ৰিংকি বৌ ৩৭

মোৰ অফিছৰ HR জনিক ফোন কৰিলো। তাই ৰিচিভ কৰি হেলউ চাৰ বুলি কলে। মইতাইক সুধিলো

– ডিউতিত আছা নে ?

– হয় ছাৰ ডিউতিত আছো।

তাৰ পিছত মই সুধিলো

– ওচৰত কোন আছে ?

তাই কোনো নাই বুলি কলে। মই কলো

– গৈ আছো ৰবা, তোমাকো সেইদিনা মোৰ ঘৰলৈ মাতি টাইম দিব নোৱাৰিলো, আজি অফিছতে তোমাক ফালিম হব নে ?

– ছাৰ অফিছত ঠিক নহব, মোৰ ভয় লাগে।

– কিহৰ ভয় ?

– কোনোবাই গম পাব, নেদেখিলেও সন্দেহ কৰিব।

মই তাইক বাৰু গৈ আছো দে বুলি কয় ফোনতো থৈ দিলো।

দুদিনমান আগতে HR জনিক মোৰ ফ্লেটলৈ মাতিছিলো। তাইক খোলাখুলিকৈ কৈছিলো

– দৰমহা বঢ়াই দিম, যি কোনো ফাইনেন্সিয়েল প্রব্লেম দূৰ কৰি দিম, বাছ মোৰ লগত ওলপ কম্প্রমাইজ কৰিব লাগিব।

মোৰ অফাৰ তাই তৎখনাত একচেভ কৰিছিল। কিন্তু ৰিংকি আৰু নৃত্যাৰ কাৰনে তাইক টাইম দিব পৰা নাছিলো। সেয়ে আজি তাইক পেলপেলিয়া কৰাৰ কথা ভাৱিছো। তিনিদিন হল মই কামতো কৰা নাই, আজি তাইৰ লগত খুউব এনজয় কৰিম।

HR জনিৰ নাম মৃদুস্মিতা। বিৰাটেই ধুনিয়া ছোৱালি। আচলতে ছোৱালি হৈ থকা নাই এতিয়া, দুবছৰ হৈছে বিয়া হবৰ। তাইক দেখিলেই মোৰ খাৰা হৈ যায়। মুখখন ইমান যে ধুনিয়া, তুলনা কৰিব নোৱাৰি কিন্তু দেহাতো বৰ শকট, পেটতোও বৰ ডাঙৰ যদিও দেহাতোৰ লগত মিলি যোৱা।দুদু দুটা ফুটবলতকৈ ওলপমানহে সৰু হব। ওখ পাশ মস্ত ফিগাৰৰ দেহা তাইৰ। ককালখন আৰু তপিনাদুখন চাই অনুমান কৰিব পাৰি যে তাইৰ গিডাখন সাগৰৰ দৰে গৰ্ভিৰ আৰু বিশাল হব, কৰি বৰ ভাল লাগিব।

অফিছত গৈ প্রথমে ইতো সিতো চাই ললো। সকলো ঠিকে চলি আছে। অসমৰ চুকে কোণে আমাৰ ৰেস্তুৰেণ্ট অপেনিং হৈছে। সৰু সৰু টাউন বিলাকো বাদ পৰা নাই। মেনেজমেণ্টক মই এশখন ৰেস্তুৰেণ্টৰ টার্গেট দিছিলো, কিন্তু এতিয়া এশ ষোল্ল খন ৰেস্তুৰেণ্ট অপেনিং হৈ গল। দুই এখন এৰি প্ৰত্যেকখন ৰেস্তুৰেণ্টৰে কালেকচন বৰ ভাল। মেনেজাৰ আৰু দুজন মান অফিচাৰৰ লগত এঘণ্টামান মিটিং কৰিলো। মেনেজাৰে অসমৰ বাহিৰলৈ ব্যৱসায় বিস্তাৰ কৰাৰ কাৰনে আৰু এডভার্টাইজত পইচা ইনভেচ কৰাৰ কাৰনে পস্তাৱ আগবঢ়ালে। মই তেওলোকক কলো যে-গুৱাহাটি ফাইভ ষ্টাৰ হোটেল এখনৰ কাম আৰম্ভ হৈছে তাত মোৰ বহুত পইচা ইনভেচ হব চ’ ৰেস্তুৰেণ্টৰ নতুন প্ৰজেক্ট এতিয়া চালু কৰিব নালাগে।

HR মৃদুস্মিতাই নিজৰ কামত অফিছতে ইফালে সিফালে ঘুৰি ব্যস্ত হৈ আছে। মই তাইক ফোন কৰি মোৰ কেবিনলৈ মাতিলো। পাছমিনিটমান পিছত তাই আহি মোৰ কাষত থিয় হল আৰু সুধিলে

– ছাৰ কিয় মাতিছে ?

– বহা।

তাই বহি ললে। আকাশি ৰঙৰ এযোৰ চুৰিদাৰ পিন্ধি আছে তাই। ডাঙৰ ডাঙৰ দুদু দু টা টিপিবলৈ মোৰ বৰ মন গল। সেয়ে তাইৰ চকিখনৰ পিছপিনে গৈ থিয় হলো। মোৰ মতলব তাই নুবুজাকৈ থকা নাই। মই মোৰ হাতদুখন তাইৰ দুয়োখন কান্ধৰ ওপৰেৰে পাৰ কৰায় দু দু দু টাৰ ওপৰত থলো। তাৰপিছত লাহে লাহে টিপি ব ধৰিলো। তাই কলে

– কোনোবা আহিব নেকি?

মই দুৱাৰখন লক কৰি আহি তাইক থিয় কৰায় ললো। মোৰ সমানে ওখ তাই। মই এখন হাতেৰে দুদু এটা টিপি টিপি আনখন হাতেৰে তাইৰ ককালখন মেৰিয়াই ধৰি টানি আনিলো। তাইৰ কোমল গাল দুখনত মোৰ দুয়োটা ওঠ বগাব ধৰিলে। বা ৰিদাল গি ডাখনত খুন্দিয়াবলৈ ধৰিলে। তাইৰ গাতো লাহে লাহে গৰম হব ধৰিলে। কাপোৰৰ তলত থকা দেহাতোৰ গৰমো মোৰ দেহতোয়ে অনুভৱ কৰি আছে। পাগলৰ দৰে তাইক মই চুমা খাব ধৰিলো।

মোৰ হাত এখন চুৰি দাৰৰ পেন্টতোৰ তলেৰে সোমাই গল। তাইৰ গি ডাখন চুই মই আচৰিত হৈ গল।এখন বিশাল গৰম টাৱা। ফুটাতোত আঙুলি এটা সুমুৱাই ফুটাতোৰ চাৰিওফালে ঘুৰাই অনুমান কৰিলো যে ফুটাতোও বহুত বহল। তাই মোক কব ধৰিলে

– এতিয়া হব দিয়ক, বহুত দেৰি হল কোনোবাই সন্দেহ কৰিব, পিছত কৰিব।

পেন্টতোৰ ভিতৰৰ পৰা হাতখন উলিয়াই তাইক দুয়োখন হাতেৰে জোৰকৈ সাৱতি ধৰিলো। আৰু কলো

– ইমানখিনি কৰাৰ পিছত নকৰিলে থাকিবা কেনেকৈ।

– পাৰিম থাকিব, এনেকৈ ভয় ভয়কৈ কৰি ভাল নালাগে।

মই তাইৰ তলৰ ওঠটি চু পিব ধৰিলো।

কামতো কৰাৰ কাৰনে ব্যাকুল হৈ আছো মই তয়া গম পাব যে দুৱাৰ লক কৰি তাই এঘণ্টা ধৰি মোৰ কেবিনত সোমাই আছে তেতিয়া সকলোয়ে বুজি পাব যে ভিতৰত কি নাটক চলি আছে। সেয়ে তাই মোক বাৰে বাৰে বুজাই আছে যে পিছত অইন কৰবাত চেভ ঠাইত যিমান কৰা কৰিবি কিন্তু অফিছতে কামতো কৰা ভাল নহব। কোনোবাই যে গম পাব সেইতো খাতাং। সেয়ে তাইক মই লৰা লৰিকৈ যাব দিলো। মইও ভাৱিছো অফিছত এনে চুমা টুমা খাই ৰোমান্সহে কৰিব পৰা যায় ওলপ সময়ৰ কাৰনে, কাপোৰ খুলি ঘণ্টা ধৰি কামতো কৰিব পৰা নাযায়।

মোৰ কিন্তু বা ৰিদাল খাৰা হৈ ভয়াবহ ৰূপ লৈছে। তিনিদিন হল কামতো নকৰা। তিনিদিন যদিও বেচি নহয়, মোৰ কাৰনে কিন্তু বহুত। মই সদায় কৰা মানুহ। ৰিংকিৰ কথা বুজি ৰেষ্ট লও বুলিয়ে তিনিদিন নকৰাকৈ আছো। ৰিংকিয়ে কোৱাৰ দৰে সচাকৈ মোৰ লিমিট পাৰ হৈ গৈছে। দেহতোক আৰু বাৰিদালকো ওলপ ৰেষ্টৰ প্রয়োজন। সেয়ে নৃত্যাৰ দৰে টপটপিয়া মাল এখন কেৱল সাৱতি গোটেই ৰাতি শুই থাকো। কোনোদিনে ভৱা নাছিলো মনতো এনেকৈ বান্ধি ৰাখিব পাৰিম বুলি।

আজি কিন্তু নকৰাকৈ থকাতো অসম্ভৱ। যেনে তেনে HR জনিক আজি কৰিমে।লান্সৰ পিছত দৰকাৰ হলে ফ্লেটলৈয়ে লৈ যাম। সেয়ে তাইক ফোন কৰিলো। তাই ৰিচিভ কৰিলে।মই তাইক কলো

– এটা কাম কৰিবা, লান্সৰ পিছত চুটি লৈ অফিছৰ পৰা ওলাই যোৱা।ৰাস্তাত মই পিক কৰিম আৰু মোৰ ফ্লেটলৈ যাম, হব নে ?

তাই অ কে বুলি কয় ফোনতো কাটিলে।মোৰ খাৰা হৈ থকা বা ৰিদাল শান্ত কৰিবলৈ মোৰ ধ্যান কম্পিউটাৰৰ স্ক্রিনত ৰাখিলো।

কথামতে লান্সৰ পিছত তাই ওলাই গল। ওলাই যোৱা দৃশ্য মই চি চি কেমেৰাত দেখি বৰ ভাল লাগিল। তাৰ পাছ মিনিটমান পিছত মইও অফিছৰ ওলাই তাইক ৰাস্তাত পিক কৰি ফ্লেট পালো। দুবাৰমান কলিং বেল বোজোৱাৰ পিছত নৃত্যাই দুৱাৰ খুলি দিলে। মোৰ লগত HR জনিক দেখি নৃত্যাৰ মনতো বিৰক্তিৰে ভৰি পৰিল। মই তাইক সুধিলো

– লান্স কৰিলানে ?

তাই ওলপ খঙেৰে নাই বুলি কলে। মই HR মৃদুস্মিতাক বহিব দিলো। তাইও আচৰিত হৈছে। তাই ভাৱিছিল মোৰ লগত থাকিলে কেৱল চাকৰনি এজনি থাকিব, বিশেষ চিন্তা কৰিবলগিয়া একো নাই কিন্তু নৃত্যাক দেখি তাই আচৰিত হল কাৰন নৃত্যাৰ সন্দৰ্য্য আৰু পিন্ধন উৰন দেখি তাই অনুমান কৰিছে যে এইজনি চাকৰনি কেতিয়াও হবই নোৱাৰে।

নৃত্যাই ডাইনিঙত খাদ্যবিলাক সজালে।তাই ভাত, দাইল আৰু চালাদ বনাইছে বাকি মাংস ৰেস্তুৰেণ্টৰ পৰা অৰ্ডাৰ কৰিছে।মৃদুস্মিতাক খোৱাৰ কথা কলো পিছে তাই অফিছতে লান্স কৰি অহা বুলি কলে।নৃত্যাৰ লগত খাই থাকোতে তাই একোয়ে নকলে। তাইৰ মনতোেত এজাক অশান্ত ধুমুহা বলিছে।বুকুৰ বাহিৰে ভিতৰে সাগৰিয়া অশান্ত চুনামিয়ে হাহাকাৰ কৰিছে।মই তাইৰ মনৰ কথাবোৰ বুজি কিছু পৰিমানে মৰ্মাহত হলেও, সোনকালে খোৱা শেষ কৰি HR জনিৰ লগত বেডৰুমত সোমাই গলো।

HR জনিয়ে মোক সুধিলে

– ছোৱালিজনি কোন হয় ?

মোৰ মুখেৰে ওলাই আহিল

– চেক্রেটাৰি।

তাৰপিছত আৰু কলো

– কাম কৰা মাইকি গৰাকিয়ে কাম এৰি গুচি গল সেয়ে ঘৰৰ কামবন আজি তাইয়ে কৰিছে।

দুৱাৰখন ভিতৰৰ পৰা লক কৰি মই তাইৰ ওচৰলৈ গলো। তাই মিচিকিয়াই হাহিলে মই তাইৰ বুকুখনৰ ওপৰত চাই কলো

– এইদুটা মোৰ বৰ ভাল লাগিছে কামুৰি খাই দিবলৈ মন গৈ আছে।

তাইক আৰু সুধিলো

– ইয়াত কামতো কৰিলে একোতো প্রব্লেম নাই।

তাই নাই বুলি কয় বিছনাত বহি ললে। মই তাইৰ কাষতে বহি সুধিলো

– তেতিয়াহলে আৰম্ভ কৰো।

তাই হাহিলে।

মোৰ ওঠদুটাই তাইৰ বগা কোমল গালদুখন চুলে। হাতদুখনে লাহে লাহে তাইৰ গাৰ পৰা চুৰিদাৰযোৰ খুলিবলৈ ধৰিলে। তাইৰ ওঠ দুটা মই চুপিব ধৰিলো। মুখখনত প্রথমে হেপাহ পলুৱাই চুমা খালো। চুৰিদাৰ যোৰ খুলি তাইৰ চমৎকাৰি দেহাতো তন্ন তন্নকৈ চালো। ব্ৰাতোয়ে ডাঙৰ ডাঙৰ দুদু দুটা সম্পূর্ন ঢাকি ৰাখিব পৰা নাই। সেইদুটাৰ আধাতকৈও বেচি অংশ বৰ লোেভনিয়া হৈ ওলাই আছে। সেই অংশ খিনি মই চেলেকি দিলো। তাৰপিছত ব্ৰাতো খুলি দিলো। লগে লগে সেইদুটা তললৈ ওলমি পৰিল দুয়োখন হাতেৰে সেইদুটা মই তল ওপৰ কৰি বৰ মজা ললো।

তাইক বিছনাত শুৱাই দিলো। পেন্টতো খুলি দিলো।গিডাখন নোম নোহোৱা পৰিস্কাৰ, নৃত্যাৰ গিডাখনৰ দৰে দুখনৰ সমান ডাঙৰ, দেখি মই ভাৱিলো মোৰ দৰে বাৰিয়ে দৰকাৰ এইখনত খনন কৰিবলৈ। মই গিডাখন চুই মজা ললো। লাহে লাহে জুইৰ দৰে গৰম হবলৈ লৈছে সেইখন। মই তাইৰ ওপৰতে শুই সাৱতি ধৰি কিছু সময় চুমা খালো তাৰপিছত থিয় হৈ যেতিয়া সকলো কাপোৰ খুলি দিলো তেতিয়া মোৰ হাঠিয়াৰদাল দেখি তাই মুখ মেলি দিলে।

মোৰ বস্তুদাল দেখি তাই শুৱাৰ পৰা উঠি হাতত লৈ চুই চালে আৰু কলে

– ইমান ডাঙৰ অ মাই গড।

– ইমান ডাঙৰ দেখা নাছিলা নেকি?

– নাই দেখা ইমান ডাঙৰ আৰু দীঘল, মোৰ হাজবেণ্ডৰ দাল একেবাৰে সৰু মই একোয়ে মজা নাপাও আজি বহুত ভাল লাগিব।

এনেকৈ কয় তাই চু হিব ধৰিলে। কিছু সময় চুহি শুই দিলে আৰু দুয়ো -খন ভৰি আঠুত ভাজ কৰি মেলি মোেক কলে

– মই আৰু থাকিব নোৱাৰো কৰা জন্দি।

মই কিন্তু দুয়োখন হাতেৰে তাইৰ বস্তুখনৰ পাহিদুটা মেলি বিশাল ফুটাতোৰে মোৰ হাতখন সুমুৱাই দিবলৈ চেষ্টা কৰিলো, তাই আহস দুখ পাইছো বুলি চিঞৰিব ধৰিলে।

তাৰপিছত মইও দেৰি নকৰিলো। খাৰা হৈ ভয়াবহ ৰূপ লোৱা বাৰিদাল তাইৰ টাৱাখনেৰ ফুটাতোৰে সুমুৱাই দিলো। আৰামত গোটেইদাল পোেৰ পোৰকৈ সোমাই গল। তাৰপিছত আৰু ওলপো দেৰি নকৰি গাৰ সমস্ত বলেৰে থাপাচ থাপাচকৈ দিব ধৰিলো। এনেকুৱা মাৰন যে তাই আগতে পোৱা নাছিল মই নিশ্চিত, তাই মোৰ প্ৰতিতো হেচা আহস অহস কৈ এনজয় কৰি গল। মাজে মাজে নেৰিবা বুলিও চিঞৰি দিয়ে। মই জোৰকৈ জোৰকৈ হেপাহেৰে বিশ মিনিট কৰিলো। তাই আহহস মজা লাগিল বুলি কয় দীঘল উশাহ এটা ললে।

মই তাইৰ মস্ত দেহাতোৰ ওপৰত শুই ললো। তাই হাতদুখনেৰে মোক জোৰকৈ সাৱতি লৈ কলে

– এনেকুৱা মাৰন পালে মোক একো নালাগে প্রমোচনো নালাগে, চেলাৰিও বঢ়াব নালাগে।

– মোৰ লগত এৰাতি কটাবাচোন, ৰাতিপুৱালৈ উঠিব নোৱাৰা কৰিম।

তাইক মই চু মা খাব ধৰিলো। তাই কলে

– আপোনাক এৰি যাবলৈ মনে নোহোৱা হল, এনে লাগিছে যেন আপোনাৰ লগতে থাকিম আপোনাৰ হান খাই খাই পাগলি হৈ যাম…।