ৰিংকি বৌ ৩৫

অফিছৰ পৰা আহি গাতো ধুই লো। উর্বশিয়ে চাহ আনি দিলে। নৃত্যাই কৰবালৈ ওলাই যোৱা বুলি কলে। মই নৃত্যাক ফোন কৰি সুধিলো কত গলা বুলি ? তাই কচমেটিক্সৰ দুটামান লাগতিয়াল বস্তু কিনিবলৈ যোৱা বুলি কলে। মই তাইক দহমিনিটত ঘুৰি আহা বুলি দম দিলো। আৰু কাৰ পৰ পাৰমিশ্যন লৈ তুমি বাহিৰলৈ গৈছা, আহা আজি তোমাক মচলা দি আছো। তাই কলে

– গৈ আছো অ দেহা খঙ কিয় কৰিছা ?

ফোনতো কাটি থৈ দিয়াত উর্বশিয়ে আহি মোৰ কান্ধত মালিচ দিব ধৰিলে। মই অনুভৱ কৰিছো তাইৰ হাতদুখন লাহে লাহে গৰম হব ধৰিছে। তাই মোেক কলে

– মাজে মাজে মোৰ পিনেও চকু মেলি চাব, আঙুলিৰে কিমান শান্তি লম উপায় নাপালে বেলেগ এজন মালিক বিছাৰিব লাগিব।

তাইৰ কথা শুনি মোৰ বেয়া লাগি গল। মই তাইক কলো

– দুদিনমান ধ্যৰ্য ধৰাচোন, আজি মোৰ পৰা আশা নকৰিবা, যোৱাৰাতিৰে পৰা দুর্বল হৈ আছো, দেখিছাই চোন সদায় কৰি আছো দুদিনমান ৰেষ্ট লব লাগিব।

– মই বিছাৰিলে সদায় এনেকয়ে কোৱা, দেখিবলৈ ধুনিয়া নহলো তাতনো কি হল মইও কম নেকি ?

এনেতে ৰিংকিয়ে ফোন কৰিলে। মই ৰিচিভ কৰি হেলউ বুলি কলো।তাই কলে

– আজি আমাৰ ঘৰত ডিনাৰ কৰিবা আহা।

– ডিনাৰ কৰিব পাৰিম কিন্তু বেলেগ একো কৰিব নোৱাৰো। তাই আচৰিত হৈ সুধিলে – কিয় ? কি হৈছে ?

– একো হোৱা নাই কিন্তু কামতো কৰিব নোৱাৰিম।

মই কামতো কৰিব নোৱাৰিম বুলি কোৱাত ৰিংকি আচৰিত হৈ গল। তাইক কোনোদিনে মই নোৱাৰো বুলি কোৱা নাই। সেয়ে তাইক যোৱা ৰাতিৰ সকলো কথা খুলি কলো। মালিনিৰ কথা তাই বাৰু গম পাই কিন্তু নৃত্যাক এনেদৰে মোৰ লগত দিন ৰাতি একেলগে ৰখাত তাই ভাল নাপালে। তাই কলে

– ইমানকৈ নকৰিবা অ কলিজা, এটা লিমিট বনাই লোৱা আৰু এনেদৰে সৰু ছোৱালি এজনি বেমতলব লগত ৰখাতো বহুত বেয়া হৈছে চাবা জেং হৈ যাব তাইক সোনকালে পঠাই দিয়া।

– ৰবা তাইৰ কথা পিছত চিন্তা কৰিম তুমি কি কৰিবা এতিয়া ?

– কি কৰিম মানে কাইলৈ কৰিব লাগিব আজি বাৰু নালাগে, মই এমাহমানে হল কৰা নাই, টাইমো নাপাও, আজি কালি বৰ ব্যস্ত জানানে, কৰিবলৈও বৰ মন গৈ আছে।

তাই আৰু কলে- কেতিয়াবা কৰিবৰ ইমান যে মন যায় তেনেকুৱা সময়ত মনতো আৰু মোৰ বস্তুখন তোমাৰ কাৰনে পাগল হৈ যায়, আজিও তেনেকুৱাই হৈছে।

– কালি নহলে দিনতে এবাৰ কৰি আহিম হব নে ?

– কালি অল পগ্রেম কেনচেল, যেতিয়াই আহা একদম ফালি যোৱাকৈ কৰিবি।

– ফালিম মানে এনেকুৱা মাৰন দিম এমাহলৈ আৰু মনত নপৰিব, আজি ৰাতিতো কন্ট্রল কৰা।

– তথাপিও তুমি আহি যোৱা বহুদিন ভালকৈ কথা পতা নাই, ৰাতিতো ইয়াতে থাকিবা, একো কৰিব নালাগে কাষত থাকিবা মাত্র।

মই গৈ আছো বুলি কয় ফোনতো কাটি অফিছৰ HR জনিক ফোন কৰিলো আৰু তাইক কলো যে কালি চুটি লব নালাগে, ডিউটিলৈ যাবা পিছত মই ফোন কৰিম। তাই হব বুলি কয় ফোনতো কাটিলে। উৰ্বশিয়ে ৰাতি কি বনাম সুধিলে। মই তাইক কলো

– তুমি নৃত্যাৰ লগত যি মন যায় খাবা মই ৰাতি বাহিৰত খাম আৰু ৰাতি ঘৰলৈ নাহো।

এনেতে নৃত্যাও আহি পালে, তাই আহি মোক কিনি অনা বস্তুবিলাক দেখুৱালে আৰু কলে ওলপ দেৰি হল। মই তাইক এইপিনে আহচোন বুলি কাষলৈ মাতি লাহৈকৈ চৰ এটা মাৰিলো, তাই কিন্তু ওলোতাই মোৰ গালত চু মা এটা খাই গুচি গল।

বেডৰুমলৈ সোমাই গৈ দেখিলো নৃত্যাই কাপোৰ চেণজ কৰি আছে। মোক দেখি তাই কলে

– বলা গাতো ধুৱাই দিবা।

– গাতো ধুৱাই দিব পৰা যাব কিন্তু একো হলে কৰিব নোৱাৰো।

– এনিটাইম সেই বেয়া ধাণ্ডাই কিয় লৈ থাকে মই কৰাৰ কথা কোৱা নাই।

তাইৰ খিণ জিৰো ফিগাৰৰ নাংগা চেহেৰাতোয়ে মোক আৰু চম্বল কৰিলে।মই তাইক কলো

– বলা।

দুয়ো বাৰ্থৰুমত সোমালো। তাই পেন্টি আৰু ব্ৰাতো খুলি শ্বাৱাৰৰ তলত থিয় হৈ পানিৰ চুইচতো অন কৰিলে। তাইৰ নংগা গাতো পানিৰে ভিজি গল।

তাইৰ ভিজি থকা গি ডাখনৰ পাহিদুটা বৰ তৃপ্তিৰে চেলেকি দিলো। তাই কলে

– কৰিব যদি নোৱাৰা মোক এনেয়ে গৰম কৰিব নালাগে,মুখত চু মা খোৱা।

তাইৰ কথামতে থিয় হৈ তাইৰ গালে মুখে চুমা খাব ধৰিলো। তাই মোেক সাৱতি ধৰিলে। তাইৰ দেহৰ পানিবোৰ মোৰ গাত লাগি মোৰ পিন্ধি থকা হাফপেন্ট আৰু চোলাতোও তিতি গল। মই তাইক মোৰ গাতো এৰি দিবলৈ কলো। তাই ওলোেতাই মোৰ গাত তাইৰ ভিজা চুলিকেইদাল জোকাৰি দিলে। এইবাৰ মই তাইৰ গাতো ঘুৰাই পিছপিনে থিয় হৈ দুদু দুটা জোৰ জোৰকৈ টি পিবলৈ ধৰিলো।

বিংকিৰ ঘৰলৈ আহিবলৈ ওলোৱাত নৃত্যাই ভাল নাপালে। মই তাইক ব্যৱসায়ৰ কামত যাও বুলি কলো। কিন্তু তাইক ৰাতি উভতি নাহো সেই কথাতো নকলো। পিছত উর্বশিয়ে কলে হয়তো গম পাব। পিছে তাই মোক তাইৰ গিৰিয়েকৰ দৰে ব্যৱহাৰ কৰি আছে। তাইৰ কথা বতৰা অংগি ভংগিৰ পৰা অনুমান কৰিব পাৰি যে তাই মোক তাইৰ পতি হিচাপে মানি লৈছে। কিন্তু মই তাইৰ কাৰনে বিশেষ চিৰিয়াছ হব পৰা নাই। মই তাইক কেৱল ৰস্মিতা, মালিনি, কাজৰিকা, অংকিতাহতৰ দৰে এনজয় কৰাৰ কাৰনেহে ইউজ কৰি আছো। তথাপিও কিন্তু ছোৱালিজনিলৈ বুকুৰ একোণত কেতিয়াবা ওকণমান মৰম জাগি উঠে।

ৰিংকিৰ চাৰিমহলিয়া অট্টালিকাতোত মই সোমাই গলো। চাকৰ নাকৰ আৰু নিৰাপত্তাৰক্ষিৰে ঘৰতোৰ বাহিৰ ভিতৰ ভৰি আছে। চৰকাৰি নিৰাপত্তাৰক্ষিৰ বাদেও ৰিংকিৰ ঘৰত ব্যক্তিগত নিৰাপতত্তাৰক্ষি কমিয়ে তৃষ্ণ নজৰ ৰাখে। বিংকিৰ চেক্রেটাৰি জনিয়ে মোক বিশাল হল এটাত বহিব দি ৰিংকিক ফোন কৰিলে। ৰিংকিয়ে তাইক দম দিলে নেকি তাই ছৰি মেম বুলি কয় ফোনতো কাটি দিলে। আৰু চেক্রেটাৰিজনিয়ে মোেক ছৰি ছাৰ যাওক গৈ। আচলতে মোক ওপৰলৈ যাবলৈ নিদিয়াৰ কাৰনে হয়তো তাইক ৰিংকিয়ে গালি দিলে। কিয়নো মই আগতেও দুবাৰমান আহিছো ছোৱালিজনিয়ে মোেক চিনি পাব লাগিছিল।

বিংকিৰ ৰুমৰ দুৱাৰখন ওলপ ফ্ৰাক হৈ আছিল। সেইখন খুলি ভিতৰলৈ সোমাই গৈ দেখিলো ৰিংকিয়ে ড্ৰিংকচ কৰি আছে।তাইৰ দেহত একো কাপোৰ নাই। কেৱল গি ডাখনৰ ফুটাতো এটা ৰঙা পেন্টিয়ে ঢাকি আছে আৰু বুকুৰ লাউদুটা ৰঙা ব্ৰা এটা ঢাকি আছে। আচলতে ঢাকি ৰখা নাই, দুদু দুটা ব্ৰাতোয়ে ঢাকি ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰিছে। কিয়নো সেই দুটাৰ আধাতকৈও বেচি অংশ মহোনিয়া হৈ ওলাই আছে। তাই গিলাচ এটা মোলৈ আগবঢ়াই দিলে। তাইৰ মুখখনত মেকাব সনা আছে। মেকাবে তাইক আৰু অসম্ভৱ ধুনিয়া কৰিছে।

তাই থিয় হৈ তাইৰ উদং গাতো মোৰ সম্মুখত বিশেষ ভংগিমাৰে উন্মচিত কৰি মোক কামাতুৰ কৰি তুলিলে। তাই আহি মোৰ কোলাত বহিলে আৰু কলে

– আজি গোটেই ৰাতি মদ খাম,আৰু তোমাক চাম, তোমাক যে মই বৰ ভাল পাও।

– ইমান কৈ মদ নাখাবা অ ।

এই বুলি কয় তাইৰ হাতৰ গিলাচতো মই লৈ টেবুলখনত থলো। তাই কলে

– মদ নাখাই কি কৰিম, তোমাৰ দৰে সদাই বেলেগ বেলেগ ছোৱালিৰ লগত এনজয় কৰি টাইম পাছ কৰাৰ দৰে মই কৰিব নোৱাৰো।

মই তাইক কলো – মই আজিলৈকে যিমান ছোৱালিৰ লগত এনজয় কৰিছো প্ৰত্যেক ছোৱালিৰে মুখখনত তোমাক দেখিছো। তোমাক অনুভৱ কৰিয়ে সকলোৰে লগত এনজয় কৰো। সেই লুকাই চুৰকৈ ভালপোৱাৰে পৰা আজিলৈকে মই তোমাক বৰ ভাল পাও। তোমাক বাদ দি অইন সকলো ছোৱালি তিৰোতা মোৰ কাৰনে নিচা মাঠো, তোমাৰ পৰা আতৰ হোৱাৰ দুখ আৰু ঘৰৰ গাওৰ মানুহবিলাকক হেৰুওৱাৰ দুখ পাহৰিবলৈ মই ছোৱালি তিৰোতা বোৰক ইউজ কৰিব বিছাৰো। কেতিয়াবা মই বৰ অসহায় হৈ পৰো অ।

তাই থিয় হৈ মোৰ কাষলৈ আহি মোৰ কোলাত বহি মোক জোৰকৈ সাৱতি ধৰিলে। তাইৰ দু দু দুটাও মোৰ বুকুত হেচা খালে। আধা নাংগা দেহাতোৰ পৰশ মই নিবিড় ভাৱে অনুভৱ কৰিব ধৰিলো।তাই মোক কলে

– কলিজা মই কি তোমাক ভাল নাপাও নেকি ? তোমাক এৰি মই যে আধাৰুৱা তুমি জানানে ? মই যি কৰি আছো তোমাৰ উজ্জ্বল ভৱিষ্যতৰ কাৰনে কৰি আছো। মোৰ এই দেহাতো মই কেৱল তোমাৰ হাততে আন্তৰিকতাৰে অৰ্পন কৰিছো।

এইবুলি তাই মোৰ গাল, মুখ চেলেকি চেলেকি চুমা খাব ধৰিলে।

তাইৰ নিচাগস্ত কোমল গাতোয়ে মোৰ বা ৰিদাল খাৰা কৰি তুলিলে। পিছে তাই নিচাত একো কব নোৱাৰা হৈছে সেয়ে কৰাৰ কথা ভাৱিলেও কন্ট্ৰল কৰি ৰাখিলো কাৰন এতিয়া কৰিলে তাই এনজয় কৰিব নোৱাৰিব। সেয়ে তাইৰ দেহতোৰ পৰশকে মই এনজয় কৰি থাকিলো।

তাইৰ নিচা হৈছিল। তাই কেৱল কয় গল মোেক। জীৱনত তোমাক যিমান ভাল পাইছো আন কোনো মানুহক সিমান ভাল পোৱা নাই।তোমাৰ আগত মই যাৰ লগত বিয়া হৈছিলো তাকতো মই ভাল পোৱা নাছিলো, ঘৰৰ মানুহে মোেক তালৈ বিয়া দিছিল বছ তাৰপিছত কেৱল ভাল পোৱাৰ অভিনয়হে। আৰু ভৱানন্দ ই তো চা লা মোৰ মানি মেচিন ভৱানন্দ মোৰ এটা সোনৰ কণি পৰা হাঁহ…

3 thoughts on “ৰিংকি বৌ ৩৫”

Leave a Reply to Palash Deka Cancel reply

error: Content is protected !!