ৰিংকি বৌ 7

ৰিংকি বৌহতৰ সৰু বোৱাৰি নিলীমাৰ পৰা এটা ফোন আহিল। তাইৰ লগত কথা পতাৰ পিছত মোৰ বৰ ভয় লাগিল।তাই প্রেগনেন্ট। এই কাৰনামাতো তাই মোৰে বুলি কলে।পিছে তাইৰ গিৰিয়েকে কথাতোৰ একো উমান নাপালে।মোৰ ফচলতো তাৰ বুলি ভাৱি খুচ হৈছে। আচল কথাতো নিলীমাই গম পাই।ঘটনাতোৰ পৰা কোনো আপদৰ সম্ভাৱনা নেদেখি মোৰ মনতো ফৰকাল ফৰকাল লাগিল। ইপিনে ৰিংকি বৌৰ লগত মোৰ ঠুকা ঠুকি চলিয়ে আছে। তাইৰ পৰাও যে এনেকুৱা এটা সংবাদ আহিব মই নিশ্বিত।কাৰন বৌৰ লগত কৰিলে মই ১০০% মজা লৈ কৰো আৰু গোটেই পানি ভিতৰত ঢালিহে মজা পাও।

ইপিনে মদনৰ এক্স ৰস্মিতাৰ লগতো মোৰ প্ৰেমৰ লিলা খেলা তুংগত উঠিছে। দুদিন মান তাইকো বৰ বেয়াকৈ ফালিলো। কেইদিন মান আগত তাইৰ ঘৰত কোনো নথকাৰ সুযোগ লৈ সিহতৰ ঘৰত গৈ লেংটা কৰি গোটেই দিনতো এনজয় কৰিছিলো গোটেই দিনতো দুয়ো বিছনাতে কটাই দিছিলো। পিছে ৰিংকি বৌৰ কাৰনে তাইক বৰ বেছি টাইম দিব নোৱাৰো।এদিন যদি বৌক লগ নকৰো পিছদিনা তাই মোক বৰ গালি দিয়ে।তাইৰো অৱস্থা লাহে লাহে বেয়া হব ধৰিছে। মোৰ হান খাই খাই তাই ওলপ খিনাইচে আৰু মুখৰ উজ্জলতা ওলপ কমিছে তথাপিও কিনতু এতিয়াও এখন খাব লগা গৰম টাৱাৰ মাল হৈ আছে।

অৱশেষত ৰিংকি বৌৰ পৰাও আহিল সেই খবৰতো , তাইৰো পেটতো ফুলি আহিল। ফোন কৰি জনালে ভাল খবৰতো। তাইৰ গিৰিয়েকেও একো ভূ নাপালে। বৌয়ে মেনেজ কৰিছে। ফোন কৰি মোক কৈছে-এই বাচ্চাতো তোৰ। মই একো কব পৰা নাছিলো। এখন ঘৰতে দুজনি বোৱাৰিক পেট বনায় মই আনন্দই কৰোনে, দুখে কৰোনে, আপচোচে কৰো একো ভাৱি পোৱা নাই। তথাপিও দুজনিৰ পেটত দুটাকৈ বিজ বাঢ়ি অহাত নিজকে এজন যুদ্ধ বিজয়ি বীৰ যেন অনুভৱ হৈছে। লগতে বৌ আৰু মোৰ ৰিলেশ্যন আগতকৈ বেছি মজবুট হব ধৰিলে। পিছে নিলীমাৰ বাচ্চাতোহে মই ধৰিব পৰা নাই, কাৰন তাই নজনাকৈয়ে তাই মদনৰ লগত কামতো কৰিছিল, সেই ফলতো মদনৰ নহয়তো?

 

দিন বোৰ বাগৰি থাকিল। এদিন দুদিন এমাহ দুমাহকৈ এবছৰ হৈ গল। সময় বিলাক গতানুগতিক ভাৱে গৈ থাকিল।

এইকেইদিন বৌৰ লগত কামতো কৰিব পৰা নাই। ৰস্মিতাক মাজে মাজে লগ কৰো। কিন্তু তাইৰ লগত মন গলেই অংকতো মিলাব নোৱাৰো। মাজতে এবাৰ ধাবাত ওলপ এনজয় কৰিলো। তাইও মোৰ প্ৰেমত বেয়াকৈ পৰিছে। মোৰ হান যিমানে খাইছে সিমানে মোৰ পতি তাইৰ ভালপোৱা বাঢ়িব ধৰিছে। কথাতো ভালপোৱাৰ পৰা গৈ বিয়ালৈ পাইছে। মই হেনো তাইক বিয়া পাতিব লাগে। ৰাতি ৰাতি ওকলে শুব নোৱাৰা হৈছে তাই। মোক অনবৰতে ওচৰতে পাব বিচাৰে। মোৰ হান খাবলৈ তাইও ব্যাকুল।

মই অতি সোনকালে বিয়া কৰাম বুলি কয় ৰস্মিতাক কথা দিলো। আৰু এবাৰ কামতো কৰাৰ কথা কলো। তাই মোক বিয়া হোৱালৈকে ধৰ্য্য ধৰিব দিলে।মই তাইক বৰকৈ জোৰ কৰিলো। হাতেৰেনো আৰু কিমান বা ৰিদালক কষ্ট দিম তাইক খুলি কোৱাত তাই মোক এবাৰ দিম বুলি কলে। গতিকে পিছদিনা বাইকখন লৈ তাইৰ লগত ঘৰৰ পৰা কিছু দুৰৰ পাহাৰিয়া ঠাই এখনলৈ ঘুৰিব গলো। জনবসতি পূৰ্ণ ঠাইৰ পৰা কিছু নিলগৰ ঠাইখনলৈ মানুহৰ অহা যোৱা খুউব কমেই হয়। আমি গৈ এটি নিজৰাৰ পাৰত ওলপ বহি কথা পাতি পৰিবেশতো চাই ললো। মানুহৰ উপস্থিতি দেখা নাপায় ৰস্মিতাক মই জংগলৰ ওলপ ভিতৰলৈ লৈ গলো।

এটা সৰু শিলত মই বহি তাইক মোৰ কোলাত মোৰ ফালে মুখ কৰি বহুৱাই ললো। দুয়োখন হাতেৰে সাৱতি ধৰি তাইৰ ওঠ দুটিত কামুৰি কামুৰি চু চু মা খাব ধৰিলো। বেছি দেৰি নকৰি তাইৰ জিনচ তো আৰু পেনটিতো ওলপ তললৈ নমাই ললো।মইও মোৰ কুটুবমিনাৰ দাল উলিয়াই তাইৰ গি ডাখনৰ ফুটাতোৰে সোমাই দিলো। সহজতে সোমাই যাব খোজা নাছিল যদিও ওলপ হেচা ঠেলা কৰি সোমাই দি ইফালে সিফালে কোনোবা আহে নেকি বুলি চাই ঘপা ঘপ কৰিব ধৰিলো।মোৰ বাৰিৰ ওপৰা ওপৰি হান খাই তাই চিঞৰত গোটেই জংগল খন ফালি দিলে।

সময় বোৰ এনেদৰে গৈ থাকিল।ৰস্মিতাৰ লগত মোৰ ভাল পোৱা এবছৰ হল। তাইক ইমান দিনে কনোমতেহে বিয়া নকৰাকৈ আছো। সদায় তাই বিয়া কুৰোৱাৰ কথা কয় মোেক পাগল কৰি আছে। ঘৰতো তাইৰ বিয়াৰ কথা ওলাইছে। মই দুদিন ধ্যর্য ধৰিব দি আছো। ৰিংকি বৌ আৰু নিলীমাই এটা এটা বাচ্ছা জন্ম দিলে। নিলীমাই এজনি ছোৱালি। বৌয়ে এজন লৰা। তাইৰ ৰাজন মোৰ দৰে হৈছে। পিছে নিলীমাৰ ছোৱালিজনি মোৰেই হলন্ে মদনৰে হল তাতেহে সন্দেহ।মই মাজে মাজে বৌহতৰ ঘৰলৈ গৈ দুয়োজনিৰে খবৰ লৈ আহো। বহুদিন ৰিংকি বৌৰ লগতো কামতো কৰা নাই। পেট হৈ থকা কাৰনে মই তাইৰ পৰা একো বিছৰা নাছিলো। এইকেইদিন ৰস্মিতাৰ লগতে বহুত এনজয় কৰিলো। এতিয়া তাইও এটা কথাতে জেদ ধৰি আছে যে তাইক মই বিয়া কৰাব লাগে।

ব্ৰহদিনৰ অন্তত ৰিংকি বৌক এদিন লগ কৰিলো। ঠিক আগৰ দৰে ৰাতি পুৱাৰ টাইমত গাড়ি ৰখোৱা গেৰেজতোৰ ভিতৰত।মই ৰৈ আছিলো ভিতৰত তাই আহিয়ে মোক সাৱতি ধৰিলে আৰু কলে-মোৰ সময় একেবাৰে নাই, বাবুই কেতিয়া সাৰ পাই ঠিকনা নাই সাৰ সালে তেখেতেও (গিৰিয়েক) সাৰ পাব।মই কলো-উউউম যোৱা নহলে। তাই মোক চুমা এটা খাই কলে-কৰা যদি সোনকালে কৰা।মই কলো-কৰিব পৰা হৈছে যানো।তাই কলে-লাহে লাহে কৰিব পাৰিবা। মই তাইৰ গলত চু মা খাই বুকুত মুখখন গুজি দিলো। মোৰ বস্তু দাল খাৰা হৈছিল। কিন্তু তাইৰ দূৰ্বল দেহাতোক আৰু কষ্ট দিব বিছৰা নাছিলো। ইপিনে গিৰিয়েক সাৰ পোৱাৰ এটা সন্দেহে মনত এটা ভয়ৰ সৃষ্টি কৰিছিল। সেয়ে দুদিন পিছত কৰিম দেই এতিয়া নকৰো বুলি কয় গুচি আহিলো।