মিতুৱে বেমাৰী দেউতাকে দিব নোৱাৰা সুখ দিলে মাতৃক

আজি ৩ মাহেই হ’ল মিতুৰ দেউতাকৰ বেমাৰ হোৱা। হাৰ্টৰ অসুখ। ভালদৰে চলা ফুৰা কৰিব নোৱাৰে। মেডিকেলত দেখুওৱাত ডক্টৰে ঔষধ দিছে। এতিয়া ঘৰতে আছে। ভাল পোৱা নাই। মাকে অনবৰতে তেওঁৰ লগত লাগিয়েই থাকে। মিতুৱে এইবাৰ কলেজ পাইছে যদিও দেউতাকৰ বেমাৰৰ পিছৰপৰা সি দেউতাকৰ দোকানতে বহে। আজিকালি সিয়েই ঘৰখন চলাই আছে।

তাৰ মাক বৰ মৰমীয়াল। দেখিবলৈয়ো খুবেই ধুনীয়া। বগা ধুনীয়া মুখখনিত হাঁ‌হিটোৰে সকলোকে মুহিব পাৰে। বয়স প্ৰায় ৪৮ মান হ’ব। তিকুৱে মন কৰিলে যে দেউতাকৰ বেমাৰৰ পিছৰপৰা মাকৰ মুখত আগৰ সেই হাঁ‌হিতো নাই। বেছি কথাও নকয়। মন মাৰি থাকে।

দিনবোৰ গৈ অছিল। এদিন গধুলি সি সোনকালে দোকান বন্ধ কৰি ঘৰলৈ আহিল। চাইকেলখন থৈ সি ঘৰত সোমাই দেখে দেউতাক শুই আছে। সি মাকক কিবা কামত ব্যস্ত থকা বুলি ভাবি নিজৰ ৰুমলৈ গ’ল। দোৱাৰখনৰ কাষত থিয় হওতেই সি ভিতৰত কাৰোবাৰ কেঁ‌কনি শুনিবলৈ পালে। সি অলপ ৰৈ লাহেকৈ দোৱাৰখন অলপ খুলি ভিতৰলৈ চালে। তাৰ গাটো কপি উঠিল। সি আগতে এনে দৃশ্য কেতিয়াও দেখা নাই। সি দেখিলে তাৰ মাকে তাৰ বিচনাত শুই ভৰি দুখন মেলি মেখেলাখন ককাললৈ কোচাই নোমাল বুচখনত তিনিটা আঙুলি সোমাই ওলোৱা সোমোৱা কৰি এখন হাতেৰে পিয়াহ এটা তিপি তিপি আহহহহহহহহ আহহহহহহহ কৰি কেকাই আছে। মাকৰ এনে ৰূপ দেখি সি যেন বলিয়া হৈ পৰিল। মাকৰ উদং বগা ভৰি কোমল পেট আৰু উঠন বুকুখন দেখি তাৰ বুকুখন কপিবলৈ ধৰিলে। বিচনাত চটফটাই থকা মাকৰ নোমাল বুচখনেৰে পানী বৈ অহা সি স্পষ্টকৈ দেখা পালে। এবাৰ তাৰ মাকক তেনেদৰে চাবলৈ বেয়া লাগিছিল যদিও নাচাই থাকিব নোৱাৰিলে। কিয়নো জীৱনত সি অৰ্ধ উলংগ নাৰী আজি প্ৰথম দেখিছে। তাৰ পেন্টৰ তলত বাৰিডাল থিয় হৈ উঠিল। তাৰ মন গ’ল সি যেন দৌৰি গৈ বিচনাত চটফটাই থকা মাকক গবা মাৰি ধৰি গোতেই বগা দেহাটো চেলেকি পেলাব। বুচেৰে ওলোৱা পানীবোৰ সি চেলেকি চেলেকি খাব।

এনেদৰে ভাবি থাকোতেই তাৰ মাকৰ মুখৰ মাত বন্ধ হ’ল। তাই এটা দীঘল উশাহ ল’লে। সি বুজি পালে যে তাৰ মাকে নিজেই নিজকে সন্তুষ্ট কৰিলে। কিছুসময় মাক তেনেকৈয়ে বিচনাত পৰি থাকিল।। অলপ পিছত সি চোতাললৈ নামি গৈ মাকক মাতিবলৈ ধৰিলে। তাৰ মাত শুনি মাক ততাতৈয়াকৈ বিচনাৰপৰা নামি কাপোৰবোৰ ঠিক কৰি বাহিৰলৈ ওলাই আহিল। মাকে মাত লগালে—

মাঃ অ তই আহিলি মই তোৰ কাপোৰবোৰ ঠিক কৰি আছিলো।

সি মাকৰ মুখত অলপ ভয় ভাব দেখিবলৈ পালে। মাকৰ ঘামি থকা কপাল আৰু বুকুখন দেখি তাৰ মাকলৈ এটা বেলেগ মৰম জাগি উঠিল। সি বুজিলে যে এই মৰম মাক আৰু পুতেকৰ মৰমতকৈ বহু বেছি বেলেগ।

সি চব্জিৰ টোপোলাতো মাকৰ হাতত দিলে। মাকে তাৰ চকুলৈ চাব পৰা নাছিল। সি টোপোলাতো দিয়াৰ সময়তে মাকৰ হাতৰ আঙুলিকেইটা ইচ্ছাকৃতভাবেই চুই দিলে। বিৰ্য্যই ধুই পেলোৱা আঙুলিকেইটা চাদৰেৰে মচিছিল যদিও খৰখেদাতে ভালদৰে মচা নোযোৱাত তাৰ আঙুলিটো পিছল পানীয় লাগি আহিল। মাকে টোপোলাতো ভিতৰত থৈ নিজে গা ধুবলৈ বুলি ওলাল। সি বাৰান্দাতে ৰৈ পিছফালৰপৰা মাকলৈ চাই থাকিল। দুলুপ দুলুপকৈ লৰি লৰি যোৱা মাকৰ তপিনা দুখনে তাক আজি বাৰুকৈয়ে আকৰ্ষণ কৰিলে। বগা ধুনীয়া মাকৰ কোমল নিতোপল দেহাটোৰ প্ৰতিতো অংগতেই যেন ৰসেৰে ভৰপূৰ হৈ আছে। যি ৰস তাৰ আজি পান কৰিবলৈ বৰকৈ মন গৈছে। সি ভিতৰ সোমাই দোৱাৰখন জপাই নিজৰ আঙুলিকেইটা নাকৰ ওচৰলৈ নি শুঙি চালে। এক বুজাব নোৱাৰা ভাল লগা সুভাস। সি লাহে লাহে এটা এটাকৈ আঙুলিকেইটা চেলকি চালে। সি জানে যে সি যি কৰিছে সেয়া একেবাৰেই ভাল কথা নহয়। কিন্তু নিজক বুজাব পৰা ক্ষমতা তাৰ নাই। নিজৰ বিৰ্য্যৰ গোন্ধ সি আগতে পাইছে। ভাল নালাগে তাৰ সেই গোন্ধ। কিন্তু আজি যি পাইছে সেয়া তাৰ নিজৰ নহয় তাৰ নিজ জন্মদাত্ৰী মাতৃৰ যৌনাঙ্গৰ বাটেদি বৈ অহা কামনদীৰ জলাধাৰ। হয়টো মাহ দিন ধৰি জমা হৈ থকা পানীভাগ আজি মাতৃৰ যুনি নদীৰ বান্ধ ভাঙি বৈ আহিছে। যি জলৰ ধাৰা বোৱাবলৈ এজন পুৰুষৰ যৌনাঙ্গৰ প্ৰয়োজন সেই যৌনাঙ্গৰ অভাবত আজি তাৰ মাকে নিজ হাতেৰেই কামনদীৰ বান্ধ খুলি জলাধাৰ বোৱাই দিছে। সেই জল পান কৰাৰ কথা সি কেতিয়াও ভবা নাছিল বা সপোনৰো অগোচৰ আছিল। কিন্তু হঠাত কেনেদৰে কাৰ মন সলনি হৈ যায় কোনেও ক’ব নোৱাৰে। সি শেষ বিন্দু পৰ্যন্ত আঙুলিত লাগি থকা নিজৰ মাকৰ বিৰ্য্য চেলেকি চেলেকি খালে। এক অমৃত সদৃশ তৃপ্তি লাভ কৰিলে সি।

সি বিচনাত পৰি মাকৰ কথা ভাবিবলৈ ধৰিলে। সি বুজিলে যে দেউতাকৰ বেমাৰ হোৱাৰেপৰা হয়তো তাৰ মাকৰ এই অৱস্থা হৈছে। গাভৰু ধুনীয়া দেহাত জ্বলি উথা জুই নুমুৱাবলৈ তাই নিজেই চেষ্টা চলাইছে। মাকৰ কথা ভাবি ভাবি কিমান সময় পাৰ হ’ল সি গ’মকে নাপালে। সি উঠি বাহিৰলৈ আহিল। তেতিয়া আন্ধাৰ নামিছিল। লাইট নথকাত মাকে চাকি আৰু লেমকেইটা জ্বলাই থৈছিল। সি মাকক পাকঘৰত থকা গম পাই তালৈ গ’ল। মাকে থিয়হৈ গেছতে চাহ বনাই আছিল। সি মাকক পিছফালৰ পৰা এবাৰ ভালদৰে চাই ল’লে। ডাঙৰকৈ খোপা, বগা মেখেলা চাদৰ আৰু হাতকতা ব্লাউজত উদং বাহু আৰু বগা বহল পিঠিখন দেখি সি ৰব নোৱাৰা হ’ল। সি অলপ ভয় অলপ শংকাৰে আগোৱাই গৈ মাকৰ পিছফালে থিয় হ’ল। মাকে সি অহাৰ উমান পাই ক’লে—

মাঃ ৰ চাহ বনাইছো কলৈকো নাযাবি।

সি একো উত্তৰ নিদি অলপ সাহস গোতাই মাকক পিছফালৰপৰা সাবতি ধৰিলে। মাকে অলপ উচপ খাই উঠি সুধিলে—— কি হ’ল?

সি লাহেকৈ ক’লে—– মা তোক আজি বৰ মৰম লগা হৈছে।

মাকে একো নকৈ লাহেকৈ হাঁ‌হি চচটোত চাহপাত দি সুধিলে—- আজিনো আকৌ কি মৰম লাগিল সদায়চোন মই এনেকৈয়ে থাকো।

সি কলে—–নহয় আজি তোক বেছি ধুনীয়া দেখিছে।

মাকে একো বাধা নিদিয়া দেখি সি এইবাৰ মাকৰ কোমল পেটতোত হাতখন ফুৰাই জোৰকৈ সাবতি ধৰিলে। সি মাকৰ দ নাভিটোত এটা আঙুলি সোমাই দিলে। মাকে আহহহহ কৰি কেকাই তাৰ হাতখন খামোচ মাৰি ধৰিলে। বহু দিনৰ পৰা দেহত জ্বলি থকা জুইকুৰাত যেন পুতেকে আজি ঘিহে ঢালি দিলে। তাই মন কৰিলে যে মিতুৰ বাৰিডাল তাইৰ তপিনাদুখনৰ মাজত হেচা খাই আছে আৰু সি তাইৰ কান্ধত ওঠ দুটা গুজি ধৰিছে। অলপ পিছত তাই নিজকে চম্ভালি লাহেকৈ ক’লে—- চাও এৰি দে এতিয়া। দেউতাৰাক চাহ দিওগৈ।
সি অনিচ্চা স্বত্তেও মাকক এৰি দিলে। মাকক এৰি দিয়াৰ সময়ত সি তাৰ হাতখনেৰে মাকৰ পেটটো পিহি দিলে। মাকে চাহ কাপ বাকি তাৰফালে চালে। সি মাকৰ ফালে চাই আছিল। মাকে তাক গালত এটা চুমা খালে। তাৰ বৰ ভাল লাগিল। সিও মাকৰ গাল দুখনত কেইবাতাও চুমা খালে। মাকে অলপ হাঁ‌হি তাক চাহ দি দেউতাক আৰু তাইৰ খিনি ৰুমলৈ লৈ গ’ল।
সি কাপটো লৈ নিজৰ ৰুমলৈ গ’ল।
গিৰিয়েকক চাহ দি তায়ো চাহ খাই ল’লে।

নিশা তাই ভাত বনাই তাক খাবলৈ মাতিলে। মাক আৰু সি দুয়ো ভাত খাই ল’লে। দুয়োৰে খোৱা হোৱাত তাই দেউতাকৰ খিনি ৰুমলৈ নি খুৱাবলৈ লাগিল। তেতিয়া ১০ মান বাজিছিল। মিতুৱে বিচনাত পৰি আছিল। তাৰ টুপনি অহা নাই। শুৱাৰ আগেয়ে তাৰ আকৌ এবাৰ মাকক সাবতি মৰম কৰিব মন গ’ল। কিন্তু এতিয়া আৰু সি সেই সুযুগ নাপায়। কাৰণ মাকে দৰ্জাখন দি দেউতাকক ভাত খুৱাই আছিল। বহু দেৰি চটফটাই থাকি সি ৰব নোৱাৰি উঠি গৈ মাক হত থকা ৰুমলৈ গৈ মাকক মাতিলে। মাকে দুৱাৰখন খুলি দিলে। সি দেউতাকক এবাৰ মাত লগাই গা ভাল পাইছে নে নাই সুধিলে। মাকে দেউতাকৰ কাষত বহি ভাত খুওৱাত লাগিল। সি সুযুগ বুজি মাকৰ পিছফালে বহি ল’লে। মাকে জানিছিল যে সি তাইৰ কাষত বহিব। হয় তাই ভবাটোৱেই হয়। সি তাৰ হাতখন মাকৰ পিঠিত ৰাখি লাহে লাহে ককাললৈ নি পেটতো খামোচ মাৰি ধৰিলে। তাই একো নক’লে। কাৰণ সেই সময়ত তাই একো কব পৰা অৱস্থা নাই। সি মাকৰ তলপেট আৰু নাভিটো বহু সময় চুই থাকিল। তাৰ হাতৰ পৰশত তাইৰ গা কপি উঠিল যদিও গিৰিয়েকে গম পাব বুলি একো নক’লে। ভাত খুওৱা হোৱাত তাই গিৰিয়েকৰ মুখখন ধুৱাই উঠি আহিল। মিতু বিচনাতে বহি থাকিল। মাকে বাচনবোৰ সামৰি কাষৰ ৰুমটোলৈ গ’ল। মিতুৱে দেউতাকক শুবলৈ কৈ ওলাই আহিল। সি মাকৰ ওচৰত গৈ থিয় হ’ল। মাকে তাক ক’লে—–

—– শুগৈ যা ৰাতি হ’ল।

সি মাকলৈ চাই লাহেকৈ ক’লে—–

—– তোক এবাৰ সাবতি ধৰিব মন গৈছে।

মাকে ক’লে —-

—–কিনো হৈছে তোৰ আজি। গধুলিৰ পৰাচোন তেনেকৈয়ে আছ। যা শুগৈ আমিও শুব লাগে ।

এইবুলি তাই দুৱাৰখন খুলি তাক যাবলৈ দিলে। সি মনতো বেয়া কৰি ওলাই আহিল। সি বাৰন্দাত উঠিব খুজোতেই মাকে মাত লগালে—–

—–বাবা ৰচোন অলপ মান।

মাকৰ মাত শুনি সি ঘুৰি চালে। মাকে তাৰ ওচৰলৈ আহি ক’লে—-

—– হ’ব দে মন বেয়া কৰিব নালাগে আহ মোৰ বুকুৰ মাজলৈ। সি আনন্দতে মাকক সাবতি ধৰিলে। বাৰন্দাখন প্ৰায় আন্ধাৰ আছিল। সি মাকৰ উদং পিঠিখন আৰু ককালতো পিহি দিলে। মাকেও মৰমতে তাৰ পিঠিখন পিহি দিলে। সি মাকৰ গাল মুখ আৰু ডিঙিত চুমা খালে। মাকে নিজকে পাহৰি গ’ল। তাৰ টান বাৰিডালে তাইৰ বুচখনত হেচিবলৈ ধৰিলে। অলপ পিচত গিৰিয়েকৰ কাহ শুনি তাই তাক আতৰাই ক’লে—-

—– যা এতিয়া ভালদৰে শুই থাকগৈ।

সি মাকক এৰি দি ক’লে—–

—– থেংক ইউ মা। মই তোক বহুত ভাল পাও। মাকেও ক’লে—– ময়ো তোক বহুত ভাল পাওঁ বাবা।

সি মাকৰ মুখৰ আগত হাতখন পাতি ক’লে—-

—– মা মোৰ হাতত অলপ থু দেছোন।
মাকে আচৰিত হৈ সুধিলে—-

—– কিয়?

সি ক’লে—– দেচোঁন কথা আছে।

মাকে অলপ মানা কৰিছিল যদিও তাৰ আক্ৰোশত ৰব নোৱাৰি তাৰ হাত খনত থু পেলাই দিলে। সি জোৰ কৰাত মাকে আৰু দুবাৰ মান তাৰ হাতত থু পেলালে। তাৰ হাতখন থুৰে ভৰি গ’ল। মাকে একো বুজি নাপালে সি কি কৰিব। এইবাৰ সি মাকৰ চকুলৈ চাই থাকি হাতখনত থকা থুবোৰ মুখত সোমোৱাই ল’লে আৰু হাতখন চেলেকি চেলেকি মাকৰ থুবোৰ গোতেই খাই পেলালে। মাকে অবাক হৈ তালৈ চাই থাকিল। সি ক’লে—– বহুত ভাল পাওঁ তোক। এইবুলি কৈ সি ৰুমলৈ গ’ল।

মাক অলপ সময় তাতেই তধা লাগি ৰৈ থাকি লাহে লাহে আহি নিজৰ ৰুমত সোমাল। তাই বিচনাত পৰি চতফটাই থাকিল। পুতেকে কৰা কাণ্ডবোৰে তাইক পাগলী কৰি তুলিলে। তাইৰ জীবনৰ এটা বৰ ভাললগা দিন আজি। কিবা এটা ভাল লাগিল আজি তাইৰ। নাজানে তাই কি ভাল লাগিছে। ইমান দিনে গিৰিয়েকৰ বেমাৰৰ চিন্তাবোৰ যেন তাইৰ পাতলি আহিল। বহু ভাবি গুনি তাই বুজিলে যে পুতেকে তাইৰ প্ৰতি অলপ বেলেগ দৃষ্টি দিছে। কি কৰিব বিছাৰিছে বাৰু সি তাইৰ লগত। তাই বাৰু কি বিছাৰিছে। ভাবি ভাবি তাইৰ কেতিয়া টুপনি আহিল গমেই নাপালে।

পিছদিনা তাই উঠি গা পা ধুই ভাত পানী বনাই গিৰিয়েকক খুৱালে। তাৰপিছত মিতুক ভাত দি কামত লাগিল। মিতুতে ভাত খাই মাকক গালত এটা চুমা খাই দোকানলৈ যাবলৈ ওলাল। তাই ভিতৰলৈ সোমাইছিলহে মাত্ৰ এনেতে মিতুৱে তাইৰ কান্ধত হাত ৰাখি মা বুলি মতাত তাইৰ এক অজান অনুভুতিত মনতো কপি উঠিল। তাই ঘুৰি চালে। সি মাকৰ চকুলৈ অলপ দেৰি চাই ক’লে—

—- মা তই ভৰিত নেইল পলিচ লগাবিছোন আজি । তোৰ ধুনীয়া ভৰি দুখনত ৰঙা নেইলপলিচ লগালে মোৰ বৰ ভাল লাগে।

এইবুলি কৈ সি অলপো নৰৈ চাইকেলখন লৈ ওলাই গ’ল। মাকে থিয় হৈ সি যোৱালৈ চাই থাকিল।

সি যোৱাৰ পিছত তাই সকলো কাম কৰি আজৰি হৈ চকীখনত বহি পৰিল। তাই নিজৰ ভৰি দুখনলৈ চালে। হয় তাইৰ ভৰিদুখন ধুনীয়া। তাই ভৰিদুখন ধুই ভিতৰৰ পৰা নেইল পলিচতো আনি নখত লগালে।
দিনতো পাৰ হ’ল। তাই পুতেকলৈ বাট চালে। সি আজি দেৰি কৰিছে। তাইৰ সময়বোৰ নোযোৱা যেন হ’ল। বাৰন্দাত বহি তাই বাটলৈ চাই থাকিল। তাই যেন পুতেকৰ বাহুৰ মাজত সোমাবলৈ মন গ’ল। তাইৰ নাভিটোৱে তাৰ আঙুলিৰ পৰশ পাবলৈ চটফটাই উঠিল। তাই ৰব নোৱাৰা হ’ল। কিয় জানো তাই একো বুজি নাপালে। তাইৰ চকুত কেবল পুতেকে তাইৰ থুবোৰ চেলেকি খোৱাৰ দৃশ্য ভাহি থাকিল। তাই ভিতৰলৈ গৈ এযোৰ ৰঙা মেখেলা চাদৰ পিন্ধি ল’লে।

প্ৰায় ৭ মান বজাত সি ঘৰ আহি পালে। তাক দেখি তাইৰ বুকুখন কপিবলৈ ধৰিলে। তাক হাত ভৰি ধুবলৈ দি তাই চাহ বনাবলৈ গ’ল। তাই অপেক্ষা কৰি ৰ’ল যে কেতিয়া মিতু আহি তাইক পিছফালৰপৰা সাবতি ধৰিব।

অলপ পিছত সি হাত ভৰি ধুই আহি মাকক পিছফালৰপৰা সাবতি ধৰিলে। মাকেও তাৰ ওচৰত নিজকে এৰি দিলে। সি মাকক সুধিলে—-
—–ভৰিত নেইলপলিচ লগাইছনে???
তাই ক’লে—-

—– ও লগাইছো।
সি মাকৰ ডিঙিত চুমা খাই ক’লে—-

—- মা আজি ৰাতি তই মোৰ লগত শুবিনে?

তাৰ কথাত মাকৰ বুকু কপি উঠিল। তাই ক’লে—–ধেৎ বেমাৰী দেউতাৰাক এৰি তোৰ লগত কেনেকৈ শুম?

সি ক’লে—-
—- তোক সাবতি ধৰি শুব বৰ মন গৈছে মোৰ।

তাই লাহেকৈ ক’লে—–
—- মোৰো মন গৈছে ।
—–সচা ?
—–ও। কিন্তু দেউতাৰাক এৰি কেনেকৈ শুম?

সি মাকক আৰু জোৰেৰে সাবতি ধৰিলে। মাকৰ ডিঙি আৰু বুকুত চমা খালে। মাকে তাক একো বধা নিদি মূৰতো পিয়াহ দুটাৰ মাজত সোমাই ল’লে।

বহু দেৰি দুয়ো দুয়োকে সাবতি মৰম কৰাৰ পিছত সি মাকৰ চকুলৈ চাই ক’লে—–
—–তোক ওৰে ৰাতি এনেকৈ মৰম কৰিব বিচাৰো মই।

মাকে এটা দুষ্ট হাহি মাৰি ক’লে—–

—– চাও দেউতাৰাক চাহ দিওঁ মই।

এইবুলি তাই চাহ আৰু বিস্কুট লৈ ৰুমলৈ গ’ল। সিও চাহৰ কাপটো লৈ ওলাই গ’ল।

ৰাতি মাক আৰু সি ভাত খাই উঠিল। মাকে সকলো কাম সামৰি দেউতাকলৈ ভাত বাঢ়ি খুৱাবলৈ গ’ল।
অলপ দেৰিৰ পিছত সি দেউতাকৰ ৰুমলৈ গৈ দেখে যে মাকে দেউতাকৰ কাষত বহি ভৰি দুখন বিচনাত উঠাই ভাত খুওৱা শেষ কৰি দেউতাকৰ মূৰটো পিতিকি আছে। দেউতাকে চকু মুদি পৰি আছে। সি গৈ মাকৰ কাষত থিয় হ’ল। মাকে তালৈ নোচোৱাকৈ মূৰ পিতিকি থাকিল। সি মাকৰ ভৰিখনলৈ লক্ষ্য কৰিলে। মাকৰ বগা কোমল ভৰি দুখন দেখি তাৰ যেন জিভাৰ পানী পৰিবলৈ ধৰিলে। সি বিচনাত বহি দেউতাকৰ খবৰ লৈ মাকৰ ভৰিখন পিতিকি মাকৰ চকুলৈ চাই থাকিল। মাকে তাৰ চকুত একুৰা কামনাৰ জুই জ্বলি থকা দেখা পালে। সি মাকৰ ভৰিখনত চুমা খালে। মাকে তাক দেউতাকে দেখা পাব বুলি চকুৰে ইংগিত দিলে। সি অলপ সময় ৰৈ ওচৰতে থকা পাটী এখন আনি মাটিত পাৰি বহিল। তাৰপিছত সি মাকৰ ভৰিখন লাহে লাহে নমাই আনিলে। মাকে ভৰিখন নমাই দিলে। সি মাকৰ ভৰি খন প্ৰথমে হিয়া ভৰাই চুমা খালে আৰু পিছত আঙুলি কেইটা মুখত সোমাই ল’লে। মাকৰ উশাহ ঘন হৈ আহিল। সি এটা এটাকৈ ভৰিৰ আঙুলিকেইটা চেলেকৈবলৈ ধৰিলে। প্ৰতিটো আঙুলি চেলেকোঁতে তাৰ চকুত কামনা আৰু বাসনা জাগি উঠা মাকে দেখিলে। সি যেন মুখেৰে নমতাকৈয়ে মাকক কৈছে যেন সি তাইক চেলেকি চেলেকিয়ে খাই পেলাব। এইবাৰ সি পাটীখনত শুই লৈ ভৰিৰ তলোৱা খন চেলেকিবলৈ ধৰিলে। মাকে একো বাধা নিদিলে। কাৰণ তাইৰ আজি সেইবোৰ অলপো বেয়া লগা নাছিল। লাহে লাহে সি এইবাৰ মাকৰ মেখেলাখন ওপৰলৈ দাঙি কলাফুল আৰু আঠুৰ পিছফালে চেলেকিবলৈ ধৰিলে। মাকে চকুদুটা মুজি দিলে। পুতেকে তাইৰ ফেৰা দুখনত চুমা খাবলৈ ধৰাত তাই তাৰ মূৰটো গুচাই তাক বাধা দিলে। মাকে ক’লে—-

—– তই শুগৈ যা ৰাতি হ’ল।

সি শুৱাৰপৰা উঠি মাকলৈ চাই চাই ওলাই আহিল। মাকৰ এনেকুৱা লাগিল যেন সি তাইক বহু কিবা কিবি কব খুজিছে। তাৰ ফুলি থকা পেন্টতো দেখি মাকৰ গা গৰম হৈ আহিল।
সি ওলাই গ’ল যদিও মাকে দৰ্জা নিদিয়াকৈয়ে গিৰিয়েকক মালিচ কৰাত লাগিল। বাৰে বাৰে তাৰ কামুক চাৱনি আৰু ফুলি থকা পেন্টতো তাইৰ মনলৈ আহি থাকিল।

তেতিয়া ১০•৩০ মান বাজিছিল। মিতু ঘপকৈ ৰুমলৈ সোমাই আহিল। সি মাকৰ চকুলৈ অলপ দেৰি চাই এখন কাগজ হাতত গুজি দি ওলাই আহিল। মাকে একো বুজি নাপাই কি কাগজ বুলি খুলি চালে। তাই সেইখন পঢ়ি চালে। তাত লিখা আছিল——

” মা তই মোক বেয়া নাপাবি। আজিকালি মোৰ তোক বহুত ভাল লগা হৈছে। যিদিনাই তই মোৰ বিচনাত আঙুলি মাৰি মাৰি চটফট কৰি থকা দেখিছিলো সেইদিনাৰ পৰাই মই পাগল হৈ পৰিলো। তোৰ বুচৰপৰা বৈ অহা পানীবোৰ দেখি মোৰ সেইদিনাই চেলেকি চেলেকি খাবলৈ মন গৈছিল। কিন্তু মই নিজকে চম্ভালি ৰাখিলো। কিন্তু আজিকালি আৰু নোৱাৰা হৈছো মা। তোক দেখিলেই মোৰ গাতোত জুই জ্বলি যায়। মন যায় যেন তোক গবা মাৰি ধৰি লেংটা কৰি গোতেই গাতে চুমা খাম। মই জানো দেউতাৰ বেমাৰ হোৱাৰেপৰা তই কামনাৰ জুইত চটফটাই আছ। তোক আৰু ইমান কষ্ট পাই থকাটো মই চাই থাকিব নোৱাৰো । মই তোক সেইখিনি দিব বিচাৰো যিখিনি দেউতাই তোক দিব পৰা নাই।

মই আৰু থাকিব নোৱাৰো মা। তই মোক খং কৰিলেও উপাই নাই। মই চিধাচিধিকৈ আচল কথাটো কৈ দিওঁ‌। তোক মই লেংটা কৰি তোৰ বগা ৰসাল দেহাটো চেলেকিব বিচাৰো। তোৰ বুচ আৰু কটিৰ ৰস খাব বিচাৰো। তই মোৰ ৰুমলৈ আহ। মই ৰৈ আছোঁ তোলৈ।”

কথাখিনি পঢ়ি তাইৰ মূৰতো ঘুৰাবলৈ ধৰিলে। কি কৈছে সি এইবোৰ। তাইৰ বহুত খং উঠিল। নিজৰ ওপৰতো খং উঠিল । কিয়নো তাই পুতেকক লাই নিদিয়া হ’লে সি ইমান সাহস নেপালে হয়। তাই দৰ্জাখন দি ল’লে। গিৰিয়েক শুৱাৰ পিছত তাই বাহিৰৰ ৰুমৰ বিচনাখনত বাগৰ দিলে। কিন্তু তাই শুব নোৱাৰিলে। বাৰে বাৰে তাই কাগজখন পঢ়ি চালে। তাই হাতেৰে চুই চোৱাত গম পালে যে তাইৰ যৌনাঙ্গ তিতি গৈছে। তাই উঠি আইনাৰ সমুখত থিয় হ’ল। লাহে লাহে তাই এপদ এপদকৈ কাপোৰবোৰ খুলি নিজকে নাঙঠ কৰি পেলালে। তাইৰ পিয়াহ দুটা আজি বেছিকৈ ডাঙৰ হৈ পৰিছে। ঢক ঢকীয়া বগা দেহটো তাইৰ সচাকৈয়ে লোভনীয়। তাই বহু দেৰি বিচনাত বহি একে থৰে ৰৈ থাকিল।

অলপ দেৰিৰ পিছত তাই এটা পেটীকোট বুকুত পিন্ধি দৰ্জাখন খুলি বহিৰলৈ ওলাই আহিল। বাহিৰৰপৰা দৰ্জাখন লগাই তাই মিতুৰ ৰুমৰ ফালে আগবাঢ়িল। চোতালৰ সিটোফালে তাৰ ৰুমটো। বাহিৰত আন্ধাৰ। এটা অচিনাকি পোকে মাতি মাতি নিশাটো গভীৰ কৰি তুলিছে। কি নাম পোকটোৰ তাই নাজানে। চুবাৰ সকলো মানুহ শুই পৰিল চাগৈ। সিহতৰ গাওঁত সকলো সোনকালেই শুৱে।

তাইৰ বুকুখন ঢপঢপাই কপি উঠিল। এক ভয়, লাজ আৰু শংকাত তাই নিজৰ গাটো চুই চালে। হয়টো এটা অবৈধ কাম কৰিবলৈ গৈ আছে তাই। যিটো কোনেও ভাবিব নোৱাৰে। কিন্তু কোনেও যদি ভাবিবই নোৱাৰে তেনেহ’লে তাইৰ মনলৈ আহিছেনো কেনেকৈ। হয়টো বহু মাক পুতেকৰ মনতেই এনেবোৰ ভাব উদয় হয়। কিন্তু লাজ আৰু ভয়ৰ বাবে মনৰ কথাবোৰ মনতে ৰৈ যায়। আৰু বহু মাক পুতেকে হয়টো বুজা পৰাকৈয়ে হওক বা দৈহিক বাসনাৰ তাড়নাতেই হওক এনেকুৱা সম্বন্ধ গঢ়ি তোলে আৰু আনক জানিবলৈ নিদিয়ে। তাইৰো একেই অৱস্থা। দৈহিক বাসনাৰ বলি তাই। নিজৰ গাভৰু দেহাটোত জ্বলি উঠা জুই তাই নিজেই কিমানদিনলৈ নুমুৱাব। বাহিৰৰ কাৰো লগত সম্পৰ্ক গঢ়িব নোৱাৰে তাই। সমাজে গম পালে লেই লেই চেই চেই হ’ব। গতিকে নিজৰ পুতেকক সেই অধিকাৰ দি তাই হয়টো একো ভুল কৰিব খোজা নাই।

তাইৰ পুতেক মিতু এতিয়া ডেকাল’ৰা হৈ উঠিছে। এনেকুৱা বয়সত সকলো ল’ৰাই ধুনীয়া ছোৱালীৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হয়। সি হয়টো নিজৰ মাকৰ প্ৰতি আকৰ্ষণ অনুভৱ কৰিছে। এনেও কয় বোলে সকলো ল’ৰাৰ প্ৰথম প্ৰেম নিজৰ মাকৰ লগতেই হয়। কোনোবাই কথাষাৰ মানি ল’ব নোখোজিলেও কথাষাৰ সচা যে সকলো পুতেকেই জীৱনত প্ৰথমৰৰ বাবে মাকৰ দেহটোৰ প্ৰতিহে আকৰ্ষিত হয়। এনেক্ষেত্ৰত তাইক লগাখিনি তাৰপৰা লোৱাত কি আপত্তি থাকিব পাৰে। যুৱক হৈ উঠা সিও মাকৰপৰা বিচৰাখিনি লৈ লওক।

এইবোৰ ভাবি ভাবি তাই লাহে লাহে মিতুৰ ৰুমৰ ওচৰ পালেগৈ।
তাইৰ বুকুখনে ধান বানিবলৈ ধৰিলে।
অলপ পিছতেই যেন তাই কামনাৰ তাড়নাত ৰব নোৱাৰি নিজৰ পুতেকৰ হাতত নিজৰ দেহটো সপি দিবলৈ গৈ আছে। তাই মিতুৰ দৰ্জাখন ঠেলা মৰাত লাহেকৈ খুলি গ’ল। মিতু বিচনাত বহি আছিল তাৰ পিন্ধনত মাত্ৰ এটা জাঙিয়া যিটো টনটনীয়া হৈ ফুলি আছিল। নিজৰ ৰুমত মাজনিশা মাকক অৰ্ধউলংগ অৱস্থাত দেখি তাৰ উশাহ ঘন হৈ আহিল। সি থিয় হ’ল। মাকে দৰ্জাখন লক কৰি তাৰফালে চাই থাকিল। সি গৈ মাকক ক’লে—

—–তই আহিবি বুলি মই জানিছিলো মা।

সি মাকক সাবতি ধৰি চুমা খালে। মাকেও তাক চুমা খালে। মাকক বিচৰা মতেই নিজৰ ৰুমত পাই সি অলপো সুযুগ অথলে যাবলৈ নিদিও বুলি মনতে ভাবি ল’লে। সেয়ে সি মাকৰ গোতেই মুখখন চেলেকিলে। এইবাৰ সি মাকৰ পেটীকোটতো খুলি নাঙঠ কৰি লৈ গোতেই গাতোত চুমা খালে। মাকে চকুদুটা মুজি আহহহহহহহ আহহহহহহহ কৰি থিয় হৈ থাকি। এনেকুৱা মৰম তাই আগতে কেতিয়াও পোৱা নাছিল। মাকে তাক ক’লে—-

—– যি কৰ সোনকালে কৰ বাবা। দেউতাৰাই সাৰ পালে বিচাৰিব।

সি মাকৰ কথা শুনি মাকক বিচনাত বহুৱাই নিজে মাটিত আঠু কাঢ়ি লৈ তাইৰ চকুলৈ চালে। মাকেও তাৰ চকুলৈ চাই আছিল। তাই বুজি পাই ভৰি দুখন মেলি দিলে। সি মাকৰ নোমাল বুচখন চুই চাই লাহে লাহে পিহি থাকিল। কোমল আৰু বহল বুচ তাইৰ। সি মুখখন আগুৱাই নি বুচত লগাই জিভাৰে এটা চেলেক মাৰিলে । মাকে আহহহহহহহ বুলি জোৰকৈ কেকাই উঠিল। কিয়নো বিয়াৰ পিছত গিৰিয়েকে দুবাৰ নে তিনিবাৰ বুচখন চেলেকিছিল। তাৰ পিছত আজি ২২ বছৰমান হ’ল তাইৰ বুচখন পৰি থকা। সি লাহে লাহে বুচখন চেলেকাত লাগিল। মাকে বৰ সুখ পালে। মাকৰ বুচৰ গোন্ধটো তাৰ বৰ ভাল লাগিল। সি মাজে মাজে বুচত এটা আঙুলি সোমাই আকৌ চেলেকিবলৈ ধৰিলে।
বহু সময় পিছত মাকে তাক উঠাই ক’লে—-
—— আৰু নোৱাৰো বাবা সোমোৱাই দে জলদি।

মাকৰ কথা শুনি তাৰ মনটো উত্তেজনাত পাগল হৈ পৰিল।
সি থিয় হৈ জাঙিয়াটো খুলি থিয় হৈ থকা বাৰিডাল মাকৰ হাতত তুলি দিলে। তাৰ গৰম টান বাৰিডাল চুই মাকৰ অৱস্থা বেয়া হৈ পৰিল। মাকে দেৰি নকৰি বাৰিডাল বুচত লগাই দিলে। সি একে হেচাই বাৰিডাল ভিতৰলৈ ভৰাই দিয়াত মাকে চিঞৰ মাৰি উঠিল। সি মাকক সাবতি ধৰিলে। মাকেও তাৰ পিঠিত খামোচ মাৰি ধৰিলে। সি মাকক জোৰ জোৰকৈ চুদিবলৈ ধৰিলে। প্ৰায় ১৫ মিনিট মান পিছত সি বাৰিডাল উলিয়াই মাকৰ পেটত পানীবোৰ পেলাই দিলে। মাকৰ বুচেৰেও বিৰ্য্য বৈ আহিল। মাকে দেৰি নকৰি বুচৰ পানীবোৰ মচি তাৰ বাৰিডালো মচি দি উঠি আহি দৰ্জাখন খুলিলে। সি গৈ মাকক পিছফালৰপৰা সাবতি ধৰি সুধিলে—

——কেনেকুৱা লাগিল মা?
—– বহুত ভাল লাগিল।

এইবুলি কৈ মাকে তাক চুমা এটা খাই তাক শুবলৈ দি ওলাই আহিল।
তাই বাহিৰতে থকা পানী বাল্টি গাত ঢালি গাটো ভালদৰে ধুই ভিতৰলৈ গ’ল। মিটুৱেও শুই পৰিল।

————–সমাপ্ত———–

4 thoughts on “মিতুৱে বেমাৰী দেউতাকে দিব নোৱাৰা সুখ দিলে মাতৃক”

  1. বৰ সুন্দৰকৈ লিখিছা । ময়ো মাক এনেকৈয়ে কৰিছিলোঁ।

    Reply

Leave a Comment

error: Content is protected !!