কামাগ্নিঃ এক যৌন অভিলাষ-৬

✍মৃগৰাজ দাস

          নিয়ৰে জোনালীক লুনাৰ পুতেকৰ কথা সোধাৰ পিছত জোনালীয়ে কব লগা হয় লুনাৰ পুতেকৰ কথা। 

    —তহঁতৰ লগৰ যে গৌৰৱ, সিয়েই লুনাৰ একমাত্ৰ পুতেক।

          নিয়ৰৰ মুখৰ মাত নাইকিয়া হৈ যায়। সিহঁতৰ লগৰ গৌৰৱ লুনাৰ পুতেক? নিয়ৰৰ মনত পৰে, গৌৰৱে এবাৰ কৈছিল সিহঁতক যে সি সৰুৰে পৰা মাকৰ চুদন দেখি দেখি ডাঙৰ হৈছে আৰু বায়েকহঁতেও তাক দুদু টিপিবলৈ দিয়ে। সৰুতে মাকৰ লগতে বায়েক হঁতৰো গাখীৰ চুপিছিল। এফালৰ কথাবোৰ মনত পৰাত নিয়ৰৰ গৌৰৱলৈ ঈৰ্ষা জাগি উঠে। বন্ধুৰ লগত মিলি সি আপোন মাকক চুদিছে, মৰমেৰে মাকৰ বুচখন চেলেকিছে। লুনাইয়ো ইমানেই ৰেণ্ডি যে পুতেকক বুচখন চেলেকি চাফা কৰি দিবও কয়। নিয়ৰ বহু সময় ধৰি মনে মনে থকাত জোনালীয়ে তাক বাহুত ধৰি জোকাৰি দিয়ে। উচপ খাই উঠে সি। জোনালীয়ে নিয়ৰৰ মূৰটো বুকুত গুজি লৈ মৰমেৰে সোধে;

    —গৌৰৱক দেখি কেতিয়াও তেনেকুৱা লগা নাছিল ন? 

    —নাই আণ্টি। সি আমাক কৈছিল সি হেনো মাকহঁতৰ চুদন চাই চাই ডাঙৰ হৈছে কিন্তু মাকৰ নাম কেতিয়াও কোৱা নাই। 

    —তুমি আগতিয়াকৈ নুসুধিবা একো, লক্ষ্য কৰিবা সিহঁতক।

    —হুমম।

          নিয়ৰে জোনালীক কিছু সময় ওঁঠত চুমা খাই ৰাহুলৰ ৰুমলৈ আহে। তাত ৰাহুল আৰু বিকাশে লুনাৰ দুয়োটা দুদু চুপি আছে আৰু গৌৰৱে লুনাৰ অৰ্থাৎ মাকৰ বুচখন চেলেকি আছে। নিয়ৰে লুনাৰ ওঁঠয়ুৰি চুপি দি সোধে;

    —আজি মোলৈ মনত পৰা নাই আণ্টি?

    —চচচচ্ আহ্ কেলা তোমালৈ মনত নপৰিব নে বাবা। 

    —আপোনাৰ বাকীখিনি কাহিনী কেতিয়া কব?

    —আগতে চুদন খাই লওঁ ৰবা, তাৰপিছত শুনাম।

          নিয়ৰে সিহঁতক কামটো কৰিব দি বাহিৰলৈ ওলাই আহে। আচলতে তাৰ গৌৰৱলৈ হে হিংসা লাগিছিল। সি চাই থাকিব নোৱাৰি ওলাই আহিল বাহিৰলৈ। বাথৰুম যাব ওলাওতেই ধুনীয়া মহিলা এজনীক বাথৰুমৰ সন্মূখত কামুক ধৰণে ৰীল বনাই থকা দেখিলে। সি ওচৰলৈ গৈ মাত লগালে;

    —হাই আণ্টি। 

          মহিলাজনীয়ে তাৰফালে ঘূৰি দিয়াৰ লগে লগে দেখিলে পাতল মেক্সিৰ ওপৰত শৰীৰৰ খলাবমাবোৰ ধৰিব পাৰি। নিয়ৰে বুকুলৈ চাই গম পালে তলত ব্ৰা পিন্ধা নাই তাই। নিয়ৰক দেখি তাই অচিনাকি ভাবত চাই থাকিল কিছুসময়। নিয়ৰে নিজেই সুধিলে;

    —আপুনি?

    —মই ইয়াতেই থাকো। আৰু তুমি?

    —মই ৰাহুলৰ বন্ধু। 

          মহিলাজনীয়ে মন কৰিলে, নিয়ৰৰ কথা কোৱাৰ ধৰণবোৰ ডাঙৰ মানুহৰ দৰে। তালৈ কামুক চাৱনি এটা দি সুধিলে;

    —হেল্প এটা কৰি দিবা নেকি বাবু?

    —কওঁকচোন।

          মহিলাজনীয়ে তাইৰ মোবাইল ফোনটো আগবঢ়ায় দি নিয়ৰক কয়;

    —মোক ৰীল বনাই দিয়া না দুটামান।

           নিয়ৰৰ বাৰী উঠি ধৰফৰাবলৈ ধৰে পেণ্টৰ ভিতৰত। এনেকুৱা মহিলা দেখিলে তাৰ বাৰী উঠি এনেয়ে প্ৰকাণ্ড ৰূপ ধাৰণ কৰি লয়। সি মোবাইলটো লৈ মহিলাজনীৰ ভিডিঅ’ ৰেকৰ্ড কৰি দিয়ে। মহিলাজনীয়ে বিভন্ন কামুক ভংগীৰে ভিডিঅ’ বনাই। তেনেকৈ তিনিটা ভিডিঅ’ বনোৱা হোৱাৰ পিছত মহিলাজনীয়ে নিয়ৰক থ্যেংক ইউ বুলি কয় আৰু গালত মৰমেৰে চুমা এটা দি ভিতৰত গুছি যায়। নিয়ৰৰ বাৰী ফাটি যাওঁ যেন কৰে। ইফালে আকৌ তাৰ মুতাও লাগি আছিল। মহিলাজনীৰ কথাবোৰ ভাবি মুতি থাকে সি, তেনেতে বাথৰুমৰ দৰ্জাত নক কৰাৰ শব্দ হয়। মুতা হোৱাত নিয়ৰে খুলি দিয়ে, সন্মূখত অলপ আগত ভিডিঅ’ বনোৱা মহিলাজনী ৰৈ থাকে। তাই নিয়ৰক কয়;

    —আৰু হেল্প কৰি দিয়া না বেয়া নোপোৱা যদি।

           মহিলাজনীৰ মাতটোত যথেষ্ট কামুকতা ভৰি আছিল। নিয়ৰে তাইক হয়ভৰ দিয়ে আৰু মহিলাজনীৰ পিছে পিছে খোজ লৈ উপস্থিত হয় এটা মাষ্টাৰ বেডৰুমত। মহিলাজনীয়ে দুৱাৰ খন লক কৰি দিয়ে আৰু নিয়ৰক কয়;

    —মোক কেইখনমান ইনডোৰ পিকচাৰ ক্লিক কৰি দিয়া না বাবা। 

    —কেনেকুৱা পিকচাৰ লাগিব আণ্টি?

    —ইৰোটিক হ’লে ভাল লাগিব, মই প’জ দিম, তুমি ক্লিক কৰি দিবা দেই।

    —হব দিয়ক।

           ইৰোটিক প’জ কি নিয়ৰে বুজি নাপায়। সি উলোটায়ো নোসোধে, কেৱল মোবাইলৰ কেমেৰাটো অন কৰি ৰৈ থাকে সি। মহিলাজনীয়ে এটাাৰ পিছত এটা প’জ দি ফটো উঠি গৈছে আৰু নিয়ৰৰ বাৰীডালে বীৰ্যৰ ফিচকাৰি মাৰিবলৈ অস্থিৰ হৈ পৰিছে। বহুকেইখন ফটো উঠাৰ পিছত মহিলাজনীয়ে নিয়ৰক কয়;

    —কাপোৰ সলাই লওঁ ৰবা, বেলেগ কাপোৰত ফটো উঠিম।

          নিয়ৰে বাহিৰলৈ যাব খোজে কিন্তু মহিলাজনীয়ে বাধা দিয়াত সি ৰৈ দিয়ে। মহিলাজনীয়ে তাক নিৰ্দেশ দিয়ে যে সি মহিলাজনীৰ মুখখন নুঠাকৈ ভিডিঅ’ এটা ৰেকৰ্ড কৰি দিব লাগে। নিয়ৰে সেই মতেই কেমেৰা এংগলটো চেট কৰে আৰু মহিলাজনীয়ে কামুক চাৱনি দি নিজৰ মেক্সিটো খুলিব ধৰে। নিয়ৰে কেমেৰাটো ধৰি হা মেলি ৰৈ থাকে, দুভৰি কঁপি থাকে তাৰ। মহিলাজনীয়ে খুলি পেলাই পিন্ধনৰ মেক্সিটো আৰু তলত একো নিপিন্ধা বাবে ওলাই যায় ৩৬ চাইজৰ বিশাল দুদু আৰু সুগঠিত এটা মঙহাল শৰীৰ। বুচখনত মন কৰে নিয়ৰে, কিচকিচিয়া ক’লা নোম আছে। মাকৰ কথা মনত পৰি যায় তাৰ। যিদিনা সি প্ৰথম মাকক পাতল পেটিকোটত দেখিছিল সিদিনা সি মাকৰ বুচৰ এলেকাত নোম থকা বুলি কাপোৰৰ ওপৰৰ পৰাই গম পাই গৈছিল। মাকৰ বুচত নোম থকা বুলি গম পোৱাৰ পিছত আজি এই অচিনাকি মহিলাজনীৰ বুচত নোম থকা দেখিলে। লুনা আৰু জোনালীৰ বুচত কিন্তু এডালো নোম নাছিল। মহিলাজনীয়ে তাক ভিডিঅ’টো বন্ধ কৰিব কয় আৰু তাক কাষলৈ মাতি সোধে;

    —কেনেকুৱা লাগিছে বাবা?

    —নাজানো, আপোনাক চুদিবলৈ মন গৈছে। 

    —হয় নেকি? কিন্তু আজি চুদিবলৈ নিদিও তোমাক। মোৰ দুটামান কাম কৰি দিব লাগিব আৰু যিদিনা কৰি দিব পাৰা সিদিনা দিম।

    —হব কিন্তু আজি মই ফটো উঠাই দিয়া আৰু ভিডিঅ’ ৰেকৰ্ড কৰি দিয়াৰ বাবদ কিবা দিয়ক। 

          মহিলাজনীয়ে বুজি পাই যায় যে এই ল’ৰা চতুৰ আছে, তাইক চুদি হে এৰিব। তাই নিয়ৰক দুদু দুটা চুপিব দিয়ে আৰু নিজৰ পুতেকৰ দৰে নিয়ৰক শোৱাই লয়। নিয়ৰে দুদু চুপি থাকে একান্ত মনে। 

          ইফালে বিকাশ, গৌৰৱ আৰু ৰাহুলে লুনাক গণচুদন দি আছে। বিকাশে কতিৰে সুমুৱাইছে, গৌৰৱে বুচেৰে আৰু ৰাহুলে মুখ চুদিছে। ৰাহুলে লুনাৰ মুখৰ পৰা বাৰীডাল উলিয়াই গালত লাঠিৰে কোব মৰাৰ দৰে মাৰে আৰু হাতেৰে লুনাৰ ডাঙৰ ডাঙৰ দুদু দুটাত মাৰি থাকে। লুনাই কেকাই কেকাই চুদন খাই থাকে তিনিজনৰ।

    —আহ আহ কেলা মৰিলো অ বাল আজি। ঐ জহৰাহঁত মোক এৰি দে অ, তেতিয়াৰ পৰা চুদিয়েই আছ বাল। 

          লুনাক সিহঁতে বহু সময় ধৰি চুদি আছে, তাই দুবাৰ পানী এৰিলেই। তাই চুদন খাই খাই ভাবি থাকে, ইমান সৰু সৰু ল’ৰাবোৰেও চুদিবলৈ শিকিছে। আজিৰ ল’ৰা-ছোৱালীবোৰে পৰ্ণ চাই চাইয়ে ইমানখিনি পাৰ্গত হৈ গৈছে। বিভিন্ন ধৰণে চুদিব জানে, বিভিন্ন ফেন্টাচি ৰাখে বা বাসনা ৰাখে। 

          অৱশেষত সিহঁত তিনিও পানী এৰি দিলে লুনাৰ দুদু দুটাৰ ওপৰত আৰু বিচনাত অৱস হৈ পৰি দিলে। লুনাৰো ভাল লাগিল চুদন খাই। সৰু ল’ৰাবোৰক চুদাই তাই এনেও ভাল পায়। গৌৰৱ সৰু থাকোতেও তাই গৌৰৱৰ দ্বাৰা চুদন খাইছিল। মনত পৰি যায় লুনাৰ আগৰ কথা।

লুনাৰ অতীত: (দুবছৰ আগৰ)

          ঠাণ্ডাৰ দিন বাবে ৰাতি সোনকালে ভাত খাই লুনাহঁত শুইছে সকলো। সিদিনা সিহঁত নিজৰ ঘৰলৈ গৈছিল আৰু তাতে ৰাতি আছিল। গৌৰৱৰ স্কুলৰ প্ৰধান শিক্ষকজন ৰাতি আহিল সিহঁতৰ ঘৰত। লুনাই গৌৰৱক ক’লে;

    —বাবা আজি তুমি বাহঁতৰ লগতেই থাকাগৈ যোৱা। 

    —কিয় মা?

    —ছাৰ আজি মোৰ লগত থাকিব।

    —ছাৰ নো কিয় থাকিব লাগে তোমাৰ লগত?

    —ছাৰে আজি মোক মৰম কৰিব বাবা, মৰম কৰিব দিলে আমাক পইচা দিব আৰু তোমাক যি লাগে তাকেই দিব। 

    —মোক একো নালাগে, মই ইয়াতেই থাকিম আৰু তোমালোকৰ মৰম কৰা চাম। 

          প্ৰধান শিক্ষকে মান্তি হয় আৰু লুনাক কয়;

    —ভাল হে লাগিব সিও চাওঁক মাক কিমান ৰেণ্ডি। 

    —মোৰ ল’ৰাৰ আগতে আজি চুদি চুদি মোক পাগলী কৰি দিয়ক চাৰ। 

           প্ৰধান শিক্ষকে লুনাক বিচনাত বগাৰাই লৈ আৰু লুনাৰ কাপোৰবোৰ খুলিব ধৰে। লুনাৰ মনত দুষ্ট বুদ্ধি এটা আহে আৰু পুতেকলৈ চাই কয়;

    —বাবা মোৰ মেখেলাখন উঠাই তলৰ পেণ্ট টো খুলি দিয়াচোন।

          প্ৰধান শিক্ষক উত্তেজনাত লুনাৰ দুদু টিপিব ধৰে। গৌৰৱে মাকৰ পেণ্টিটো খুলি দিয়ে আৰু লুনাৰ বুচত চুমা এটা দিয়ে। লুৱাই ভবা নাছিল তেনেকুৱা কিবা এটা যে হব। তাই আচৰিত হৈ পুতেকক কয়;

    —বাবা এইবোৰ কৰিব নাপাই নহয়। 

    —মোক মালা বায়ে শিকাইছে মা, তাই সিদিনা মোক তেনেকৈ কৰিব দিছিল। 

    —কি? কোবত পিঠি বহল কৰি দিম তোমাৰ মই।

          লুনাই পুতেকক কৃত্ৰিম খং দেখুৱাইছিল কিন্তু গৌৰৱে সঁচা বুলি ভাবি মাকক ক্ষমা খুজিছিল। লুনাই তাক দেখি মনতে হাঁহিছিল কিন্তু গৌৰৱে তলমূৰ হৈ থিয় হৈ আছিল। প্ৰধান শিক্ষকে লুনাৰ মুখত বাৰীডাল সুমুৱাই চুপাইছিল আৰু গৌৰৱক হাঁহি মাৰি কৈছিল;

    —মাৰৰ বুচখন চেলেকি থাক তই।

            গৌৰৱে বৰ মৰমেৰে লুনাৰ বুচখন চেলেকিব আৰম্ভ কৰিছিল, লুনা চৎফটাই উঠিছিল। দুচকুৰে চকু পানী ওলাই আহিছিল। কিন্তু গৌৰৱে যিদৰে চেলেকি দিছিল তাইৰ ভালো লাগিছিল, ইমান মৰমত চেলেকিব পাৰে নে কোনোবাই। 

          সিদিনা ৰাতি লুনাক প্ৰধান শিক্ষকৰ লগতে পুতেকেও চুদে আৰু লুনাই উত্তেজনাত তিনিবাৰলৈ পানী এৰে। তাৰপিছৰ পৰাই আৰম্ভ হয় গৌৰৱ আৰু লুনাৰ চুদন ক্ৰীয়া। লুনাৰ গৰ্ব অনুভৱ হয় যে গৌৰৱ নাম ৰখা ল’ৰাটোৱে গৌৰৱৰ কাম কৰিলে। 

বৰ্তমান:

          অচিনাকী মহিলাজনীৰ দুদু চুপি নিয়ৰ ওলাই আহে বাহিৰলৈ আৰু ৰাহুলৰ ৰুমলৈ যায়। সিহঁত আটায়ে কাপোৰ পিন্ধি ঘৰলৈ যাবলৈ ৰেডি হব ধৰিছে তেতিয়া। নিয়ৰে লুনাৰ কাষলৈ গৈ ক’লে;

    —আপোনাৰ কাহিনীটো অহাকালি শুনিম।

    —হব কিন্তু আজি তুমি মোক অলপো মৰম নিদিলা।

    —কাহিনী কবৰ দিনা দিম সেই মৰম, যি মৰম পাই আপুনি পাগলী হৈ পৰিব।

    —হয়নে মোৰ সোনটো! 

          লুনাই নিয়ৰৰ বাৰীডাল চুই ওঁঠযোৰ চুপি দিয়ে আৰু সিহঁতক বিদায় দিয়ে। নিয়ৰে চাইকেল চলাই ঘৰমুৱা হয়।

‌‌‌‌‌ ৰাতি ১১ মান বজাত নিয়ৰৰ বৰকৈ চুদিবলৈ মন যায়। বাৰীডাল ফাটি যাওঁ যেন কৰে। কি কৰিব ভাবি নাপাই ৰুমৰ ওলাই তললৈ নামি আহে। মাকৰ ৰুমলৈ চাই, দৰ্জা বন্ধ। সি দৰ্জাখনৰ ওচৰত গৈ মা মা বুলি মাতে, মাকৰ মাত নাই একো। সি দৰ্জাখনত প্ৰায় মুখখন লগাই দি মাত দিয়ে কিন্তু ভিতৰৰ পৰা মাত নাহে একো। ভিতৰৰ পৰা কিবা শব্দ ভাহি আহি তাৰ কাণত পৰে। তাৰ এনেকুৱা লাগে ভিতৰত যেন মাকে কেকাই আছে গেঙাই আছে। ভয় লাগিবলৈ ধৰে তাৰ, ভয়তে দৰ্জাত ঢকিয়াই দিয়ে আৰু দৌৰি আহি মাকে দৰ্জা খুলি দিয়ে। মাকক দেখি হে সি স্বস্থিৰ নিঃশ্বাস এৰে। মাকেও ভয় খাই গৈছিল পুতেকৰ কাণ্ডত। তাই নিয়ৰৰ বাহুত ধৰি সুধিলে;

    —কিয় এনেকৈ দুৱাৰখন ঢকিয়াইছিলা?

    —মই মাতি থকাৰ পিছতো তুমি মাত নিদিয়া বাবে মোৰ ভয় লাগি গৈছিল। 

    —আৰে বাবা মোৰ একো হোৱা নাই।

    —দৰ্জা কিয় খোলা নাছিলা? আৰু আজি লক্ কৰি কিয় লৈছা? আনদিনা নোলোৱা!

    —ভিতৰত কিবা কৰি আছিলো বাবা।

    —তোমাৰ লগত শুম, ওপৰত ভাল লগা নাই মোৰ।

‌‌ —আহা তেন্তে শুৱাহি। 

          নিয়ৰ সোমাই যায় মাকৰ ৰুমৰ ভিতৰলৈ, গৈ বিচনাত বহে। মাকে মুতি আহো বুলি কৈ বাথৰুমলৈ গুছি যায়। বিচনাত পৰি থকা মাকৰ মোবাইলটো খুলি চাই নিয়ৰৰ চকু কঁপালত উঠে। মাকে মোবাইলত পৰ্ণ চাই আছিল। ভিডিঅ’টোত এজনী মহিলাক পুতেকে জোৰ কৰি চুদে আৰু মহিলাজনীয়ে বাধা দিয়াৰ পৰিৱৰ্তে পুতেকক চুদাবলৈ চিডিউজ কৰি থাকে আৰু পুতেকৰ হোৱাটচাপলৈ মাকে নিজৰ বুচখন ফটো মাৰি পঠিয়াই দিয়ে। 

          নিয়ৰে মোবাইলটো যেনেকে আছিল তেনেকৈ থৈ শুই যায়। মাকে মুতি আহোতে সি মূৰ দাঙি চায় মাকলৈ, মাকে গাত লিপিত খাই থকা পাতল গোলপীয়া ৰঙৰ নাইটি এটা পিন্ধিছে, আঁঠুৰ ওপৰতে থাকে আৰু শ্লিভলেছ। বুকুখনলৈ চাই গম পাই যে মাকে তলত একো পিন্ধা নাই। খোজ কাঢ়োতে দুলি দুলি উঠিছে দুদু দুটা। মাকে পুতেকৰ কাষত শুই দিয়ে আৰু পুতেকক বুকুৰ মাজত শুবলৈ দিয়ে। নিয়ৰৰ ভালেই লাগে মাকৰ অফাৰটো। ডাঙৰ ডাঙৰ দুদু দুটাৰ মাজত মুখখন গুজি দিয়ে সি আৰু মণিয়ে পুতেকে গম নোপোৱাকৈ তলওঁঠ কামুৰি দিয়ে উত্তেজনাত। বুচৰ ৰস খহে তাইৰ। যিমান পাৰে সিমান পুতেকক তাই বুকুত হেঁচি ধৰে। নিয়ৰে কথাটো অনুভৱ কৰিছিল, আজি তাৰ মাকক আনদিনাৰ তুলনাত বেলেগ বেলেগ লাগিছিল। সি একো প্ৰতিক্ৰিয়া নকৰি তেনেকৈয়ে থাকিল। পেণ্টৰ ভিতৰৰ বাৰীডাল উঠি ফচফচাই থাকিল, কাষতে কামুক চেক্সি মহিলা এজনী থাকিও সি একো কৰিব পৰা নাই, কাৰণ সেই গৰাকী তাৰ জন্মদাতা। যিমানেই মাকক লৈ ফেণ্টাচি কৰিলেও চুদাৰ সাহস কৰিব নোৱাৰে সি। মণিৰো চুদাবলৈ মন গৈছিল কিন্তু সেয়া যে নিজৰে পুতেক, কেনেকৈ কৰে তেনে এক ব্যভিচাৰী কাম! পুতেকক বুকুত বান্ধিয়েই শুই থাকিল তাইয়ো। কিন্তু টোপনি নাহে তাইৰ, তলপেটত কুটকুটনি উঠিছে তাইৰ। পুতেকে নহা হ’লে কিজানি আঙুলি মাৰিয়েই শান্তি ল’লেহেঁতেন কিন্তু পুতেকৰ বাবে আধাতে বাহিৰলৈ ওলাই যাব লগা হ’ল। হঠাৎ মনত পৰিল তাই যে বাহিৰলৈ যোৱাৰ আগত পৰ্ণ চাইছিল, মোবাইলটো তেনেকৈয়ে আছে। মোবাইলটো লৈ লক্ খোলাৰ লগে লগে নাৰীৰ আহ আহ আহ কৈ উত্তেজক চিঞৰ বাজি উঠিল মোবাইলত। লৰালৰিকৈ মোবাইলটো বন্ধ কৰি দিলে তাই। নিয়ৰে মাকৰ বুকুৰ মাজৰ পৰা ওলাই মাকলৈ চালে, লাজ লাগি গ’ল মণিৰ। নিয়ৰে মিচিকিয়া হাঁহি এটা মাৰি আকৌ দুদু দুটাৰ মাজত মুখখন গুজি দিলে, আগতকৈ অকণমান বেছিকৈ হেঁচি দিছে সি মুখখন। মণিৰ মুখৰ পৰা সুখৰ গেঙনি ওলাই গ’ল। তাইৰ ৰস ওলাই বুচ চেপচেপিয়া হৈ আছিল, কিন্তু এডাল বাৰীৰ অভাবত বুচৰ ৰস বুচতেই শুকাব আজি। উত্তেজনাত পুতেকক গাৰ কাষলৈ টানি আনে, নিয়ৰে চেপি আহে মাকৰ গাৰ কাষলৈ আৰু তাৰ থিয় দি থকা বাৰীডাল মাকৰ পেটটোত খুন্দা মাৰে। নিয়ৰে ইচ্ছা কৰিয়ে আঁতৰি নিদিয়ে আৰু মণিও আঁতৰি নিদিয়ে, কিন্তু দুয়ো জানে সিহঁতে কৰি থকা সকলো কামেই নিষিদ্ধ। 

          ৰাতিপুৱা মণিয়ে আগেয়ে সাৰ পায়। পুতেকে ওপৰলৈ মুখ কৰি শুই আছে। বাৰী উঠি পেণ্টটো টম্বু হৈ আছে তাৰ। মণিৰ মন যায় পুতেকৰ বাৰীডাল সন্মূখৰ পৰা চাবলৈ, তাই লাহেকৈ চুই দিয়ে। নিয়ৰ তেতিয়া টোপনিৰ চতুৰ্থ স্তৰত আছে, যিটো স্তৰত মানুহে সপোন দেখে বা টোপনি গভীৰ হয়। নিয়ৰৰ বাৰীডালৰ লগত মাকে কি কৰিছে তাৰ খবৰেই নাই। মণিয়ে তাৰ হাফপেণ্টটো লাহেকৈ নমাই দিয়ে আঁঠুলৈ, নিয়ৰৰ বাৰীডাল মুক্ত হৈ যায় আৰু ঠণ ধৰি থাকে। মণি আচৰিত হৈ যায় পুতেকৰ বাৰীডাল দেখা পায়। ১৪ বছৰ বয়সতে ইমান ডাঙৰ থাকে নে বাৰু? লোভ লাগি যায় তাইৰ, কিন্তু একো কৰিব নোৱাৰে। নিয়ৰ সাৰ পোৱাৰ আগতেই তাই তাৰ হাফপেণ্টটো পিন্ধাই দিয়ে আৰু পুতেকক সাৱটি শুই থাকে।

          কিছুসময় পিছত নিয়ৰে সাৰ পাই মাকলৈ চায়, তাক গাত মেৰিয়াই ধৰি শুই আছে। তাৰ বুকুৰ কাষৰ ঠাইখিনিত আৰু হাতৰ বাহুটোত মাকৰ বিশাল দুদু দুটা হেঁচা খাই আছে। নিয়ৰে কিছু সময় চাই থাকে মাকৰ দুদু দুটালৈ। মণিয়ে মনে মনে পুতেকক নজৰ কৰি থাকে আৰু বাগৰ সলোৱাৰ অভিনয় কৰি তপিনা খন পুতেকৰ গাত লগাই দিয়ে। নিয়ৰৰ অৱস্থা বেয়া হৈ আহে, বাৰীডাল ফাটি যাওঁ যেন কৰে। ঘাম ধৰি যায় তাৰ। মাকৰ পিনে ঘূৰি সি তাৰ উঠি থকা বাৰীডাল তপিনাত লগাই দিয়ে, মণিয়ে গম পাই ওঁঠ কামুৰি দিয়ে আৰু বিচনা চাদৰখনত খামুচি ধৰে উত্তেজনাত। নিয়ৰে মাকৰ গৰম কতিখনত তাৰ বাৰীডাল লগাই থাকে। মজা লাগে তাৰ, মণিৰো মজা লাগে কিন্তু নিয়ৰে এক আচৰিত কাম কৰিব ধৰে। সি তাৰ বাৰীডাল উলিয়াই মাকৰ তপিনাৰ ওপৰত হাতমাৰি থাকে আৰু দহ মিনিট মান বাৰীডাল মোহাৰি এসোপামান বীৰ্য মাকৰ তপিনা, কতি আৰু কঁকালত পেলাই দিয়ে। পাতল মেক্সি পিন্ধা বাবে আৰু তলত একো নিপিন্ধা বাবে মণিয়ে তপিনাত গৰম গৰম বীৰ্য অনুভৱ কৰে আৰু চকুহাল বন্ধ কৰি দিয়ে। মনে মনে হাঁহি মাৰে তাই, পুতেকক বীৰ্য স্খলন কৰোৱাই মনতে গৰ্ব অনুভৱ হয় মণিৰ। তাই টোপনিত থকাৰ অভিনয় কৰি নিয়ৰৰ ফালে ঘূৰি দিয়ে। নিয়ৰে মাকৰ বাগৰ সলোৱা দৃশ্য একান্তমনে চাই আৰু মাকৰ দুদু এটা লাহেকৈ চুই চায়। মাকে অভিনয় কৰি থকা সি গমেই নাপায়। ৰাতি শোৱাৰ দৰে সি আকৌ মাকৰ দুদু দুটাৰ মাজত মুখখন গুজি দিয়ে। মণিয়েও টোপনিৰ জালত সাৱটি লোৱাৰ দৰে পুতেকক বুকুত সুমুৱাই লয় আৰু পুতেকৰ মূৰত চুমা দিয়ে। নিয়ৰে মাকৰ মুখলৈ চাই কয়;

    —গুড মৰ্ণিং মা।

          মণিয়ো এইমাত্ৰ সাৰ পোৱাৰ দৰে কৰি কয়;

    —গুড মৰ্ণিং বেটা। 

    —ইমান পলমকৈ সাৰ পাইছা আজি?

    —ৰাতি তোমাক সাৱটি শোৱা বাবে ভালকৈ টোপনি আহিছিল অ’। 

    —হয় নেকি মা? 

    —ওমম।

    —তেনেহ’লে পাপা নথকাৰ দিনা মই তোমাৰ লগত শুম, হব নে?

    —হব দিয়া সোণ।

          তেনেকৈ নিয়ৰক বুকুত সাৱটি মণিয়ে বহু সময় কথা পাতিলে পুতেকৰ লগত। আচলতে নিয়ৰক এৰিবলৈ মন যোৱা নাছিল তাইৰ। দুদু দুটাত সাৱটি লৈ ভাল লাগিছিল তাইৰ। মণিয়ে ভাবে, এই সময় ৰৈ যোৱা হ’লে! নিয়ৰেও ভাবে, সদাই এনেকৈ মাৰ বুকুৰ মাজত শুব পৰা হ’লে! কিন্তু বহুত পলম হোৱা বাবে দুয়ো দুয়োকে এৰিব লগা হ’ল। বিচ্ছেদৰ দুখত দুয়ো এটা নতুন দিনৰ আৰম্ভণি কৰিলে। নিয়ৰে মাকৰ পৰা দৃষ্টি আঁতৰ কৰিব পৰা নাছিল আজি, মণিয়ো পুতেকৰ আগত ওলাই থাকিব বিচাৰিছে। কিয়, তাৰ উত্তৰ দুয়ো নাজানে। 

           আবেলি ৰাহুলৰ ঘৰত টিউচন কৰি নিয়ৰ, ৰাহুল, বিকাশ আৰু গৌৰৱে বহি লুনাৰ আধৰুৱা কাহিনী শুনিব ধৰিছে। লুনাই কৈ গৈছে তাইৰ লেতেৰা অতীত।

লুনাৰ অতীত:

          গৌৰৱে মাকক সদায়ে চুদে। লুনায়ো মজা লয় পুতেকৰ পৰা। তাই আটাইতকৈ বেছি তেতিয়া ভাল পাই, যেতিয়া সি লুনাৰ বুচখন মৰমেৰে চেলেকে। তাই উত্তেজনাত থাকিব নোৱাৰা হয়। লাহে লাহে গৌৰৱৰ মাকক চুদাৰ অভ্যাস হব ধৰে, সি কোনোবাদিনা চুদিবলৈ নাপালে পাগল হৈ যায়। 

ৰাহুলৰ ঘৰত: (বৰ্তমান)

          লুনাই কৈ থাকোতেই নিয়ৰে এক আচৰিত প্ৰশ্ন সুধি দিয়ে লুনাক;

    —আণ্টি, আপোনাৰ ল’ৰা মানে গৌৰৱৰ কথা কোৱা নাই জানো? 

           লুনা, ৰাহুল, গৌৰৱ, বিকাশ আটায়ে আচৰিত হয়। লুনা, গৌৰৱ আৰু ৰাহুল আচৰিত হয় যে নিয়ৰে ক’ত গম পালে লুনাৰ পুতেক যে গৌৰৱ? বিকাশ আচৰিত হয় যে গৌৰৱ কেনেকৈ লুনাৰ পুতেক হব পাৰে? আৰু হ’লেও নিয়ৰে জানিলে কেনেকৈ? নিয়ৰে লুনাৰ দুগালত চুই কয়;

    —আপুনি বহুত লাকী আণ্টি, গৌৰৱৰ দৰে মাদাৰচোদ পুতেক এটা পাইছে। তাৰ দৰে ল’ৰা থাকিলে গিৰিয়েক কিয় লাগে? 

          লুনাই তলমূৰ কৰে। গৌৰৱেও লাজতে তলমূৰ কৰে। ৰাহুলে কয়;

    —ই কৈয়ে থাকে চোন মাকৰ চুদন চাই চাই ডাঙৰ হৈছে হেনো সি, এই লুনা আণ্টিৰ কথাই কয়।

          বিকাশেও মান্তি হৈ যায় যে গৌৰৱ সঁচাকৈ লুনাৰে ল’ৰা। মাক, বায়েক সকলোকে চুদিবলৈ পাইছে সি। নিয়ৰে তাক সোধে;

    —তোৰ ওপৰৰ বায়েৰে জনীক ল’গ কৰাই দিবি, মালজনী নিশ্চয় মাকৰ দৰে হট হব!

          নিয়ৰৰ কথাত গোটেই কেইটাই হাঁহি দিয়ে। গৌৰৱে সৰু বায়েক (চুমি)ৰ ফটো দেখাই নিয়ৰক। ফটোখন দেখি নিয়ৰ আচৰিত হয়, আচৰিত নহব নে! এই চুমি নামৰ ছোৱালীজনীক নিয়ৰে ভালকৈয়ে চিনি পায়, তাতকৈ ডাঙৰ কথা চুমি আৰু নিয়ৰৰ বহুত ভাল সম্পৰ্ক আছে। নিয়ৰৰ চকুৰে চকুপানী ওলাই আহে। বাকী গোটেইকেইটাই আচৰিত হয় নিয়ৰক তেনেকৈ দেখি। নিয়ৰৰ নিজৰ ওপৰতে খং উঠে আৰু নিজৰ দুগালত চৰিয়াব ধৰে, লুনাই লগে লগে নিয়ৰক বুকুত সাৱটি লয় আৰু কি হৈছে সোধে। নিয়ৰে হুকহুকাই কান্দে, সি কব নোৱাৰা হৈ যায়। কান্দোনৰ মাতৰেই কয়;

    —চ্ চ্ চুমি বাক ম্ মই হট ব্ ব্ বুলি কৈছো! তেনেকুৱা ন্ ন্ নজৰেৰে চালো! কে কেনেকৈ পাৰিলো মই? কেনেকৈ?

          নিয়ৰে লুনাৰ বুকুত সোমাই মাথো কান্দে। মূৰটোত মৰমেৰে হাত বুলাই লুনাই তাক কয়;

    —নাকান্দিবাচোন বাবা।

          নিয়ৰে মাথো কান্দে। লুনাই তাক সোধে;

    —কেনেবাকৈ তুমিয়েই মণিমালাৰ সেই ল’ৰাটো নহয় টো? দুৱৰিৰ ভায়েক যে!

    —হয় আণ্টি, মইয়েই সেইজন।

          তাৰপিছত নিয়ৰে আৰু একো কব নোৱাৰে, মাথো কান্দে সি। লুনাইয়ো তাক সাৱটি কান্দে। বাকী তিনিও একো বুজিব নোৱাৰি বহি থাকে বিচনাত। লুনা আৰু নিয়ৰ দুয়ো বহু সময় কান্দি থাকে। 

          বহু সময় পিছত লুনাই কয়;

    —নিয়ৰৰ বাবে চুমি জীয়াই আছে আজি। তাইক আমি কেতিয়াবাতে হেৰোৱালো হয় কিন্তু নিয়ৰৰ বাবেই চুমিক হেৰোৱাব লগা নহ’ল। চুমিয়ে মোক কৈ থাকে নিয়ৰৰ কথা কিন্তু লগ হে পোৱা নাছিলো। ইমান খিনি হৈ গ’ল অথচ আমি গমেই নাপাওঁ। 

          গৌৰৱে সোধে;

    —কি হৈছিল মা?

          লুনাই উত্তৰ দিয়ে;

    —স্কুল ছুটীত নিয়ৰ, বায়েক আৰু চুমি ঘৰলৈ গৈ থাকোতে হঠাৎ চুমি মূৰ ঘূৰাই পৰি যাব ধৰিছিল কিন্তু নিয়ৰে বায়েকৰ চাইকেলৰ পৰা জাঁপ মাৰি নামি চুমিক পৰি নোযোৱাকৈ ধৰিছিল। ইহঁত দুয়োৱে ডক্টৰৰ তাত লৈ গৈছিল কিন্তু নিয়ৰক মই লগ পোৱা নাছিলো। মই মেডেকেলত গ’লে তাক ল’গ নাপাওঁ, সি গ’লে মোক লগ নাপায় তেনেকুৱা হৈছিল। আমি ফোনত কথা পাতিছিলো, চুমিৰ খবৰ লৈছিল নিয়ৰে। ডক্টৰে কৈছিল, যদি সিদিনা চুমি মাটিত পৰি গ’ল হেঁতেন তেতিয়াহ’লে তাইৰ মগজুৰ মৃত্যু (Brain death) হৈ গ’ল হেঁতেন নাইবা ক’মাত পৰি গ’ল হেঁতেন। তাৰপিছৰ পৰা চুমি আৰু তাৰ সম্পৰ্কটো ভাল হৈ আহিল, বৰ মৰম কৰে তাই ইয়াক। মৰমক সন্মান কৰা বাবেই তাৰ চকুপানী ওলাইছে, কান্দিছে। 

          নিয়ৰে কাকো মাত নিদিয়াকৈ ঘৰলৈ গুছি যায়। বিকাশো গুছি যায় ঘৰলৈ। লুনাই নিজৰ কামত ধৰে। নিয়ৰলৈ চিন্তা হয় তাইৰ। পুতেকক মাতি কয়;

    —বাবা নিয়ৰৰ ঘৰত ফোন কৰি খবৰ লবাচোন।

    —হব মা। 

          নিয়ৰ গৈ উপস্থিত হয় চুমিৰ ওচৰত, অৰ্থাৎ লুনাৰ প্ৰাইভেট বেশ্যালয়ত। চুমিয়ে নিয়ৰক দেখি সাৱটি ধৰে। নিয়ৰো জোৰেৰে সাৱটি লয় তাইক। সি নিজৰ বায়েকতকৈ বেছি চুমিক ভাল পায়, চুমিও তাক বহুত মৰম কৰে। নিয়ৰক ভিতৰত বহিব দি তাই পাকঘৰত চাহ বনাব গ’ল। চুমিৰ ওপৰৰ ছোৱালী মালা আহি নিয়ৰৰ লগত কথা পতাত লাগিল, তাইক দেখি নিয়ৰৰ মনটো সলনি হব ধৰে। লুনাই কোৱা মনত পৰে তাৰ যে মালা নামৰ জীয়েক জনীও কম ৰেণ্ডি নহয়। সি মালাক সোধে;

    —মালা বা, তোমাৰ দুদু দুটা বৰ ধুনীয়া দেই। তলত ব্ৰা নিপিন্ধিলেও কিন্তু এই দুটা হাওলি পৰা নাই।

            দস্তুৰমত মালাৰ আচৰিত হোৱাৰ পাল। তাই জপিয়াই উঠে আৰু নিয়ৰক গালি পাৰিব ধৰে। পাকঘৰৰ পৰা চুমি ওলাই আহি মালাক কয়;

    —ই সকলো জানে বা, মাক লগ কৰি আহিছে। আৰু যিটো সঁচা সেইটো এক্সেপ্ত কৰিব শিকিবি। তোক তেনেকৈ নকয় কেনেকৈ কব? মোক টো সি আজিলৈ সেই নজৰেৰে চোৱা নাই, কিমান বাৰ তাৰ ঘৰত গৈ তাৰ লগত শুইছো, এদিনো একো কৰা নাই। গতিকে বা তাক দোষ দিয়াৰ আগত নিজক চিকুটি চাবি।

          নিয়ৰ মনে মনে থাকে। মালাই ভনীয়েকৰ কথাত লাজ পাই তলমূৰ কৰে। নিয়ৰে মালাৰ বাহুত ধৰি কয়;

    —চৰী বা, লুনা আণ্টিৰ কাহিনী শুনি তোমালোকৰ প্ৰতি তেনে ভাব আহি গৈছে। সঁচাকৈ তোমাৰ এই দুটা বৰ ধুনীয়া।

           তেনেকৈ কৈ নিয়ৰে মালাৰ দুদু এটা টিপি দিয়ে। মালাই তলওঁঠ কামুৰি দি তাক সোধে;

    —কাহিনীত কি কি কৈছে নো কোৱা না।

    —কৈছে আৰু কিবা কিবি। 

          চুমি চাহ লৈ আহে আৰু নিয়ৰক একাপ দি একাপ বায়েকক দিয়ে। নিয়ৰে চাহত সোহা মাৰি কয়;

    —লুনা আণ্টি যে তোমালোকৰ মা মই জনা নাছিলো, গৌৰৱ যে তোমালোকৰ ভাইটি সেয়াও জনা নাছিলো আৰু লুনা আণ্টিৰ ল’ৰা বুলিয়ো জনা নাছিলো। 

          চুমিয়ে কয়;

    —আৰু নজনাকৈ আমাৰ ৰেণ্ডি মা জনীক ৰাম চুদন দিলা নহ?

          নিয়ৰে লাজতে তলমূৰ কৰে। মালাকো চুদিবলৈ মন আছিল কিন্তু চুমি থকা বাবে সাহস নহ’ল তাৰ। চাহখিনি খাই নিজৰ ঘৰলৈ উভতি আহিল নিয়ৰ। চুমিক লগ পাই মনটো ভাল লাগিছিল তাৰ কিন্তু ভবাও নাছিল ঘৰত যে এটা বহুত ডাঙৰ বিপদে ৰৈ থাকিব তালৈ।

  আগলৈ…