কামাগ্নিঃ এক যৌন অভিলাষ-৫

✍মৃগৰাজ দাস

 

    —ঐ ৰহ কি কৰিছ তহঁতে?

          কাৰোবাৰ মাতত উচপ্ খাই উঠে ৰাহুল আৰু ৰাহুলৰ মাহীয়েক গায়ত্ৰী। ৰাহুলে মাহীয়েকৰ ব্লাউজৰ পিন খুলি আছিল একান্তমনে। গায়ত্ৰীয়ে ঘূৰি চাই দেখিলে জিতৰ বৰতাক পিছপিনে থিয় হৈ আছে। গায়ত্ৰীয়ে হাঁহি মাৰি ক’লে;

    —আৰে দাদা, ব্লাউজটো ঘামত তিতি যোৱা বাবে সলাব খুজিছিলো। 

 

    —হব নসলোৱাকৈ থাকা। তোমাৰ ঘামৰ গোন্ধ এনেও মই বৰ ভাল পাওঁ। 

 

    —হব দিয়ক। 

 

          গুটি খজুৱাই খজুৱাই জিতৰ বৰতাক ওলাই যায় বাহিৰলৈ। গায়ত্ৰীয়ে ৰাহুললৈ চাই হাঁহি মাৰি গুছি যায় পাকঘৰলৈ। ৰাহুলে উঠি থকা বাৰীডাল মোহাৰি শুই থাকে মাহীয়েকৰ বিচনাত। কিন্তু তাৰ হাত মাৰিব মন নাযায়, বৰং তাৰ মাহীয়েকক চুদিবলৈ মন যায়। সি উঠি যায় পাকঘৰলৈ। পাকঘৰত বুঢ়া, বুঢ়াৰ পুতেক আৰু মাজু বোৱাৰীয়েক অৰ্থাৎ ৰাহুলৰ মাহীয়েক ভাত খাই আছে। তাই পিন্ধি থকা ব্লাউজৰ পিন কেইটা খুলি মুকলি কৰি ৰাখিছে ব্লাউজটো। দুদু দুটা উলমি ওলাই আছে। ৰাহুল আগবাঢ়ি যায় মাহীয়েকৰ কাষলৈ। মাহীয়েকৰ পিছফালে থিয় হৈ সি সোধে;

    —তোমাক চুদিব মন গৈছে মাহী।  

 

          গায়ত্ৰীয়ে পিছফালে ঘূৰি উত্তৰ দিয়ে;

    —আৰে বাবা, আজি ৰাতি এওঁলোক দুয়ো চুদিব। কাইলৈৰ পৰা তোমাৰ আৰু জিত দাদাৰ লগত কৰিম দিয়া।  

 

          ৰাহুলে পিছফালৰ পৰা গায়ত্ৰীৰ মুক্ত হৈ থকা দুদু দুটা পিতিকি পিতিকি কব ধৰিলে;

    —এওঁলোকৰ লগত মইও চুদিম তোমাক। 

 

          গায়ত্ৰীয়ে ভাবিব ধৰে কি কৰা যায়। ৰাহুলৰ বয়স কম হ’লেও বাৰীডাল ডাঙৰ, তিনিডাল বাৰী লব পাৰিব নে তাই! এইবাৰ প্ৰথম দুডাল লব বুলি ভাবিছিল কিন্তু এতিয়া দুডালৰ পৰা তিনিডাল হে হব। যি হয় হব বুলি ভাবি ভাত খাই থাকিল তাই। ৰাহুলে কিছু সময় মাহীয়েকৰ দুদু তিপি থাকি গুছি যায় পাকঘৰৰ পৰা। 

 

          পাকঘৰৰ সকলো কাম সামৰি গায়ত্ৰী পুতেকৰ ৰুমলৈ যায়। জিতে মোবাইল পিতিকি আছে। মাকলৈ চাই দেখিলে ব্লাউজৰ পিনকেইটা খোলা আছে, দুদু দুটা ব্লাউজৰ মাজেৰে ওলাই আছে। সি মাকৰ দুদু দুটা মোহাৰি সুধিলে;

    —আজি মোক চুদিবলৈ নিদিয়?

    —আজি ককাৰে আৰু বৰতাৰে চুদিব। তই শুই যা।

 

          পুতেকৰ ওঁঠযুৰি চুপি দি তাই নিজৰ ৰুমত সোমাল। বুঢ়া, বুঢ়াৰ পুতেক আৰু ৰাহুল ৰৈ আছে তাইলৈ। তাই পিন্ধনৰ সকলো কাপোৰ খুলি পেলাই আৰু প্ৰথমে জিতৰ বৰতাকৰ বাৰীডাল মুখত লৈ চুপি দিলে। কাষতে বাৰীডাল উলিয়াই ৰৈ আছে বুঢ়া। গায়ত্ৰীয়ে তাৰো বাৰীডাল চুপি দিয়ে। বুঢ়াই সুখত চকুহাল জপাই দিয়ে আৰু বোৱাৰীয়েকৰ মূৰটো মোহাৰি দিয়ে। ৰাহুলে মাহীয়েকৰ বিশাল দুদু দুটা পিতিকি চুপি থাকে। 

 

          এইবাৰ গায়ত্ৰী ডগী পজিশ্যন লয় আৰু কতিখন পাতি দিয়ে চুদাবলৈ। ৰাহুলে আপোনমনে মাহীয়েকৰ কতিৰ ফুটা চেলেকি দিয়ে, গায়ত্ৰীয়ে উত্তেজনাত চিঞৰি উঠে। তাৰপিছত আৰম্ভ হয় চুদন ক্ৰীয়া। বুঢ়াই তাৰ বাৰীডাল বোৱাৰীয়েকৰ মুখত দি মুখ চুদে আৰু ডাঙৰ পুতেকে গায়ত্ৰীৰ কতিৰ ফুটাৰ চুদে। ৰাহুলে ডগী পজিশ্যনত থকা মাহীয়েকৰ তলত সোমাই ওলমি থকা দুদু দুটা চুপি থাকে। 

 

          পাঁচমিনিটমান কতিত চুদি বুঢ়াৰ পুতেকে ৰাহুলৰ ঠাইখিনি লয় আৰু বুচত বাৰী সুমুৱাই চুদিবলৈ আৰম্ভ কৰে। ৰাহুলে কতিৰে চুদিব খোজোতেই কাৰোবাৰ বাধাত ৰৈ যায় আৰু গায়ত্ৰীৰ কতিত আন এডাল বাৰী হে সোমাই যায়। এইডাল বাৰীৰ পৰশ গায়ত্ৰীয়ে চিনি পায় ভালকৈ। পুতেকৰ বাৰীডাল চিনি নাপাব নে বাৰু! এডাল বাৰী বুচত আৰু এডাল কতিত পাই তাই কেকাই থাকে। বুঢ়াই বা আকৌ মুখৰ পৰা বাৰীডাল উলিয়াই নিদিয়েই। বুঢ়াৰ লগতে ৰাহুলো মাহীয়েকৰ মুখত বাৰীডাল গুজি দিয়ে। দুডাল বাৰী মুখত লৈ তাইৰ মুখ ফাটি যোৱাৰ দৰে লাগে। ইফালে এডাল বাৰী বুচত আৰু এডাল বাৰী কতিত। এনেকুৱা গণচুদন কেতিয়াও পোৱা নাই তাই। কষ্ট আৰু সুখ দুয়োটা পাইছে। হঠাৎ জিতে চুদনৰ গতি বঢ়াই দিয়ে। মুখত লৈ থকা বাৰী দুডাল উলিয়াই চিঞৰি উঠে গায়ত্ৰীয়ে। 

 

    —অ মা মৰিলো অ চেট, অ সোন কতি ফালি যাব অ মোৰ।

 

    —তোমাক চুদি চুদি কতি ফালি দিম আজি মা।

 

          জিতে একেৰাহে তীব্ৰ গতিত চুদি গৈছে। বুঢ়াৰ ডাঙৰ পুতেকেও বুচত তুলাধূনা দি গৈছে। ৰাহুলে মুখ চুদিছে ফুল স্পীদত। বুঢ়াই গায়ত্ৰীৰ কাষত থিয় হৈ হাতমাৰিছে। গায়ত্ৰীৰ অৱস্থা বৰ বেয়া হৈ পৰিছে। চাৰিজনৰ পৰা চুদন খোৱাৰ অভিজ্ঞতা আজিয়েই প্ৰথম তাইৰ। 

 

          কিছুসময় চুদি চুদি গোটেই কেইজনে গায়ত্ৰীৰ মুখৰ আগত হাতমাৰি আছে। ডাঙৰ ডাঙৰ দুদু দুটা মোহাৰি গায়ত্ৰী বাট চাই ৰৈছে চাইওজনৰ বাৰীৰ পানীলৈ। প্ৰথমে বুঢ়াই বোৱাৰীয়েকৰ মুখত ফিচকাৰী মাৰে। পাঁচ ছেকেণ্ডমান পিছত ৰাহুলেও ফিচকাৰী মাৰে। জিত আৰু বুঢ়াৰ ডাঙৰ পুতেকেও একেলগে বীৰ্যৰ ফিচকাৰী মাৰে গায়ত্ৰীৰ মুখত। এসোপা বীৰ্য জমা লাগে গায়ত্ৰীৰ মুখত। চকুবন্ধ কৰি লৈ গিলি দিয়ে তাই। বমি ওলাব খোজাৰ দৰে লাগি যায় তাইৰ। কিন্তু গায়ত্ৰীয়ে সহ্য কৰি লয়। 

 

          ফ্ৰেচ হৈ আহি গায়ত্ৰীৰ বৰ ভাগৰুৱা অনুভৱ হৈছিল, ইফালে কঁকালখনো বৰকৈ বিষাইছিল। তাইক চুদি বুঢ়া আৰু বুঢ়াৰ পুতেক গ’লগৈ কেতিয়াবাই। জিত নিজৰ ৰুমলৈ গ’ল। ৰাহুল মাহীয়েকৰ কাষতে শুই পৰিল। গায়ত্ৰীয়ে ৰাহুলক দুদু চুপিব দি শুই গ’ল নিজেও। মাহীয়েকৰ বিশাল ৰবাব টেঙা দুটা চুপি চুপি টোপনিত ঢলি পৰিল ৰাহুল। 

 

          পিছদিনা ৰাতিপুৱা ৰাহুল ঘৰলৈ যাব ওলাল। দেউতাকে গাড়ী পঠিয়াই দিছে। মাহীয়েকহঁতক মাত লগাই সি নিজৰ ঘৰলৈ আহিল। অহাৰ আগত গায়ত্ৰীয়ে তাক কৈছিল;

    —এইবোৰ কথা ঘৰত গৈ কাৰো আগতেই নকবি দেই বাবা।

 

           গায়ত্ৰীৰ দুদু এটা মোহাৰি মোহাৰি ৰাহুলে হব বুলি ক’লে। এবাৰ তাৰ মাহীয়েকক চুদিবলৈ মন গৈছিল, কিন্তু সময় নিমিলা বাবে কামটো কৰা নহ’ল। গুছি আহিল ঘৰলৈ।

 

বৰ্তমান: (ৰাহুল, নিয়ৰ, গৌৰৱ আৰু বিকাশ বহি আছে প্ৰথম শ্ৰেণীৰ খালী কোঠাটোত)

 

          ৰাহুলে তাৰ মাহীয়েকৰ ঘৰৰ কাহিনী সামৰি গোটেইকেইটাৰ মুখলৈ চায়। গোটেইকেইটাৰেৰে বাৰী দাং খাই থাকে। দাং খোৱা বাৰী কেইডাল লৈয়ে ক্লাছত সোমাব লগা হয়, কাৰণ ইতিমধ্যে জিৰণিৰ পিছৰ ক্লাছটো আৰম্ভ হৈছেই। 

 

          স্কুল ছুটীৰ পিছত নিয়ৰ ঘৰলৈ আহিল। ভাত-পানী বনাই মাক বিচনাত পৰি আছে এনেই। নিয়ৰে কাপোৰ সলায়েই মাকৰ কাষ পালে গৈ। মাকে মন মাৰি বাগৰি আছে বিচনাত। নিয়ৰে মাকৰ কাষত বহি লৈ সুধিলে;

    —কি হৈছে মা?

    —একো হোৱা নাই বাবা, এনেই কিবা ভাল লগা নাই।

    —আট্ছা, তোমাক কথা এটা কব আছিল।

    —ভাত বাঢ়ি দিও ব’লা, ভাত খাওঁতে ক’বা। 

    —ঠিকআছে মা। মই বাক মাতি লৈ আহো গৈ।

 

          মণি, নিয়ৰ আৰু দুৱৰি তিনিও ভাত বাঢ়ি লৈ বহি লৈছে। মাকে সুধিলে তাক;

    —কি কব খুজিছিলা তেতিয়া?

    —টিউচন লব খুজিছো মা মই। ৰাহুল, গৌৰৱ, বিকাশ আৰু মই একেলগে কৰিম।

 

          দুৱৰিয়ে নিয়ৰক প্ৰশ্ন কৰিলে;

    —কোন ছাৰৰ তাত লব খুজিছ?

    —গণিতৰ ছাৰে পঢ়ুৱাব। বিজ্ঞান আৰু গণিত পঢুৱাম বুলি কৈছে। 

 

          মণিয়ে পুতেকক কয়;

    —ঠিকআছে কৰিবা, কেৱল পইচাখিনি পানীত নেপেলাবা। 

    —হব মা। 

 

          ভাত খাই থাকিয়েই মণিয়ে সোধে নিয়ৰক;

    —টিউচন ক’ত কৰিবা? স্কুলত নে আমাৰ ঘৰত?

    —ৰাহুলহঁতৰ ঘৰতেই কৰিম। ছাৰৰ ঘৰৰ পৰাও ওচৰ হয় আৰু ওচৰত হ’লে পইচাও কমকৈ লয়।

    —ঠিকআছে বাৰু।

 

           ভাত খাই উঠি দুৱৰি পঢ়িবলৈ নিজৰ ৰুমত গুছি যায়। নিয়ৰে টিভিটো অন কৰি বহি লয় টিভিৰ সন্মূখত। মণিয়ে পাকঘৰৰ কাম সামৰিবলৈ ধৰে। টিভিৰ পৰা দৃষ্টি আতৰাই নিয়ৰে মাকলৈ চাই, মাকে বাচন ধুই আছে বেচিনত। বাচন ঘঁহাৰ তালে তালে মণিৰ তপিনা দুখন নাচি থাকে, নিয়ৰৰ সেই দৃশ্য দেখি বাৰী দাং খাই যায়। বাথৰুমলৈ দৌৰে সি। হাত মাৰিলে হে কিজানি তাৰ বাৰীডালে শান্তি পাব। বাথৰুমত সোমায়ে দেখে এটা পেণ্টি, সি পেণ্টিটো শুঙি চাই গম পাই যায় কাৰ বুচৰ গোন্ধ। মাকৰ বুচৰ গোন্ধটো বাৰু সি চিনি নাপাব নে! পেণ্টিটো বৰ আকৰ্ষণীয় গোন্ধাই আছিল, সি চেলেকি চুমা খাই হাতমাৰিব ধৰিলে। উত্তেজনাত সি গৰম হৈ গৈছিল, কাণ-মূৰ গৰম হৈ গৈছিল, দুগাল ৰঙা পৰি গৈছিল। যেতিয়া তাৰ বীৰ্যপাত হবৰ সময় হ’ল, মাকৰ পেণ্টিটো হাতত লৈ তাতেই এসোপামান বগা বগা বীৰ্য পেলাই দিলে। পেণ্টিটো তেনেকৈয়ে আগৰ ঠাইত ৰাখি বাথৰুমৰ পৰা ওলাই আহিল সি, আৰু টিভিৰ সন্মূখত বহিল। ইতিমধ্যে মাকে পাকঘৰৰ কাম শেষ কৰিছেই। নিয়ৰক তাই দূৰৰ পৰাই চিঞৰি ক’লে;

    —বাবা মই গাটো ধুবলৈ যাওঁ।

 

          মাকৰ কথাত নিয়ৰৰ বুকুৰ ধপধপনি বাঢ়ি আহিল। অলপ আগত যিটো কাম কৰি থৈ আহিছে, মাকে গম পালে সি শেষ। ভয়তে কঁপি আছে সি। টিভি বাজি আছে কিন্তু তাৰ টিভিত মনেই নাই অলপো। বাৰে বাৰে বাথৰুমলৈ যোৱা দৰ্জাখনলৈ চাই আছে। কিছুসময় পিছতে মণি গা ধুই ঘৰ সোমাল। নিয়ৰলৈ চাই মিচিকিয়াই হাঁহি এটা মাৰি তাইৰ ৰুমত সোমাল। নিয়ৰৰ আচৰিত লাগিল মাকৰ কাণ্ডত, খং কৰিব এৰি হাঁহি হে মাৰিলে মাকে। কথাটো ভাবি ভাবি বহি থাকিল সি। মাকে কাপোৰ সলাই ওলাই আহিল বাহিৰলৈ। নিয়ৰৰ অলপ লাজো লাগিছিল, ভয়ো লাগিছিল। তাই পুতেকৰ কাষতে বহি টিভিত মন দিলে। নিয়ৰে কিন্তু টিভিত মন দিব পৰা নাই, বাৰে বাৰে তাক মাকৰ আচৰণে আচৰিত কৰিছিল। কেনেবাকৈ মাকে গম পোৱা নাই নেকি বাৰু? সি মুতিব যোৱাৰ চলেৰে বাথৰুমলৈ গ’ল। পেণ্টিটো আগৰ জেগাত নাই, ধুই দিছে চাগে মাকে। গম নাপালে চাগে বুলি ভাবি নিয়ৰে আকৌ আহি মাকৰ কাষত বহিল। মণিয়ে অলপ চিৰিয়াছ হৈ নিয়ৰক ক’লে;

    —তোমাক কথা এটা সোধো বাবা।

 

    —সোধা।

 

    —মই যদি পাপাৰক ডিভোৰ্চ দি দিও তুমি কাৰ লগত থাকিবা? মোৰ লগত নে পাপাৰ লগত?

 

    —ডিভোৰ্চ কিয় নো দিয়া মা? 

 

    —যদি দিব লগা হয়! কাৰ লগত থাকিবা?

 

    —তোমাৰ লগত থাকিম মা। কিন্তু ডিভোৰ্চ নিদিয়াকৈয়ে সকলো ঠিক হব চাবাচোন।

 

           নিয়ৰৰ কথাত মাকৰ চকুলো বৈ আহিল। ইমান কম বয়সতে মাকক বুজাব পৰা ক্ষমতা আছে তাৰ, মাকৰ ভাল লাগিল। পুতেকৰ কোলাত মূৰটো থৈ টিভি চাই থাকিল মণি। মাকৰ চুলিখিনিত হাত বুলাই বহি থাকিল নিয়ৰ। সন্ধিয়ালৈ তেনেকৈয়ে আছে দুয়ো। মণিয়ে বহুসময় ধৰি নিয়ৰৰ কাণ্ডবোৰৰ কথা ভাবি আছে, পেণ্টি শুঙাৰ পৰা হাতমাৰি পানী পেলাই থোৱালৈ সকলো কথাই জানে তাই, কিন্তু তাক গালি দিলে তাইক কোনে মৰম কৰিব? গিৰিয়েকেটো তাইক মৰমেই নিদিয়ে, একমাত্ৰ পুতেক আছে, যাৰ সান্নিধ্য ভাল পাই মণিয়ে। পুতেকে তাইক জোৰ কৰি চুদিলেও তাইৰ একো আপত্তি নাই, বেলেগৰ চুদন খাব নোৱাৰে তাই, গতিকে চুদাজন পুতেকেই হওঁক আপত্তি নাই, কেৱল কথাবোৰ বাহিৰত নোলালেই হ’ল। চাৰিবেৰৰ ভিতৰৰ কথা কোনেনো জানিব? 

 

          তিনিদিন পাৰ হৈ গ’ল। নিয়ৰহঁতৰ টিউচন আৰম্ভ হৈছে আজিৰ পৰা। প্ৰথম দিন বাবে ছাৰে বৰ বেছি পঢ়োৱা নাই সিহঁতক। গণিতৰ আৰু বিজ্ঞানৰ দুই এটা প্ৰধান কথা কৈ টিউচন সামৰিলে। সিহঁত আটাইকেইটাই ৰাহুলৰ ৰুমত সোমাল, উদ্দেশ্য লুনাৰ আধৰুৱা কাহিনী শুনিব। কিন্তু নিয়ৰে জোনালীক বিচাৰি পাকঘৰ পালেগৈ। তাই ইহঁতৰ বাবে চাহ বনাই আছে। নিয়ৰে পিছফালৰ পৰা সাৱটি ধৰিলে জোনালীক। জোনালীয়ে নিয়ৰক মৰমেৰে ক’লে;

    —মোৰ ল’ৰাটোৰ এতিয়াহে মনত পৰিছে অ তাৰ ৰেণ্ডি মাকলৈ।

 

          কথাষাৰ শুনি নিয়ৰৰ বাৰী দাং খাই গ’ল। জোনালীয়ে তাক নিজৰ পুতেক সাজিছে আৰু সিদিনা চুদি থাকোতেও পুতেকে চুদা বুলি অনুমান কৰি লৈছিল। নিয়ৰে তাইৰ দুদু দুটা দুই হাতেৰে মোহাৰি ক’লে;

    —হয় অ মা। তোমাক চুদিব নাপাই পাগল হৈ আছিলো।

 

          জোনালীয়ে উত্তেজনাত তলওঁঠ কামুৰি দিয়ে আৰু নিয়ৰক আঁতৰাই চাহ বাকিব ধৰে। একাপ নিয়ৰলৈ ৰাখি বাকী তিনিকাপ গৌৰৱ হঁতলৈ লৈ যায়। নিয়ৰে চাহ খাই শেষ কৰে আৰু জোনালীৰ ৰুমত গৈ বিচনাখনত বাগৰি দিয়ে। জোনালী আহি তাৰ গাৰ ওপৰতে শুই দিয়ে, ফলত তাইৰ বিশাল দুদু দুটা নিয়ৰৰ বুকুত হেঁচা লাগি চেপেটা হৈ যায়। উত্তেজনাত জোনালীয়ে নিয়ৰক উপৰ্যুপৰিৰ্যুপৰি চুমা খাব ধৰে। নিয়ৰো জোনালীৰ তলওঁঠ চুপি থাকে। বহুসময় চুম্বৰ কৰি দুয়ো ভাগৰি পৰে আৰু ৰৈ দিয়ে এসময়ত। গাৰ পৰা শাৰীখন আঁতৰাই পেলাই জোনালীয়ে। পিন্ধনত অকল ব্লাউজ আৰু পেটিকোটটো থাকে। নিয়ৰে জোনালীৰ ব’গা পেটটো চুই চুই সোধে;

    —আপোনাৰ কাহিনীটো পিছত ক’ম বুলি যে কৈছিল, কওঁক এতিয়াই।

 

          জোনালীয়ে নিয়ৰক তাইৰ দুদু দুটাৰ মাজত সুমুৱাই লৈ কৈ যায় তাইৰ চুদন যাত্ৰাৰ কথা;

    —মানুহৰ ঘৰত কাম কৰি ফুৰোতে কোনেও নুচুদিলে। এদিন আমাৰ ঘৰত মোৰ হাজবেণ্ডৰ ভাগিন আহিল হাজবেণ্ডৰ বেমাৰৰ খবৰ লবলৈ। হায়াৰ চেকেণ্ডাৰী দি ঘৰতে বহি আছিল সি তেতিয়া। আহোতে তাক থাকিব দিলো, সিও থাকিবলৈ মান্তি হ’ল। সি ক’লে তাৰ হেনো অকলে থাকিবলৈ ভয় লাগে।

 

জোনালীৰ অতীত:

    —মামী মোৰ অকলে থাকিব ভয় লাগে, কেনেকৈ থাকিম?

    —ভয় লাগে এই ডেকা ল’ৰাটোৰো?

    —ওমম। 

    —হব দে আমাৰ লগতে শুবি। 

 

          ৰাতি শুবৰ সময়ত দুষ্ট বুদ্ধি এটা খেলালে জোনালীৰ মনত। তাই বিচাৰি বিচাৰি পাতল পুৰণা পেটিকোট এটা উলিয়াই পিন্ধি ললে আৰু পুতেকক বুকুৰ মাজত সুমুৱাই শুই দিলে। জানি বুজিয়ে তাই পেটিকোটটো বুকুত গাঁথি লোৱা নাই। তাইৰ পিছফালে ভাগিনেকে শুই দিলে।

 

      (জোনালীৰ পুতেকৰ নাম ধনজিৎ আৰু ভাগিনেকৰ নাম সমীৰ। ধনজিতক আমি আগলৈ ধন বুলি সম্বোধন কৰিম।)

 

           ১৮ বছৰীয়া সমীৰে মামীয়েকক তেনেকৈ দেখি ভালেই পালে। বাৰী দাং খাই থাকিল তাৰ। উঠি থকা বাৰীডাল মোহাৰি মাহাৰি ভাবি থাকিল মামীয়েকৰ কথা। কিছুসময় পিছত জোনালী টোপনি গৈছে নে নাই বুলি গাত জোকাৰি মাতি চালে সমীৰে, জোনালীৰ মাত নাই। সমীৰে মামীয়েকক টোপনি যোৱা বুলি ভাবিছিল যদিও জোনালী কিন্তু টোপনি যোৱাৰ অভিনয় হে কৰি আছিল ইমান সময়ে। সমীৰে মামীয়েকৰ ডাঙৰ দুদু দুটা চুই চালে লাহেকৈ, বৰ কোমল। জোনালীৰ হাঁহি ওলাই গ’ল। আজি যদি ভাগিনেকে নুচুদে তাইক, তেনেহ’লে তাই নাৰী হোৱাৰ যোগ্যই নহয়। 

 

          দুদু দুটা কিছুসময় পিতিকি থাকি সমীৰে মামীয়েকৰ ৰসাল বুচখন চেলেকিব ধৰিলে। ইমানেই নিখুঁত ভাৱে চেলেকিছিল যে সুখত জোনালীৰ গেঙনি ওলাই গৈছিল। কঁকাল উঠাই সমীৰক বুচখনত হেঁচি ধৰিছিল তাই। সমীৰ ৰৈ গ’ল, গ’ম পালে মামীয়েক যে সাৰে আছে। জোনালীয়ে বেড চুইচটো টিপি ৰুমৰ লাইট টো জ্বলাই ললে আৰু হাঁহি মাৰি সমীৰক ক’লে;

    —আজিলৈ এনেকৈ কোনেও মোৰ বুচ চেলেকা নাই সমীৰ, বৰ ধুনীয়া চেলেকিব জানা তুমি। চেলেকি চাফা কৰি দিয়াচোন। 

 

          উত্তেজনাত সমীৰে তীব্ৰ বেগেৰে জোনালীৰ বুচ চেলেকি দিলে। জোনালীয়ে নিজৰ কামৰস ধৰি ৰাখিব নোৱাৰি ভাগিনেকৰ মুখতেই এৰি দিলে। সমীৰে গোটেই ৰস খাই তাৰ বিশাল বাৰীডাল মামীয়েকক মুখত লব ক’লে। জোনালীয়ে বাৰীডাল মুখত লৈ চুপি দিলে। ৫ মিনিট মান মুখ চুদি সমীৰে মামীয়েকৰ বুচত বাৰীডাল চেট কৰি লাহে লাহে সুমুৱাই দিলে। পিছল হৈ থাকা বাবে বাৰীডাল এবাৰতে গুৰিলৈকে সোমাই গ’ল। জোনালীয়ে সুখৰ গেঙনি মাৰি উঠিল। সমীৰে চুদিব আৰম্ভ কৰোতে জোনালীৰ পুতেকে মাত দি উঠিল;

    —মা, কি কৰি আছা তোমালোক দুয়ো?

 

          ধনজিতৰ কথাক সমীৰ ৰৈ গ’ল। কিন্তু জোনালীৰ ৰব মন নাই, যি হৈ গ’লেও আজি তাই চুদন খাবই লাগিব, কাৰণ এনেকুৱা সুবিধা আৰু দুনাই কেতিয়া পাই একো ঠিক নাই। সেয়ে আপোন পুতেকৰ আগতে বুচ মেলি চুদন খাবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। সমীৰে ধনজিতক মাকৰ দুদু দুটা চুপিব দি মিশ্যনেৰী পজিশ্যনত মামীয়েকক চুদি থাকিল। কথা মতেই ধনেও মাকৰ দুদু চুপি গৈছে। যৌনতাৰ সুখত জোনালীৰ মুখেৰে মাত ওলাই আছে;

    —আহ্ আহ্ আহ্ কি চুদন দিছা অ সমীৰ। চচচচচচচচচচচচ্ আহ্! বুচ ফালি দিয়া আজি মোৰ, আহঃ!!! 

 

          পুতেকক উদ্দেশ্য কৰি কয়;

    —চাই ল ধন, আহঃ আহঃ আহঃ ডাঙৰ হ’লে তইয়ো মোক এনেকৈ চুদিব লাগিব কেলা। বাপেৰে দিব নোৱাৰা সুখ তইয়ে দিব লাগিব মোক। আহঃ কেলা! চচচ্ আহ আহ। অ মা মৰিলো অ চেট!

 

          সমীৰে চুদি থাকোতেই জোনালী পুতেকক বাৰীডাল মাকৰ মুখত সোমাই দিব কয়। সৰু বাৰীডাল চুপি থাকে জোনালীয়ে। সমীৰে জোনালীক ডগি পজিশ্যনত ৰাখি কতিৰে বাৰী সুমুনাই দিয়ে। জোনালীয়ে চিঞৰি উঠে;

    —অ মা মৰিলো অ চেট।

 

          সমীৰে কিছুসময় ৰৈ দিয়ে, আকৌ লাহে লাহে গতি বঢ়াই দিয়ে। জোনালীৰ লাহে লাহে ভাল লাগি আহিব ধৰে। ওলমি পৰা দুদু দুটা টিপি টিপি সমীৰে চুদি থাকে। কিছুসময় চুদি সি জোনালীৰ কতিতেই পানী এৰি দিয়ে আৰু জোনালীৰ কাষতে শুই দিয়ে। জোনালীয়েও সমীৰৰ বাৰীডাল চুপি ছাফা কৰি দিয়ে। পুতেকে চাই বহি থাকে সকলোবোৰ। জোনালীয়ে তাক শুৱাই লয় উলংগ বুকুৰ মাজত, পিছফালৰ পৰা সাৱটি সমীৰে শুই থাকে।

 

          পিছদিনা ৰাতিপুৱা আৰু এবাৰ উত্তপ্ত চুদন দি সমীৰ ঘৰলৈ উভতে। জোনালীও আকৌ মানুহৰ ঘৰে ঘৰে কাম কৰি ফুৰে। এদিন হঠাৎ মানুহ এজনে তাইক পাৰমানেণ্টলী কাম এটা কৰিব অফাৰ দিয়ে। মানুহজন আছিল ৰাহুলৰ দেউতাক। জোনালী ৰন্ধা-বঢ়াত ভাল বুলি শুনি তাইক পাকঘৰৰ দায়িত্ব দিয়া হয়। ৰন্ধাৰ লগতে ৰাহুলৰ মাকৰো যত্ন লব লাগে, কাৰণ তেতিয়া ৰাহুলৰ মাক তিনি মহীয়া প্ৰেগনেণ্ট। 

 

          কিছুদিন পিছতেই ৰাহুলৰ দেউতাকৰ লগত যৌন সম্পৰ্ক আৰম্ভ হয় জোনালীৰ। তাৰ পিছত জোনালীৰ যৌন উত্তাপ নিয়ন্ত্ৰণ হৈ থকা হ’ল। মাজে মাজে চুদাব মন গ’লে পুতেকক চিডিউজ কৰে, কিন্তু ধনে একো নকৰে। আজিও জোনালীৰ বৰকৈ চুদাব মন গৈছে। পুতেককো ৰাখিছে ৰাহুলহঁতৰ ঘৰত। ধনৰ আগত বেয়াকৈ কাপোৰ পিন্ধিও কাম নিদিয়াত আজি জোনালীয়ে যি হৈ হব বুলি পুতেকক মাতি ক’লে;

    —ধন, আজি তুমি মোক চুদাচোন। বৰকৈ মন গৈছে অ বাবা মোৰ। দেউতাৰাই নোৱাৰাৰ পিছত বৰ কষ্টত আছো। 

 

          ধনে সেপ ধোকে। মাকলৈ চাই থাকে সি ৰ লাগি। জোনালীয়ে এখন এখনকৈ সকলো কাপোৰ খুলি দিয়ে। ধনো উত্তেজনাত মাকৰ দুদু চুপিব ধৰে। জোনালীৰ বুচু চেপচেপীয়া হৈ যায়, যিমান যি হ’লেও নিজ পুতেকে দুদু চুপিছে। নিজ পুতেক বাবেই অলপ বেছিকৈ ৰস খহিছে। দুদু চুপাৰ পিছত মাকে ধনৰ বাৰীডাল উলিয়াই লৈ মুখত সুমুৱাই লয়। ধনে মুখ চুদি থাকে একেৰাহে। তাৰপিছত মাকৰ নিৰ্দেশ অনুসৰি চুদিবলৈ ৰেডী হয়। বাৰীডাল বুচৰ ভিতৰত নাযায় পিছলি বাহিৰলৈ চাইদ হৈ যায়। জোনালীয়ে হাঁহি মাৰি বাৰীডাল নিজে বুচত চেট কৰে আৰু পুতেকৰ তপিনাত ধৰি টানি দিয়ে, ফলত পৰপৰাই বাৰীডাল জোনালীৰ বুচত সোমাই যায়। ধনে চুদনৰ গতি বঢ়াই দিয়ে। সুখত জোনালীয়ে গেঙাই থাকে;

    —আহঃ আহঃ উমম চচচচ আঃ উফ! 

 

          ধনে চুদি চুদি মাকৰ বুচৰ ভিতৰতে পানী এৰি দিয়ে। সি গমেই নাপাই কেতিয়া পানী বাহিৰ হ’ল। ইফালে জোনালীৰো পানী বাহিৰ হয়। সুখৰ সীমা নোহোৱা হয় তাইৰ। পুতেকক বুকুত সাৱটি কয়;

    —সদায় চুদিব লাগিব এনেকৈ, চুদিবা নে?

    —চুদিম মা। 

 

          জোনালী ফ্ৰেচ হৈ কামত ধৰে। ধনেও বাহিৰলৈ ওলাই যায়। মুখত তাৰ বিজয়ৰ হাঁহি। জোনালীৰ মনতো ফুৰ্তি। 

 

বৰ্তমান: (ৰাহুলৰ ঘৰত)

 

          নিয়ৰে ইমান সময়ে জোনালীৰ দুদু দুটা ওমলি কাহিনী শুনি আছিল। সি জোনালীক প্ৰশ্ন কৰিলে;

    —তাৰপিছত তাৰ লগতেই চলি থাকিল নে কি? 

    —ওমম। সি সদায় চুদন দিছিল মোক। এতিয়াও দিয়ে। 

    —বাহঃ! 

 

          নিয়ৰৰ বাৰী দাং খাই আছিল। জোনালীক ইছাৰা দিয়াত তাই মুখত লৈ চুপি দিয়ে। কিন্তু নিয়ৰে জোনালীক বাধা দিয়ে পানী উলিয়াবলৈ। কাৰণ সি ঘৰলৈ গৈ আজিও মাকৰ পেণিটিত পানী পেলাব বিচাৰে। 

    —আৰে আণ্টি পানীখিনি থাকক। এতিয়াই নেপেলাও।

    —কোন ঘৈণীয়েৰৰ বাবে ৰাখিবি?

    —আছে এজনী।

 

          নিয়ৰে কিছুসময় জোনালীৰ মুখ চুদি নিজৰ বাৰীডাল পেণ্টৰ ভিতৰত সুমুৱাই লৈ জোনালীক সোধে;

    —আণ্টি, এই লুনা আণ্টিৰ পুতেক কোন?

    —তাইয়ে কব যা, মই কিয় ক’ম?

    —কওঁক না। নক’লে কিন্তু সিদিনাৰ দৰে নুচুদিম।

 

           জোনালী ফচি যায়। নিয়ৰৰ দৰে চুদন যে বেলেগে দিব পাৰিব তাই নামানে, সেয়ে তাই তাক হেৰুৱাব বিচৰা নাই। অৱশেষত মান্তি হয় কৈ দিলে লুনাৰ পুতেক কোন। শুনাৰ লগে লগে নিয়ৰৰ মূৰত আকাশ খহি পৰাৰ দৰে হ’ল। আচৰিত! বৰ আচৰিত আছিল জোনালীৰ মুখেৰে ওলোৱা নামটো। চকু ডাঙৰ হৈ থাকি গ’ল নিয়ৰৰ। কেতিয়াও নভবা এজন লুনাৰ দৰে মহিলা এজনীৰ পুতেক। বহু কথাই নিয়ৰৰ মূৰত পাকঘূৰুণিৰ সৃষ্টি কৰে।

 

    আগলৈ….

 

(ব্যক্তিগত ব্যস্ততাৰ বাবে বহু পলমকৈ আহিলো, তাৰ বাবে ক্ষমা কৰিব। এইটো কাহিনীৰ লগতে আন এটা কাহিনীও তৈয়াৰ হৈ আছে, সোনকালেই পঢ়িবলৈ পাব। পিছে কামাগ্নিঃ এক যৌন অভিলাষৰ এইটো খণ্ড পঢ়ি কেনে পালে জনাব।)