ৰেস্তোৰাৰ মালিকক ফচালো

নমস্কাৰ বন্ধুসকল। আজিৰ কাহিনীটো কিন্তু একেবাৰে সত্য কাহিনী। বিশেষ কাৰণত নাম কেইটা সলাই দিব লাগিব। বাৰু আহকচোন কাহিনীটো আৰম্ভ কৰোঁ। মোৰ নাম নৱস্মিতা মোৰ ঘৰ এখন অতিকৈ ভিতৰুৱা গাঁৱত। যাতায়তৰ ব্যৱস্থাও বৰ ভাল নহয়। আমি বহুত কষ্টৰে স্কুল কলেজ পঢ়িলো। আমাৰ ঘৰত সদস্য বুলিবলৈ মা দেউতা ভাইটি আৰু মই। আমাৰ আৰ্থিক অৱস্থা একেবাৰে শোচনীয়।

দেউতাই আনৰ ঘৰত হাজিৰা কৰি কোনোমতে ঘৰখন আৰু পৰিয়ালটো পোহপাল দি আছিল। দেউতাৰ কষ্ট দেখি মোৰ বহুত দুখ লাগে। সেয়েহে বি.এ পাছ কৰি মই প্রাইভেট কাম এটা কৰিম বুলি ভাবি থৈছিলো মনতে যাতে ঘৰখনৰ দুখ কষ্ট বোৰ অলপ দূৰ হয়। বি.এ পঢ়ি থাকোতে মই জনজাতীয় ল’ৰা এটা ভাল পাইছিলো আৰু খুব কম সময়ৰ ভিতৰতে তাক মই নিজৰ সকলো দি পালোঁ। সি দেখিবলৈ একেবাৰে চিনেমাৰ হিৰ’ দৰে আছিল আৰু যথেষ্ট ধনী ঘৰৰ ল’ৰা আছিলে। সেইবুলি মই আকৌ ধনী দেখি প্ৰেমত পৰা নাছিলো। মই তাক অন্তৰৰ পৰা ভাল পাইছিলো আৰু আমি কেইবাবাৰো চুদাচুদি কৰিছিলো তাৰ লগৰ বন্ধু এটাৰ ঘৰত।

সি মোক কয় সঁচাকৈয়ে যদি ভালপোৱা তেন্তে মোক চুদিব দিব লাগিব আৰু মই তাৰ কথা অন্ধ ভাবে বিশ্বাস কৰি নিজকে তাৰ ওচৰত এৰি দিছিলোঁ। সি মোক যেতিয়াই চেস্ক কৰিছিল প্ৰতিবাৰতে তাৰ কনিটো উলিয়াই মোেক চুপিব দিছিল আৰু মই আনন্দ মনেৰে চুপি চুপি পানী উলিয়াই দিছিলো। সি কিন্তু মোক এবাৰো যোনীখন চেলেকা নাছিল। চিধাই কনিটো যোনীত ভৰাই উপর্যুপৰি দয়া মমতা নোহোৱাকৈ চুদন দিছিল।

যেতিয়া তাৰ শাৰীৰিক চাহিদা পূৰণ হ’ল তাৰ পাছত মোৰ লগত ব্রেকআপ কৰি এৰি দিলে। মই তেতিয়া বহুত কান্দিছিলো আৰু এটা সিদ্ধান্ত লৈছিলো যে যিহেতু মোৰ ছিল ফালিলেই এতিয়া নিজৰ দেহা দি হ’লেও ঘৰখন উন্নতি কৰি হে এৰিম। ভবা মতে কাম। মোৰ বি.এ ফাইনেল ৰিজাল্ট দিলে,, মই দ্বিতীয় বিভাগত উর্ত্তীণ হলো। এতিয়া মই মোৰ সপোন দিঠকত পৰিণত কৰাৰ সময়। এদিন বায়ডাটা খন লৈ চহৰলৈ ওলাই গলো আৰু কেইবা ঠাইত বায়ডাটা দি আহিলো।

এসপ্তাহৰ পিছত … এখন নামি দামী ৰেস্তোৰাঁৰ মালিকে ফোন কৰিলে আৰু মোক (receptionist) ৰেচেপচনিষ্ট হিচাপে নিযুক্তি দিলে। পাছদিনা পৰাই মই জইন কৰিলো। মোেৰ আকৰ্ষনীয় ফিগাৰ আৰু কথা বতৰাত তাত থকা সকলো মুগ্ধ হৈছিল আৰু ৰেস্তোৰাঁৰ মালিকে মোৰ খুব শলাগ লৈছিল।

এনেদৰেই দিনবোৰ পাৰ হৈ গৈ থাকিল। এবাৰ ডিচেম্বৰ মাহত আমাৰ ষ্টাফৰ সকলো পিকনিক যাবলৈ ওলাল। এদিনৰ কাৰণে মালিকৰ ভায়েকক দায়িত্ব দি আমিবোেৰ পিকনিক যাবলৈ ওলালো। আমাৰ লগতে ৰেস্তোৰাঁৰ মালিকো যাম বুলি ওলালে। ইমান ধনী মানুহ আমাৰ লগত পিকনিক যাবলৈ লোৱাত অলপ সংকোচ বোধ কৰিছিলো কিন্তু তেওঁ আমাৰ লগত খুব বন্ধু সুলভ ব্যৱহাৰ কৰাৰ বাবে আমিবোৰ একেবাৰে লগৰ দৰে হৈ পৰিলোঁ। যথা সময়ত আমাৰ যাত্ৰা আৰম্ভ হ’ল আৰু আমি গৈ কাকচাং নামৰ ঠাইটুকুৰাত উপস্থিত হলো গৈ।

তাত থকা জলপ্রপাতটোৰ সৌন্দৰ্য্য সঁচাকৈয়ে চাব লগীয়া। প্ৰকৃতিৰ মনোমোহা সৌন্দৰ্যৰ লগত সঁচাকৈয়ে একোৰে তুলনা হ’ব নোৱাৰে। মই অলপ সময়ৰ বাবে চকু মুদি নিজকে বিলীন কৰি দিলোঁ। হঠাৎ পিছফালৰ পৰা আমাৰে এজন ষ্টাফে মাত লগালে ঐ নৱস্মিতা চাহ খোৱাহি। মই চাহ কাপ খাই পাচলি কটাত অলপ সহায় কৰি দিলোঁ। মোৰ লগত আমাৰ ৰেস্তোৰাঁৰ ৰান্ধনী জনো আছিল।

তেওঁ বহুত বছৰৰ পৰা তাতে ৰান্ধনী কৰি আছে। কথাৰ মাজতে মালিকৰ কথা উলাল। তেওঁৰ হেনো প্রথমা পত্নীয়ে ডিভোের্চ দি গুছি গ’ল চৰিত্ৰ হীন কাৰণে। মানে এতিয়া যিগৰাকী পত্নী আছে (দ্বিতীয়া পত্নী) তাইৰ লগত বেয়া অবস্থাত দেখি মালিকক এৰি গুচি গ’ল। আৰু এতিয়াও হেনো বেলেগ ছোৱালীৰ লগত শাৰীৰিক সম্পৰ্ক কৰি ফুৰে। যিমান টকা ছোৱালীবোৰে বিচাৰে সিমানে পইছা দিয়ে। কিছুমানক আইফোন,, স্কুটি,, দামী কাপোৰ,,,বেগ আৰু কত যে কি নিদিয়ে।। তুমি অলপ সাৱধানে থাকিবা।

মই মনতে ভাবিলো আৰেএএএ মই মনতে বিচাৰি ফুৰা মাল দেখোন এইটোৱেই… মই ৰান্ধনী জনক কলো হেই কি যে কয় আপুনি ? মোক চাঞ্চ ল’ব নোৱাৰে। এইদৰে কৈ মই মনৰ ভিতৰত মালিকক কেনেকৈ মোৰ জালত ফচাব পাৰো তাৰে চিন্তা কৰিব ধৰিলো। হঠাতে মোৰ মনত এটা বুদ্ধি খেলালে। মই মালিকৰ ওচৰলৈ গৈ কলো দাদা ইমান ধুনীয়া নহ চাৰিও ফালৰ পৰিবেশ টো। মালিকে ক’লে উমম বৰ ধুনীয়া।

মইঃ– সঁচাকৈয়ে ইয়াত আহি মোৰ মনটো একেবাৰে শাত পৰি গৈছে। এনে লাগিছে যেন বহুত টকা পইছা থকা হেঁতেন এনেকুৱা পৰিবেশত সঘনাই ফুৰিব আহিলো হেঁতেন । কিন্তু আমাৰ নো আৰু ক’ত ভাগ্যই লগ দিব এইবোৰ আপোনা লোকৰ দৰে ধনী মানুহৰ হে কাম।

মালিকঃ–হেই কিয় তেনেকৈ কৈছা ? কেতিয়াবা মোৰ লগত ওলাবা। অবশ্যে মইও প্রাকৃতিক সৌন্দর্য উপভোগ কৰি বৰ ভাল পাওঁ।

মইঃ–আপোনাৰ লগত কেনেকৈ যাম। বৌয়ে বেয়া পাব নহয়।

মালিকঃ– নাপায় বেয়া। পিছে ফটো চটো তুলিলা নাই?

মইঃ–তুলিলো কিন্তু বৰ ভাল নাই উঠা। কেমেৰাৰ কোৱালিটি টো বৰ ভাল নহয়। কম দামি মোবাইল যে স্পষ্ট নহয় ফটোবোৰ।

মালিকঃ–হয়নি? চাও ফটোবোৰ।

মই এইটো চেগতে মোবাইলটো মালিকৰ হাতত দি অলপ আঁতৰি গলো কিবা চোৱাৰ চলেৰে। কিয়নো গেলেৰীত মোৰ বহুত চেস্কি চেস্কি ফটো মাৰি থোৱা আছিলে। অলপ আঁতৰৰ পৰা লক্ষ্য কৰিলো তেওঁ মোৰ সকলো ফটো চাই গৈছে এফালৰ পৰা।

মালিকে অলপ পাছতে মোেক ইংগিত দি মাতিলে আৰু ক’লে তোমাৰ ফটো বোৰ ইমান ধুনীয়া ধুনায়া হৈছে। দেউতাক নোকোৱা কিয় মোবাইল এটা লাগে বুলি।

মইঃ– আমাৰ ঘৰৰ পৰিস্থিতি বৰ এটা ভাল নহয় দাদা। দেউতাই যিমান পাৰে সাধ্য অনুসৰি দিলে। এতিয়া আৰু নিজে কাম কৰি ল’ব লাগিব।

মালিকঃ–হমম। বয়ফ্রেন্ড নাই নেকি তোমাৰ?

মইঃ–নাই দাদা।

মালিকে ক’লেঃ– মই কিনি দিম দামী মোবাইল,,, কিন্তু মােক তোমাৰ বয়ফ্রেন্ড বুলি ভাবিব লাগিব ?

মইঃ–আচৰিত চাৱনিৰে কিইইইই? বৌয়ে গম পালে মোক কামৰ পৰা বাহিৰ কৰি দিব।

মালিকে ক’লেঃ–বৌয়ে কেনেকৈ বাহিৰ কৰিব,, এইখন মোৰ হে ৰেস্তোৰাঁ।

মই টো ভিতৰি ফুৰ্তিত ক’ব নোৱাৰা হৈ পৰিছিলো। কিন্তু মালিকক দেখাই দিয়া নাছিলো। তেনেকৈয়ে গোপনে আমাৰ সম্পৰ্কটো আগবাঢ়ি গৈছিল। তেওঁ মোক হোটেলৰ কোঠাত নি লেংটা কৰি ভৰি দুখন মেলি মোৰ যোনীখন কুকুৰৰ দৰে চেলেকি থাকে। মই তেওঁৰ মুখতে কামৰস এৰি দিওঁ তাৰ পাছত ৭” দীঘল লিংগটো উলিয়াই মোক হেঁপাহ পলুৱাই চুদে।

প্রথম এমাহমান চুদাচুদি কৰাৰ পাছত মোক আইফোন এটা দিছিল। তাৰ পাছৰ পৰা সদায় চুদিব ধৰিলে। ৩/৪ বাৰকৈ মোক প্রেগনেন্ট কৰি দিছে আকৌ হাস্পতালত নি ৱাচ কৰাই আনে। মই নিজকে তেওঁৰ মাইকী বুলি ভাবিব ধৰিলো। এবাৰ ৰুমত নি টিভিত ব্লু ফ্লিম লগাই তাত দেখুওৱাৰ দৰে চুদিব ধৰিলে।

আমি উলংগ হৈ বহুত সময় লিপকিছ কৰি আছোঁ। তাৰ পাছত তেওঁ মোক বিছনাত শুৱাই মোক ডগী কৰি চুদিব ধৰিলে।। মই আআআউউচচচ,,, লাহে লাহে প্লিজ ৷৷৷ উহহহ উহহহ ইচচচ আৰু কৰক না!!কৰি থাকক বহুত ভাল লাগিছে অহ গড।। উমম আহহ আহহহ জোৰ জোৰকৈ চুদক ।। ফুটা বহল কৰি দিয়ক।এইবাৰ আমাৰ ঘৰটো পকী কৰি দিব লাগিব। আপুনি যিমান মন যায় চুদক।

মালিকঃ– তুমি মোৰ মালটো ঠাণ্ডা কৰি ৰাখিবা মই যি লাগে তাকে দিম।

মই তাৰ পৰা তেওঁক যেতিয়াই মন যায় তেতিয়াই চুদিব দিলো আৰু অৱশেষত মোৰ সপোনৰ ঘৰখন সম্পূৰ্ণ হৈ পৰিল।

12 thoughts on “ৰেস্তোৰাৰ মালিকক ফচালো”

  1. Tumi kot thaka jonaba… Nabasmita.. tumr jodi fb id ase muk charge kriba nikk assam buli… Moiu bisaru tumak log kribo….

    Reply
  2. মইও এইটো উপাইয়ে লব লাগিছিলে। কিন্তু এতিয়া চাকৰি পায়ে গলো

    Reply

Leave a Reply to Syed Cancel reply

error: Content is protected !!