নিশাৰ অনুৰোধ

এই কাহিনীটোৰ নায়িকা মোৰ অফিচৰ সহকৰ্মী নিশাৰ। নিশা এগৰাকী ৩৬ বছৰীয়া বিবাহিত মহিলা হয়। যদিও তেখেত বিবাহিত, তেওঁ বয়সটো নকলে সঠিককৈ ধৰিব। নোৱাৰি। তাৰ উপৰি তেওৰ husband নিজৰ বিজনেছৰ কাৰণে অসমৰ বাহিৰত থকা মেলা কৰে আৰু বছৰেকত অকল বিহু আৰু পুজাৰ সময়তেই ঘৰলৈ আহে।

নিশা দেখাত বহুত ধুনীয়া আছিল। তাইৰ সেই মঙহাল বুকু আৰু পোকৰক লৈ অফিচত কিমানে ফেন্টাচি কৰিছিল হিচাপ নাই। মই পিছে সিহঁতৰ ঘৰৰ পিছফালে থকা ৰোম এটা ভাৰাত লৈ আছিলো সেই সময়ত। গতিকে অফিচৰ বাহিৰেও আমাৰ সাক্ষাৎ ঘনেই হৈছিল।

এদিনৰ কথা, তেতিয়া বহাগ বিহুৰ বন্ধ কাৰণে তেওঁৰ husband ঘৰত আছিল। মই ৰাতিপুৱা শুই উঠাৰ আগতেই তেওৰ husband নির্মল দাই আহি মোক জগালে। মই উঠি গৈ দৰ্জাখন খুলি দি দাদাক মাত লগালো।

দাদা – “তুমি এইবেলি ঘৰ নোযোৱা বুলে…”

মই- “নাই দাদা। একেবাৰে পিছত দীঘলীয়া বন্ধ এটা লৈয়েই যাম বুলি ভাবিছো…”

দাদা – “ঠিক আছে…গধুলি মোৰ লগত ওলাবাচোন…”

মই হব বুলি কয় একেলগে গা-পা ধুই অফিচৰ কাম কৰিয়েই ৰোমটোত পৰি ঠাকিলো।

গধুলি হোৱাৰ লগে লগে নির্মল দাই মোক লগত লৈ গাড়ীখন ওলোৱাই চহৰৰ ফালে লৈ গল। তেও মাছ-মাংস কিবাকিবি লৈ wine shopৰ পৰা মদৰ বটল এটা লৈ বজাৰ সমাপ্ত কৰি মোক লৈ ঘৰলৈ উভতিলে।

দাদা- “তোমিটো মদ খুৱাই?”

মই- “খাও অলপ অচৰপ…”

দাদা- “বঢ়িয়া…আজি মােক company দিবা।ভালকৈ কথা বতৰাও পতা হব।”

ঘৰত আহি তেওঁবস্তু কেইটা বাইদেউৰ হাতত দি drawingroom লৈ মদৰ বটল, গিলাচ আৰু লগত খাবলৈ কিবা কিবি লৈ আনিলে। তেও প্রথম পেগটো বাকী মোক ঘৰৰ কথা সুধিবলৈ ললে।

মই এটা কথা লক্ষ্য কৰিলো যে আনদিনাখন দাদা লগত থাকিলেও মােক দেখি মাত দিয়া মানুহজনীয়ে আজি একেবাৰে দেখা দিয়া নাই। কথাটো ভাবি মোেৰ অলপ আচৰিত লাগিল। মই বেছি একো নাভাবি দাদাৰ লগত কথা পাতিব ললো।

মই এপেগ ললে দাদাই দুপেগ লয়। কথাৰ মাজতেই মই নিচাত দাদাক তেওলোকৰ বিয়াৰ কথা সুধিলো। দাদাই মন মাৰি কলে

– “এহ এইখন কিবা বিয়া হল নে… মোেক আজিলৈকে সন্তান এটা দিব পৰা নাই… মিচাতেই এইজনীক চপাই ললো।”

দাদাৰ কথা শুনি মই আৰু দুনাই একো নকলো। বাইদেৱে চাগে দাদাৰ কথা শুনি পাইছিল। তেও আমাক ভাত খাবলৈ মাতিলে। কিন্তু দাদাই বাইদেউক বেয়া ভাষাত গালি দুটামান দি তাৰ পৰা খেদি দিলে। মোৰ আৰু তাত থাকিব মন নগল।

মই তাৰ পৰা পেচাব কৰিব যাও বুলি কয় উঠি ঘৰৰ পিছফাল পালো। মই সিহঁতৰ বাথৰোমৰ বাহিৰত গৈ ঠিয় হওতে ভিতৰৰ পৰা বাইদেউৰ কান্দা শব্দ কাণত পৰিল। কি কৰো কি নকৰোকৈ মই তাতেই ঠিয় দি ৰলো। বাইদেউলৈ মোৰ বেয়া লাগিল।

“মই কথাষাৰ কিয় সুধিলো” বুলি ভাবি থাকোতেই হঠাৎ তেও বাঠৰোমৰ পৰা ওলাই আহি মােক বাহিৰত ৰৈ থকা দেখা পাই চক খাই উঠিল। তেও লৰালৰিকৈ চকুপানী মচি মোৰ কাষেৰে পাৰ হৈ ভিতৰলৈ সোমাই গল। দাদাৰ চিঞৰ বাখৰ ভিতৰৰ পৰা আহি মোৰ কাণত পৰিল।

মই আৰো তাত নৰৈ চিধাই মোৰ ৰোমলৈ গুচি আহিলো। ৰোমলৈ আহিয়েই মই চিধাই বিচনাত বাগৰ দি শুই গলো। মই শুবলৈ খুজিলো যদিও টোপনি নাহিল। বাৰ মুখখনেই বাৰে বাৰে মোৰ মনলৈ আহি থাকিল। এনেতে মোৰ ফোনটো বাজি উঠাত দেখিলো যে বাইদেউৱে ফোন কৰিছে। মই ফোনটো ৰিচিভ কৰিলো।

বা- “শুৱা নাই…”

মই- “নাই শুৱা…কওকচোন…”

বা- “এখেত শুলে… তুমি আহি ভাতকেইটা খাই লুৱাহি…”

মই- ” নালাগে দিয়ক, মোৰ মন যোৱা নাই…”

বা- “একো নহয়… অলপ খাবাহি আহা…মইও খোৱা নাই…তুমি তেনেকৈ গুচি যোৱা কাৰণে বেয়া লাগিছে…”

বাইদেৱে তেনেকৈ কোৱাত মোৰ বেয়া লাগিল। মই উঠি গৈ বাইদেউহতৰ ঘৰত ঝলালো। তাৰ পিছত আমি দুয়ো চুপচাপ ভাত খাই উঠাৰ পিছত মই জোৰ কৰিয়েই বাক বাচন ধোৱাত সহায় কৰি দিলো। তাৰ পিছত মোক আগবঢ়াই থবলৈ বা বাহিৰলৈ ওলাই আহিল।

কিন্তু মই ৰুম পোৱাৰ আগতেই মনত পৰিল যে মোৰ ফোনটো বেচিনৰ কাষতেই থৈ আহিছো। মই ফোনটো লবলৈ ঘুৰি যাওতে দেখিলো বা বাহিৰত বহি আছে। মই কথাটো কলো। বাইদেৱে ভিতৰলৈ গৈ মোক ফোনটো আনি দি আকৌ বাহিৰতেই বহিল।

মোৰো টোপনি অহা নাচিল। মই বাৰ কাষতেই বহি অলপ কিবাকিবি বাহিৰা কথা পাতিবলৈ ধৰিলো।মাজে মাজে দুটামান কৌতুকো বাক শুনালো, তেওৰ মনটো পাতলক বুলি। তেতিয়ালৈকে মোৰ নিচা ফাটিচিল যদিও জোনৰ পোহৰত বাৰ শৰীৰটো জিলিকি উঠিছিল।

মই বাৰ শৰীৰৰ ফালে চাই থকা কথাটো বাইদেৱে ধৰিব পাৰি সুধিলে

– ” কি চাইচা…?”

মই – “আপোনাকেই চাইচো…”

বায়ে লাজ কৰি কলে – ” এহ…কিনো আছে চাবলৈ?”

মই – “আপুনি বহুত ধুনীয়া আছে…”

বা- “তোমাৰ হবলা নিচা ফটাই নাই…”

মই- “আপোনাৰ নিচা লাগিব ধৰিছে যেন পাও…”

বা- “ধেত্…বদমাছ দেই তুমি…”

বুলি কয় তেও হাহি দিলে। মই একো নকৈ চকীখন উঠাই বাৰ কাষত গৈ বহিলো। বায়ে একো নকৈ মোৰ ফালে চালে।

মই – “আজি মোৰ বেয়া লাগিছিল আপোনাক তেনেকৈ কওতে… সেইকাৰণেই মই গুছি আহিছিলো…”

বা- “একো নাই দিয়া…এখেতে মদটো খালে সেইখিনি কৰেই…”

মই- ” দাদাক মই আপোনালোকৰ বিয়াৰ কথা শুধাতো ভাল নহল…সেইকাৰণেই গোটেই অশান্তি হল…”

বায়ে মোৰ কথা শুনি সেমেকা হাহি এটা মাৰি মূৰ জোকাৰি কলে

– “হব…তুমি নজনা কাৰণে হে সুধিলা…”

মই- ” হলেও আৰু…”

বায়ে মোৰ কথা শুনি মোৰ হাতখনত খামুচি ধৰি কলে

– “আচলতে কথাটো তুমি ভবাৰ দৰে নহয়… এয়া মোৰ ভাগ্যৰ লিখনি… তুমি নুসুধা হলেও এতিয়া সেই কথা লৈয়েই মােক গালি দিলে হয়….”

মই বাৰ সাতখন উলোটাই খামুচি ধৰি ধৰি তেওৰ ফালে চালো।

তেওৰ সেই ব্লাউজৰ তলত থকা আমকেইটা মোৰ চুই চাব মন গল। বায়ে মোৰ চকু তেওৰ বুকুত দেখি মোৰ হাতখন এৰি দিলে। ময়ো লাজত মোৰটো ঘুৰাই আকাশৰ ফালে চালো। হঠাৎ বায়ে কয় উঠিল

– ” আচলতে দোষটো মোৰ দেহত নাই… মই আজি দুবছৰমান আগতে পৰীক্ষা কৰাই চাইছিলো… মই ইচ্ছা কৰিলে মা হব পাৰো…”

বাৰ কথা শুনি মই তেওৰ ফালে চালো। তেও মোৰ ফালে চাই কলে

– “মোৰ এটা অনুৰোধ আছে…ৰাখিব পাৰিবা নে?”

মই – “কওকচোন…”

বা- “মোক সন্তান এটা লাগে… তুমি লৰাটো ভাল হয়… মোৰ কথাবিলাক বুজিছা কাৰণেই কৈছো…”

মই তেওৰ কথা শুনি নিজৰ কাণকেই বিশ্বাস কৰিব নোৱাৰিলো।

মই- “আপুনি কি কৈছে মই বুজা নাই… সন্তান এটামই কৰপৰা আনি দিম?”

বা- “নহয়…মই তোমাৰসন্তানৰ মা হব বিচাৰো…”

বাৰ কথা শুনি মই হববুলি মোৰ দূপিয়ালো। লগে লগে বায়ে মোৰ কাষচাপি আহি মোৰ গালত চুমা এটা খাই দিলে।

বাক মই মোৰ ৰোমটোলৈ লৈ আনি বিচনাত শুৱাই দিলো। তাৰ পিছত এখন এখনকৈ তেওৰ শৰীৰৰ পৰা কাপোৰ বিলাক খুলিব ধৰিলো। তেওৰ চাদৰ খন আতৰাই ব্লাউজৰ পিনকেটা খুলিবলৈ লওতে বায়ে মোৰ চোলাত ধৰি নিজৰ কাষলৈ তানি নিলে।

বাৰ কোমল ওঠ মোেৰ ওঠত থৈ তেও চেপা মাৰি ধৰিলে। ময়ো বাৰ ওঠদুটা চুপিচুপি তেওৰ ব্লাউজটো খুলি দিলো। মোৰ হঠাৎ মনত পৰিল দাদাৰ কথা। মই তেওক সুধিলো অসুবিধা হব নেকি।

– “তেও একেবাৰে কালি ৰাতিপুৱাই উঠিব…”

বাৰ কথা শুনি মই তেওক জোৰেকৈ সাবটি ধৰি মোৰ কোচত বহুৱাই ললো। আমাৰ ভৰত বিচনাখন কেৰমেৰাই উঠিল। মই সেইবিলাকলৈ কাণ নিদি বাৰ আম দুটা উলিয়াই তাৰ টোপা কেইটা এটা এটাকৈ চুপিব ধৰিলো। বায়ে আস্-উস্ কৰিব ধৰিলে।

মই হাতখন বাৰ মেখেলা-পেটিকোটৰ তলেৰে লৈ গৈ বাৰ উৰুত চিকুটি দিলো। বায়ে আস্-কৈ উঠি মোৰ মুখখন তেওৰ বুকুখনৰ মাজত হেছি দিলে। তেতিয়ালৈ মোৰ লিংগটো ডাঙৰ হয় পেন ফালি ওলাই আহিব যেন হৈছিল।

বাক মই বিচনাত বহাই লৈ তেওৰ তলৰ কাপোৰ খিনি খুলি নিজেও উলংগ হৈ গলো। তাৰ পিছত তেওক বিচনাখনত শুৱাই মই মোৰ লিংগটো বাৰ যোনীত ঘহাব ধৰিলো। বায়ে উস্-আস্ কৰি থাকিল। তেওঁৰ আমদুটা হাতেৰে টিপি টিপি তাৰ এটা মুখত লৈ ঠেলাটো মাৰি দিলো।

লগে লগে বাৰ যোনীখনে মোৰ লিংগটো আকোৱালি ললে আৰু বায়ে চিঞৰি উঠিল

– ” উফ….শ্যাম….ইমান ডাঙৰ….উফ্….উফ…উফ্….”

মই বাৰ আমটো চুপি লৈ উলোেৱা-সোমোৱা কৰিথাকিলো। বায়ে ককালখন বেকা কৰি ফোপাইউঠিল।

– ” ভাল লাগিছে নে বা?”

– “উফ্….উম্… ভাল লাগিছে….বহুত ডাঙৰ….”

মই ঠেলি ঠেলি কয় উঠিলো- ” এইটোটো average sizeৰ হয়…”

– “নাই…নাই… মোৰ কাৰণে বহুত ডাঙৰ….উফ্…পাৰা নাই…..পাৰা নাই….অ’ মা….ইমান ধুনীয়া লাগিছে অ’….”

মই বাৰ ফালে হালি গৈ তাইৰ ওঠ-মুখ চেলেকিব ধৰিলো। বায়েও মোৰ ককালত খামুচি ধৰিলে।

আমি ইজনে সিজনক সাবটি ধৰি কৰিব ধৰিলো।

– “উফ…শ্যাম…. মোৰ ওলাব হৈছে….উফ…..জোৰে কৰা না অলপ…”

মই বাৰ কথা শুনি মোৰ ঠেলাকেইটাৰ জোৰ বঢ়াই দিলো।

– “আস্….আস্….আস্…..”

বাৰ চিঞৰতে মোৰো পানী ওলাই যাব যেন লাগিল…মই বাৰ ডিঙিত কামুৰি মোৰ speed আৰু বঢ়াই দিলো।

হঠাৎ বাৰ যোনীখন আৰু বেছি গৰম উঠি অহা যেন লাগিল। তেওৰ তাপ পাই মোৰ লিংগৰ পৰা হোলাহোলে পানী ওলাই আহি তেওৰ যোনীখন ভৰাই পেলালে। বায়ে লগে লগে মোক সাবটি ধৰি গালে মুখে চুমা খাবলৈ ধৰিলে।

1 thought on “নিশাৰ অনুৰোধ”

Leave a Reply to Priyanka Cancel reply

error: Content is protected !!