ৰূপালী ৰেন্দি

ৰাহুল আৰু মই গুৱাহাটীত মেচ কৰি থাকো। সি মোতকৈ দুবছৰ মান সৰু। কিন্তু একে কলেজতে পঢ়া বুলি আমাৰ দোস্তি হৈ গল।তাতে আমি একে জেগাৰ পৰাই অহা। ৰাহুল বৰ লাজকুৰীয়া আৰু ঠান্দা মুন্দা লৰা, আৰু মই একেবাৰে ওলোটা। এইখন কলেজৰ পৰা মই কেতিয়াবাই ওলাব লাগিছিল, পিছে মোৰ কাৰনামা বোৰৰ কাৰণে ওলাব পৰা নাই। মোৰ ঘৰতো ইমান চিন্তা নকৰে মোৰ কাৰণে, মই বাহিৰত থকা বাবে দেউতা আৰু মাহী মাই ভালকে জীৱন কটাব পাৰিছে। সেইটো এটা বেলেগ কাহিনী। মোৰ বয়স ২২, দেখাই শুনাই বেয়া নহয়। অলপ ক’লা, ওখ, জীমত যাও মাজে মাজে।

ৰাহুল আকৌ মিহি একেবাৰে, ছোৱালী টাইপ। ৰাহুল কলেজলৈ অহাৰ সময়তে মোৰ ৰূমমেট মেচ এৰি গুচি গল। তেনেকুৱা সময়তে ৰাহুলেও থাকিবলে ঘৰ বিছাৰি আছিল। আমাৰ মেচটোৰ ভাৰা অলপ বেছি হলেও ইমান মজা ঠাই পোৱা টান, মালিক ঘৰত নেথাকে, এটা পার্টত আমি থাকো, পুৰা স্বাধীনতা। গতিকে তাৰ চান্সটো মই পুৰা লও, প্ৰায়ে ৰাতি আমাৰ মেছতে পার্তি হয়, কেইটামানে গার্ল ফ্রেন্দক লৈ আহে। মোৰ এক্স জনী প্রায়ে আহিছিল। কোনো ডিস্তার্ব নাই। যি মন যায় কৰিব পাৰি। ঘৰৰ আগত অলপ খালি ঠাই আছে, আৰু চাৰিওফালে ওখ ৱাল।

ঠান্দা দিনত আমি বাহিৰত জুই জ্বলাই খানাও খাও। মেছটোত ৰূম তিনিটা আৰু এটা পাকঘৰ। সোমায়ে পোৱা ৰূমটো ডাঙৰ, তাৰ লগতে দুফালে দুটা কম। একদম ভিতৰৰ ৰূমটোত ৰাহুল থাকে। সি অকলে থাকি ভাল পায়, মাল চালো নেখায়। আমি মেইন ৰূমত পাৰ্তি কৰিলে তাৰ ৰূমত দিস্তার্ব নহয়। মেইন ৰূমটোতো এখন বিচনা ল’ৰাটো আচৰিত। তাৰ এইবোৰ ধান্দা একেবাৰে নায়েই। মদ পানী একো নেখায়। অকল ৰূমত সোমাই পঢ়ি থাকে। অৱশ্যে আমি ফুর্তি ফার্তা কৰিলে আপত্তিও নকৰে। আৰু খানা বনাবও জানে। মাংস আনিলে সিয়ে বনায়।

দুপৰীয়া সময়ত বাই এজনী আহে, তাই ঘৰ সৰা মোচা কৰি থৈ যায়, বাচন আৰু কাপোৰো ধোৱে। মুঠতে বিন্দাছ লাইফ। এই মেছতে ঘটা কিছুমান কাহিনী কৈ যাম ৰাহুলৰ বেমাৰ প্ৰথম বাৰ কভিদ হোৱাৰ সময়ত কথা। আমি ইমান পাত্তা দিয়া নাছিলো, কিন্তু লক ডাওন হৈ সৱ বৰ্বাদ কৰি দিলে। কতো ওলাব নোৱাৰি। ইফালে নিউজ দেখি ভয় লাগি গৈছে, সৱ হস্পিটেল ভর্তি। তেনেকুৱাতে ৰাহুলৰ অলপ জ্বৰ কাঁহহ’ল। আমি ভয় খাই গলো। ডাক্তৰক খবৰদিয়া হল, তেওলোকে টেষ্ট কৰিলে আৰুলগতে তাক তাৰ ৰূমটোত সুমুৱাই বন্ধ কৰিদিলে, তাৰ বাথৰুম এটা আছিলেই বাৰু।মই খানা বনাই তাৰ দৰজা মুখত থৈ আহো,আৰু সি নিজে খাই বাচন ধুই থৈ দিয়ে।

মহা কামোৰ। কথাও আমি ফোনতহে পাতিব লাগে। অৱশ্যে ৰাহুলৰ গা ইমান বেছি বেয়া হোৱা নাছিল। জ্বৰ দুদিনতে ভাল হল, অক্সিজেনো কমা নাই। কিন্তু ১৫ দিন নিয়মবোৰ মানিবই লাগিব। এদিন ৰাহুলে মোক ফোন কৰিলে।

– মানৱ দা, তোমাৰ বহুত দিগদাৰ হৈছে ন, মোক খানা বনাই দি থাকিব লগা হৈছে, ওলায়ো যাব পৰা নাই। সেইকাৰণে মই মাক মাতি দিছো, কালিলে আহি পাব।

ডিব্ৰুগড়ৰ পৰা এখন বাছ দিছে বোলে, মা তাতে আহি কালি পূৱা পাব। তুমি কেৱল বাছ ষ্টেণ্ডৰ পৰা লৈ আহিবাগৈ। মায়ে মেছ চিনি নেপায়। আৰু মেছটো অলপ চাফা কৰি থোৱা, তোমাৰ চিক্রেট বস্তুবোৰ অলপ লুকুৱাই দিয়া।মই ৰাহুলৰ মাকক কেতিয়াও লগ পোৱা নাই, ফটোত দেখিছো, ধুনীয়া মানুহজনী। এবাৰ দুবাৰ ফোনত কথা পাতিছো। অৱশ্যে তেও আহিব বুলি কোৱাত মই ভালেই পালোঁ- ভাত বনাই আমনি লাগিছে আৰু। কভিদ কাৰনে বাই জনীও নহা হল, ঘৰটো জংঘল হৈ হৈছে।

পিছদিনা পুৱা ৫ বজাতে মই বাছ ষ্টেন্দ পালোগৈ, বাছ খন আহি পোৱা নাই। আণ্টিক ফোন কৰিলো- খানাপাৰা পাৰ হল বোলে। অৱশেষত বাছ খন আহি পালে, দুই চাৰিজন মানুহ নামিল। আৰু তাৰ পাছত আন্টি নামিলে। মোৰ চকু ডাঙৰ হৈ গল। চিনি পাইছো বাৰু, কিন্তু তেও ফটোত দেখাতকৈ বহুত বেছি ধুনীয়া। ৱাও, কি মাল মানে। ওখকৈ মানুহজনী, কলা চালোৱাৰ আৰু হালধীয়া লেগিংচ পিন্ধি আহিছে। আৰু কি ফিগাৰ, বুকুৱে চাবা নে টিকাই চাবা, যেন চাউথৰ হিৰইন হে। চুলি খিনি কান্ধলৈ পৰা, অলপ কেকোৰা। মই মুখ মেলি চাই থাকিলো কিছু পৰ।

আণ্টিয়ে হয়টো মোক দেখা নাই, তেও বেগৰ পৰা ফোনটো উলিৱালে। তেতিয়াহে মোৰ সম্বিত ঘুৰি আহিল। মই তেওৰ ওচৰলে আগবাঢ়ি গলো

– আন্টি মই মানৱ। আহক মোক বেগটো দিয়ক।

– অ, তুমিয়ে মানৱ। ফটোত দেখাতকৈ বেলেগ তুমি। ডাড়িয়ে মোচে একদম হিৰো।

আন্টি ধেমেলিয়া বুলি গম পাই ভাল লাগিল।

– কিহত যাম আমি? বাইক নেকি?

– হয় আন্টি, বাইক আনিছো মই। বেগটো মোক দিয়ক।

– নেপেলোৱ তো মোক?

এই বুঢ়ী বয়সত ককাল ভাগিলে হল আৰু মোৰ

– না নেপেলাও আন্টি, আৰু অপুনি একো বুঢ়ী নহয় দেই। ভয় নকৰিব, উঠক। মোৰ অভ্যাস আছে।

– মানে নাই গার্লফ্রেন্দক উঠাই ঘুৰি ফুৰা ন?

– নাই আন্টি। উঠক আপুনি।

মই আণ্টিৰ বেগটো আগফালে টেংকীৰ ওপৰত লৈ ললো, যথেষ্ট ডাঙৰ বেগ। আন্টি পিছফালে বহিল আৰু মোৰ কান্ধত হাত থলে। শিৰশিৰাই গল গাতো। মাজত দুই এটা ধেমেলীয়া কথা পাতি পাতি আমি ঘৰ পালোহি। আন্টি আহিয়ে ৰাহুলক মাত দিবলৈ গল, দুৰৰ পৰা চাই কথাও পাতিলে। কিন্তু মই ভৱা মতে তেও ইমান টেনচম লোৱা দেখা নাপালোঁ

– আন্টি আপুনি সেইটো ৰূমলেকে যাওক, অলপ লেতেৰা পাব আৰু। মই চাহ বনাও।

মই চাহ তিনিকাপ বনাই একাপ ৰাহুলক দি আহি দেখো, আণ্টি পুৰা চাফাই কামত লাগি গৈছে। মোৰ চকু চিধা বুকুখনতে পৰিল, হাউলী ঘৰ জাৰু দিওতে পুৰা ওলাই আহো যেন কৰিছে। ইমান ডাঙৰ দুদু, উফফ। মোৰ বাৰীডাল কটমটাই উঠিল। আৰু হঠাত মই আণ্টিৰ আগত ধৰা পৰি গলো, মই থৰ লাগি দুদু দুটা চাই থকা বুলি তেও গম পাই গল। অলপ চেলোৱাৰটো টানি তেও ঠিয় হৈ দিলে। মই তেওৰ ফালে চাব নোৱাৰিলো,

– আন্টি চাহ। মই অলপ বজাৰ কৰি আহো। আপুনি গা পা ধুই ৰেষ্ট কৰক। বজাৰ আকৌ দুঘণ্টাৰ বাবেহে খুলিব।

– কি বজাৰ কৰিবা? পইচা লৈ যোৱা।

আণ্টিৰ মাতত অৱশ্যে খং নাছিল।

– নাই নেলাগে। আছে পইচা মোৰ।

মই পলালো তাৰ পৰা। মাংস আৰু কিবা কিবি কিনি লগৰ। দুটামানৰ লগত আড্ডা মাৰি মই এঘাৰ বজাত হে ঘৰ আহি পালো। আহি দেখো ঘৰৰ ৰূপেই সলনি হৈ গৈছে। আৰু কিবাকিবি খানাৰ গোন্ধো আহি আছে। মই মাংসখিনি ধুই দিলো, আৰু আন্টিয়ে লগে লগে বনাবলৈ ললে। মই মোবাইল টিপি টিপি আণ্টিক পিছফালৰ পৰা লক্ষ্য কৰিলো। গা পা ধুই তেও হাউচকোট এটা পিন্ধিছে, তথাপিও প্রকাণ্ড টিকা দুটা লুকুৱাব পৰা নাই। মই আকৌ টিকা বুলিলে পাগল। এনে লাগিল যেন মই এতিয়াই গৈ পিছফালৰ পৰা সাৱটি ধৰো, টিকা দুটা দবাই দিও, কামুৰি দিও। ইমান চেক্সি মহিলা মই দেখাই নাই জীৱনত।

– আমি একেলগে ভাত খালো। আন্টি আপুনি ৰেষ্ট কৰক। মই অলপ।ওলাই যাও।

– কত যোৱা আকৌ লকডাওন নাই জানো?

– নাই ওচৰতে লগত এটাৰ ওচৰত যাও। অলপ নোটচ আনিব লগা আছে। একদম ওচৰতে।

মই ৰবীনহতৰ মেছলৈ ওলাই গলো। আজি তাতে দেৰিলৈকে থাকিম। আণ্টিৰ ওচৰত থাকিলে মই পাগল হৈ যাম। ইমান হিট উঠি থাকে। সন্ধিয়া মালৰ পাৰ্টি বহিল ৰবীনৰ তাত। মই নেখাও বুলি কৈছিলো, ঘৰত আণ্টি আছে। কিন্তু সিহতে জোৰ কৰিলে, বোলে মালটো খাই ইয়াতে ভাত খাই যাবি, আৰু মনে মনে শুই থাকিবি। কোনেও গম নেপাব। মই আণ্টিক ফোন কৰি কলো যে মই ৰাতি ইয়াতে ভাত খাই যাম আৰু তেও মেইন দৰজা খন লক নকৰাকে নিজৰ ৰুমত শুই যাব। পার্টি শেষ কৰি ঘৰ পাওতে এঘাৰ মান বাজিল, মই ভাৱিছিলো আন্টি শুই গল। কিন্তু আচৰিত হলো যেতিয়া তেও নিজে মোক দর্জা খুলি দিলে।

– আহা। কি হল লাজ কৰিছা যে। সোমাই আহা।

মই গোন্ধ পাব বুলি ভয় খাই আছিলো।

– আন্টি আপুনি শুই যাওক। দেৰি হল,

– তুমি আহাচোন ভিতৰলে। তেও মোক হাতত ধৰি নি বাহিৰৰ বিচনাখনত বহুৱাই দিলে।

– কি হ’ল। মদ খাই আহিছা?

– নাই মানে আন্টি, লগৰ কিটাই বাদ দিয়া। কিন্তু অকলে অকলে খালা যে, মোেক তো সুধিব পাৰিলা হেতেন এবাৰ।

– কি কয় আন্টি, আপুনি খাই?

– কি হল তাতে, মাইকী মানুহে খাব নেপায় নেকি?

-নহয় মানে,

– আজি ইমান কাম কৰিছো, টোপনিও খটি, পেগ এটা পালে ভাল লাগিল হেতেন।

– আপুনি খাব? আছে তো মোৰ লগত। মোৰ বিশ্বাসেই হোৱা নাই কথাটো।

– বঢ়িয়া, লৈ আনা। মই মাংস ভাজি থৈছো।

মই নিজৰ ৰূমত গৈ ট্রাংকতো খুলি বি পি হাফ এটা উলিয়াই আনিলোঁ- ইফালে মেইন ৰূমত অন্টিয়ে দুটা গ্লাছ আৰু মাংস ভাজি জোগাৰ কৰিলেই।

– তুমি কিন্তু বেছি নেখাবা। তোমাৰ হৈছেই।

– না না। মই জাষ্ট বহিম লগত। আপুনি লওক।

আণ্টিৰ মদ খোৱাৰ ষ্টাইলেই বেলেগ। চিধা বটমচ আপ কৰি দিয়ে। মই দুঢোক মান মাৰোতেই তেও দুটা পেগ ঘট ঘট মাৰি দিলে। আমি দুজন বিচনাতে বহি আছিলো, হঠাত আন্টিয়ে সুধিলে, নিচা লগিছে তেওৰ।

-বটল কত পালা ইমান ৰাতি।

– আছিলে মোৰ লগত, লুকুৱাই থৈছিলো।

– আৰু কি কি লুকুৱাই থৈছা তুমি?

– মানে।

মানে এইটো। কথা নাই বতৰা নাই তেও হঠাত মোৰ জীনচৰ ওপৰেদি মোৰ বাৰী ডাল খামুচি ধৰিলে। মই তামাকাহা খাই গলোকি হ’ল। এতিয়া লাজ কৰি দেখুৱাব নেলাগে। পুৱাৰ পৰাও মোৰ বুকু টিকা চাই এইডাল তম্বু বনাই থৈছ বুলি মই গম নেপাও বুলি ভাৱিছ। বাহ, ভাল ডাঙৰ চোন এইডাল।

ইতিমধ্যে মোৰ মহাৰাজ শিলৰ দৰে টান হৈ পৰিছে। মই আৰু ধৈর্য ধৰিব নোৱাৰিলো, আন্টিক টান মাৰি আনি কিছ কৰা আৰম্ভ কৰিলোঁ। আণ্টিয়ে মোৰ জিভাখন চুপিব ধৰিলে। মই তেওক বিচনাত বগৰাই ললো। হাউচকোটটো টান মাৰি দিওতেই বগা ব্ৰাটোৰে ধকা প্ৰকাণ্ড পিহা এটা ওলাই পৰিল। মই একে টানে ব্রাটো তললৈ নমাই নিপলটো চুপিব ধৰিলো।

– খা না, চোপ ভালকৈ, কামুৰি দে কেলা। উফফ। আণ্টিৰ মুখত বেয়া মাত শুনি মই আৰু বেছি গৰম হৈ গলো।

– ইটোও খা।

আণ্টিয়ে ব্ৰাৰ ফিটা ডাল তললে মই ইটো দুদুও মুকলি কৰি দিলে, আৰু এটা হাতেৰে মোৰ চুলিত ধৰি আনটো হাতেৰে দুদু এটা ধৰি মোৰ মুখৰ ঠেলি দিব ধৰিলে। মই পুৰা দুদু টো মোৰ মুখত ভৰাবলৈ চেষ্টা কৰিলো, নোসোমাই। আণ্টিৰ পিহাকেইটা ইমান ৰসাল, বাদামী ৰঙৰ গোল এটাৰ মাজত থকা নিপলটো পুৰা টান হৈ গৈছে। মই আণ্টিৰ বুকুৰ কোমলতাত পুৰা মুখ খন ভৰাই দিছো। আণ্টিৰ পিহা দুটা মোৰ মুখৰ থুৰে পেলপেলীয়া হৈ গল।

– আস মই ৰব নোৱাৰিছো, ভৰাই দে সেইডাল, জলদি ভৰা।

আহহহ মই কেতিয়ানো জীনচ আৰু টী চার্ট খুলিলো মই গমেই নেপাও। অণ্টিয়ে ভৰি দুটা মেলি দিছে আৰু মোৰ ককালটো তেওৰ দুই কৰঙনৰ মাজত। হথাত আন্টিয়ে মোক ঠেলা মাৰি আতৰালে আৰু নিজৰ ককালটো ডাঙি কলা ৰঙৰ পেন্টিটো খুলি পেলালে। পিছ পাকতে তেও মোৰ জাঙিয়াটোও টান মাৰি নমাই মোৰ বাৰিডাল ধৰি নিজৰ পুচি খনত লগাই দিলে। মই ঠেলা মাৰি দিওতেও পৰপৰ কৈ সোমাই গল। পুৰা ভিজি আছিল বুছখন।

মই লগে লগে থাপ দিয়া আৰম্ভ কৰিলো, আৰু – আকৌ আণ্টিত দুদু চুপিব ধৰিলোঁ- আণ্টিয়ে মোক জোৰকে সাৱটি ধৰিলে আৰু ভৰি দুটাৰেও মোক মেৰিয়াই ধৰিলে। আহ, কৰনা মোক জান, জোৰ জোৰ কে কৰ। আহ, বহুত দিন ভোকত আছো মই, দুখ পাই যোৱাকে চোদ মোক। দয়া মমতা নোহোৱাকে চোদ মোক, উফফফ, গুৰিলেকে ভৰাই দে। চা মোৰ চকুলে চা, মই কিমান বাজাৰু মাইকী চা, নিজৰ লৰাৰ বন্ধুৰ হতুৱাই কাষৰ ৰূমত ৰেন্দিৰ দৰে চোদাই আছো নিজকে। চা না। ক না, মই সস্তিয়া বাজাৰু ৰেন্দি হয় নে নাই?

ফালতু জহৰী মাইকী হয় নে নাই। মই জানো বহুত মাইকীয়ে চেক্স কৰোতে গালি দিলে ভাল পায়, ময়ো গালি দিয়া আৰম্ভ কৰিলো

– অকেলা। তই নটি চুটমাৰনি নিলাজ মাইকীকেলা কুকুৰণি। যাৰ তাৰ লগত চুদাইতই নিজৰ বুছৰ খজতি মাৰ কেলা। তোকৰাষ্টাত লেংটা কৰি চুদিব লাগে বাল। তইৰেন্দি, তোৰ খানদান ৰেন্দি কেলা।

মোৰগালি শুনাৰ লগে যেন আণ্টিয়ে চৰমসীমা পাই গল, হথাত তেও তলথাপ দিয়া বন্ধকৰি মোক আৰু বেছি জোৰকে সাৱটিধৰিলে, আৰু নিজৰ দাত কামুৰি ধৰিলে,মুখৰ পৰা গেঙনিৰ দৰে শব্দ এটা ওলাইআহিল। ময়ো ৰৈ দিলো, আৰু অনুভৱকৰিলো, আণ্টিৰ পুচু খনৰ পৰা যেন নৈ বৈআহিল।

মই লাহেকৈ মৰমেৰে আণ্টিক চুমা খালো, আৰু আকৌ লাহে লাগে থাপ দিয়া আৰম্ভ কৰিলো। অলপ সময় পাছত আন্টি আকৌ উত্তেজিত হৈ উঠিল। মই এইবাৰ বাৰিডাল ভৰাই ৰাখিয়ে আণ্টিক ধৰি পিছফালে বাগৰি দিলো। আণ্টি এইবাৰ মোৰ ওপৰত উঠিল, আৰু নিজে থাপ দিয়া আৰম্ভ কৰিলে। এনেকে কৰিলে বেছি সময় কৰিব পাৰি। আণ্টিৰ দুদু কেইটা মোৰ আগত আহি গল, আৰু চোদনৰ তালে তালে মোৰ বুকুত, মুখত খুন্দিয়াব ধৰিলে। ময়ো তলৰ পৰা ককাল উঠাই উঠাই তাল মিলাবলৈ ধৰিলো। মই ৰাফ চেক্স ভাল পাও, আৰু আন্টিয়েও ভাল পাই যেন লাগিলে,

– আন্টি, আকৌ গালি দিওনে, মোৰ মজা লাগে।

– এনেকুৱা সময়ত মোক আন্টি বুলি নকবি, নাম কাঢ়ি মাতিবি, ৰূপালী বুলি কবি, অহ ৰূপালী ৰেন্দি।

মই এইবাৰ ৰূপালীৰ চুলিত খামুচি ধৰি তাইক মোৰ মুখৰ ওচৰলে টানি আনিলো। ইখন হাতেৰে তাইৰ থুতৰিত জোেৰকে ধৰি মুখখন পোনে পোনে মোৰ মুখৰ আগলৈ আনি ললো। আৰু তাইৰ চকুলে চাই কলো

– য়েচ। ৰূপালী ৰেন্দি চাল্লী, হাৰামজাদী। নিলাজ মাইকী, তোৰ মুখত থুৱাব লাগে চাল্লি কুকুৰণি। মোতা বাৰি পাই বুছেৰে নৈ বোৱাই দিছ চাল্লি, বাৰভাতাৰী কুত্তিয়া। ৰূপালীৰ আবেশত চকু মুদ খাই গৈছে,

– আহহ, অ, মই ফালতু হয়, আহহ, উফ ফ, জহৰী হয়, আআআ।

আন্টি আকৌ চৰমসীমা পাবৰ হল, ইফালে ময়ো আৰু ধৰি ৰাখিব নোৱাৰা হলো, ভৰভৰাই মোৰ মালপানী ওলাই আহিল, আৰু একে সময়তে আন্টিয়েও আকৌ এবাৰ ৰস খহাই দিলে। সেই কেই চেকেণ্ডত মই যেন চকুৰে এন্ধাৰ দেখি গলো, আহ, পানী সৱ ভিতৰতে পৰি গল।

ইমান ধুনীয়া চেক্স মোৰ জীৱনত কেতিয়াও হোৱা নাই। আন্টি মোৰ গাৰ পৰা নামি মোৰ কাষতে বাগৰি দিলে। মই জানো এই সময়ত তেও অলপ লাজ কৰিব পাৰে, গতিকে মই লাহেকে তেওক সাৱটি ধৰিলো, আৰু চুমা খালো। কিন্তু কত লাজ?

ৰূপালীয়ে আকৌ মোেক লিপ কৰিবলৈ ধৰিলে। মাজতে ক’লে,

– কেনেকুৱা লাগিল? তোৰ দম আছে কিন্তু। আৰু কেইবাৰ পাৰিবি?

– ৰূপালী তই মোৰ জোশ দেখা নাই, আজি গোটেই ৰাতি পেলিম তোেক, কালিলে খোজ কাঢ়িব নোৱাৰিবি।

– চাম নহয় কিমান দম আছে তোৰ। ৰহ অলপ বাথৰুমৰ পৰা আহোঁ- ভিতৰতে পেলাই দিলি, চাফা কৰিব লাগিব।

– ঠিক আছে যাওক।

– তয়ো আহ। একেলগে গা ধুই লও। মজা লাগিব। তোেক বহুত কিবা কিবি শিকাব লগা আছে, ৮ ইঞ্চিৰ মোতা বাৰি এডাল হলেই সৱ মাইকীকে খুচ কৰিব নোৱাৰি।

উফফ কি জহৰী মাইকী বে, পুৰা এইশ হব মোৰ। তাইৰ হাতত ধৰি দুইটা একেলগে বাথৰুম গলো, বাথৰুম পায়ে তাই গাত ওলমি থকা হাউচকোটটো ওলোমাই দিলে। ব্রাটোও খুলি দিলে, পেন্টি নাছিলেই। মই ৰূপালীৰ পুৰা উলংগ দেহাটো তেতিয়াহে ভালকৈ চালো, উফফ, যেন চেক্সৰ দেৱী জনীহে। কমেও ৪০ চাইজৰ বুকু, আৰু টিকা কমেও ৪৪ মান হব। কিন্তু পেট ওলোমা নহয়, অলপ চর্বিজমা হৈছে যদিও, সি তাইৰ নাভীটো গভীৰহে কৰি তুলিছো। গোল গোল হাত ভৰি,কতো একো ভুল বিছাৰি পাবলৈ নাই। মোৰলিংগ মহাৰাজ আকৌ খাৰা হবলৈ আৰম্ভকৰিলে। ৰূপালীয়ে মাটিত বহি নিজৰবুছখনত পানী মাৰি আছে, ফুটাইদি মোৰ আৰু তাইৰ ৰস মিহলি হৈ বাগৰি আহিছে।

– এনেকে নহব। তাই এইবাৰ উঠি গৈ টইলেটটোত বহিল, আৰু মোৰ আগতেই চৰচৰাই মুতিব ধৰিলে।

– লাজ কৰি দেখাব নেলাগে, চাব মন গৈছে যদি চা।

মই ওচৰলে গলো আৰু তাই খপকৈ মোৰ বাৰিদাল ধৰি পেললে। ইতিমধ্যে বাৰিদাল আকৌ টান হৈ পৰিছিল। ৰূপালীয়ে এইবাৰ মোৰ বাৰি ডাল ভালকৈ চালে, আৰু এটা চুমা খালে।