ধানৰ মৰনা আৰু জীয়েকৰ পিথা

কথাটো হ’ল আজিৰ পৰা সাত আঠ বছৰৰ আগৰ কথা আঘোন মাহত আগতে টো ধান মৰনা দিয়া মেচিন নাইয়ে হ’লে। আমাৰ গাওঁত প্ৰায়ে ট্ৰেক্টৰ বা গৰুৰে ধান মৰনা মাৰু। মৰনা মৰা সময়ত আমি ইঘৰে সিঘৰক সহায় কৰি দিও কাৰন গৰুৱে মৰনা মাৰিলে উখন মাৰিব লগিয়া হয় উখন মাৰিবলৈ চাৰি পাছ টা মানুহ হ’লে ভাল লাগে। মোৰ তেতিয়া বয়স ২৫ বছৰ মান হৈছিল।

আমাৰ ঘৰৰ মাটিৰ সিমাতে লাগি থকা ঘৰতোত বৰ ধুনীয়া ছোৱালী এজনি আছিল। নাম জুৰি তাইৰ বয়স ২০- ২১ মা হৈছে তাই পঢ়া সামৰিলে। তাইৰ গাখীৰ দুটা ও ডাঙৰ ডাঙৰ লগতে টিকা দুটাও তাইক দেখিলেই গাখীৰ দুটা পিতিকি দিবলৈ মন যায়। মোৰ লগত খোেব ধেমালি চুপতি কৰে। কেতিয়াবা কেতিয়াবা তাইক মই কও তোমাক মোৰ বৰ পচন্দ লাগে বিয়া পাতি লৈ যাম কেতিয়াবা। তাই মিচিকিয়াই হাঁহি উমম বুলি কৈ মোখখন বেকা কৰি আতৰি যায় মোৰ উছৰৰ পৰা। সিহঁতৰ ঘৰত মাক বাপেক আৰু তাই তিনিটা পৰিয়াল যদিও সিহঁতৰ দ মাটি যঠেষ্ট আছে।

খেতি মানুহ টোৱে নিজেই কৰে মানুহ লগাই। মোক খোব মৰম কৰে তাইৰ মাক বাপেক মই বাইদেউ ভিনদেও বুলিয়ে মাতো। আমাৰ ঘৰত ধান মৰনা দিয়া দিনা ভিনদেও আহি দুদিন মান লাগি দিলে আমাৰ ধান মৰনা দি শেষ হৈ গ’ল। ভিনদেও সতৰ ও মৰনা দিয়া নাছিল দেউতাক ক’লে

– কাইলৈ গধুলিকে আমাৰ ও মৰনা মাৰিম এপাক যাব ?

দেউতাই উমম হ’ব যাম বুলি ক’লে পিছদিনা আকৌ দেউতা বিশেষ এটা কাম থকাত ভিনদেও সতৰ ঘৰলৈ যাব নোৱাৰি মোকেই কলে

– পুনা আজি বুলে ভিনদেও সতৰ ঘৰত মৰনা মাৰিব মোক মাতিছিল হ’লে মই আকৌ এফালে যাব লগা আছে তালৈ যাব নোৱাৰিম পাৰিলে তয়েই যাবি চোন ? মই

– হ’ব দিয়া ময়ে যাম তেতিয়া বুলি কলো

গধুলি সময় হ’ল মই উখন টো লৈ মোৰতে পাগুৰি এটা মাৰি ভিনদেও সতৰ ঘৰ পালোগৈ। মৰনা মাৰিয়ে আছে মোক ভিনদেও ৱে দেখি ক’লে

– অহ পুনা আহিলি আহ !

– উম হ’ব দিয়ক দেউতা কাম এটা কাৰনে এফালে যাব লগা হল সেয়েহে ময়েই আহিলো !

আৰু কেইটামান মানুহ আছিল ময়ো বহিলো। জুৰি ভিতৰত পৰা উলাই আহি মাত লগালে পালাহি !

– উম বুলি কলো

তাই ক’লে – ভিতৰত মাক অলপ সহায় কৰি দিছিলোঁ এতিয়া হে উলাই আহিছো তাকো তোমাৰ মাত টো শুনি !

– আও মোৰ মাতটো ইমানেই ধুনীয়া নে তোমি শুনিয়েই ওলাই আহিলা যে বুলি কলো।

– তোমাৰ পৰা উপায় নাই মই কিবা কলেও বিপদ নকলেও বিপদ !

– হ’ব দিয়া ধেমালি হে কৰিছো বুলি কলো।

তেনেকৈয়ে আমি কথা পাতি থাকোতে মৰনা মাৰি হল উখন মাৰিব হ’ল উখন চোখন মাৰি খেৰ জোকাৰিও হ’ল ৰাতি ১০ টা বাজি গ’ল ভাত খাবলৈ হ’ল মাকে মানে বাইদেউৱে সকলোকে ভাত খাবলৈ মাতিলে ভিতৰলৈ সোমাই গলো। ভাতৰ লগত মাংস আৰু ঘৰুৱা এবাতি এবাতি দিছে মই নেখাও কৈছিলো যদিও জোৰ কৰি এবাতি খাব ক’লে যেনে তেনে এবাতি শেষ কৰি পতাপত ভাত খাই মই বাহিৰলৈ ওলাই আহিলো লগত জোৱা কেইটাই কথা পাতি পাতি খায়ে আছে জুৰি ও ভাত খাই হ’ল মাকে তাইক কলে

– মাজনি মামাক তামোল দিয়া চোন!

তাই উম বুলি কৈ মোৰ উছৰতে বাহিৰতে বহিলেহি তামোল এখন খালো ৰিম ৰিমকৈ অলপ নিছা লাগিছে জুৰিয়ে স্পদিং এটা পিন্ধি আছিল গাখীৰ দুটা এচোত এচোত হৈ আছে। মাক বাপেক আৰু বাকি মানুহ কেইটা ভিতৰত কলহৰ জুতি মাৰি আছে। বাহিৰত অকল মই আৰু তাই । মোৰ নিছাও ধৰিছে তাই মোক ইটো সুধিছে সিটো সুধিছে মদাহি মামা বুলি জোকাই আছে । মই মনতে ভাবিলো ৰ আজি তোেক চুদিম ৰ বুলি কৈ তাইৰ গাখীৰ দুটা স্পদিংৰ ওপৰতে পিতিকিবলৈ ধৰিলো।

– চাও এৰি দিয়া না মামা সিহঁতি ভিতৰৰ পৰা উলাই আহি যদি দেখেহি কি হ’ব বুলি মোৰ হাতদোখন এৰুৱাই দিব ললে যদিও এৰুৱাব নোৱাৰিলে। মই কলো

– জুৰি তোমাক চুদিবলৈ বৰ মন গৈছে আজি চুদিহে এৰিম ?

– কোনোবাই যদি দেখে কি হ’ব ?

– সিহঁতি মাল খাই আছে বেগেতে নাহে বুলি কৈ তাইক ধান খেৰতে পেলাই স্পদিংৰ তলেদি হাত ভৰাই গাখীৰ দুটা মোহাৰি মোহাৰি পিতিকিব ধৰিলো।

Continue……….

2 thoughts on “ধানৰ মৰনা আৰু জীয়েকৰ পিথা”

Leave a Comment

error: Content is protected !!